Co to jest centralne odśrodkowe łysienie bliznowaciejące i dlaczego dotyka głównie czarnych kobiet?

Łysienie jest dobrze znane jako ogólne określenie wypadania włosów, ale niektórym formom łysienia poświęca się niewiele uwagi. Centralne odśrodkowe łysienie bliznowaciejące (CCCA), najczęstsze łysienie bliznowaciejące wśród czarnych kobiet, jest jednym z nich.

Angelo Landriscina, MD, szef dermatologii rezydent w George Washington University Hospital w Waszyngtonie, niedawno TikTok, aby podzielić się pewnymi prawdami na temat tego stanu i zwrócić uwagę na często pomijany problem w dermatologii dotyczący społeczności Czarnych. „Musimy porozmawiać więcej o warunkach takich jak CCCA” - powiedział dr Landriscina w poście na Instagramie związanym z jego filmem TikTok. „Jest to rodzaj wypadania włosów z bliznami, który dotyka głównie czarne kobiety, po raz pierwszy opisany w latach sześćdziesiątych XX wieku. Do lat 90. nie włożono wiele wysiłku w jego zbadanie. Chociaż poczyniono nowe postępy w celu pełnego wyjaśnienia etiologii stojącej za tym, myślę, że takie warunki ujawniają rażące różnice rasowe, jeśli chodzi o medycynę ”.

Oto, co musisz wiedzieć o CCCA— w tym kto jest najbardziej dotknięty tą chorobą, jakie są objawy przedmiotowe i podmiotowe oraz jak można je leczyć i zapobiegać.

Dr Landriscina, nazywana niegdyś „łysieniem na gorąco”, „CCCA to typ o zapalnej, bliznowaciejącej utracie włosów, która zwykle zaczyna się na środku skóry głowy i stopniowo przesuwa się na zewnątrz ”- mówi Health. „W niektórych przypadkach może mieć wpływ na większość skóry głowy”.

Nie wiadomo dokładnie, ile czarnych kobiet jest dotkniętych CCCA ze względu na skąpe dane i badania. Jednak przegląd z 2016 r., Przeprowadzony przez Departament Dermatologii i Chirurgii Skórnej na University of Miami Miller School of Medicine, wykazał, że zwykle dotyka kobiety w wieku kilkunastu lub dwudziestu lat - wskazując, że jest to jedna z najczęstszych przyczyn wypadania włosów konsultacje wśród afroamerykańskich kobiet. Zawężając nieco bardziej, małe badanie z 2011 roku z udziałem 529 Afroamerykanek, opublikowane w Journal of the American Academy of Dermatology, wykazało, że 5,6% Afroamerykanek doświadczyło CCCA.

Według dr. Landriscina, niedostatek badań dotyczących CCA podkreśla dysproporcje zdrowotne w dziedzinie dermatologii u czarnych kobiet. 'nie został dobrze zrozumiany ani dobrze zbadany, prawdopodobnie z powodu braku czarnych dermatologów, a także faktu, że społeczności czarnoskórych są niedoceniane, jeśli chodzi o dermatologię. Takie warunki naprawdę ujawniają skutki rasizmu w medycynie ”.

Ten rasizm, jak powiedział dr Landriscina w swoim filmie wideo TikTok, jest również widoczny w tym, jak społeczność medyczna zareagowała na CCCA w porównaniu ze skórą stan taki jak łuszczyca, która jest powszechna u białych Amerykanów. „Bardzo niewiele istotnych badań dotyczących CCCA jest publikowanych każdego roku i nie ma na to leków zatwierdzonych przez FDA” - powiedział. „Dla kontrastu, choroba, taka jak łuszczyca, dotyka około 3,6% białych Amerykanów (w porównaniu do 5,6% Afroamerykanek w CCCA), według Amerykańskiej Akademii Dermatologii i co roku publikuje się tysiące nowych badań na temat łuszczycy. Co więcej, obecnie istnieje 35 metod leczenia łuszczycy zatwierdzonych przez FDA ”- dodaje dr Landriscina.

Osoby z CCCA mogą zauważyć pękanie włosów jako pierwszy objaw. Inne objawy to świąd, ból lub tkliwość skóry głowy, gąbczasta tekstura skóry głowy oraz łuszczenie się lub zaczerwienienie dotkniętych obszarów. Jednak ze względu na brak świadomości społecznej na temat tego schorzenia wiele kobiet po prostu nie jest pewnych, co oznaczają te objawy i może uniknąć leczenia. „Wielu pacjentów z CCCA nie wie, jaka jest przyczyna ich wypadania włosów, lub poczekaj chwilę, aby sprawdzić, czy samo ustąpi, zanim zwrócą się o pomoc medyczną, ponieważ niewiele osób zdaje sobie sprawę z tego, co to jest.” - mówi Landriscina. „To niefortunne, ponieważ po usunięciu włosów najprawdopodobniej nie wrócą nawet po leczeniu”.

Kiedy kobieta szuka pomocy u dermatologa w związku z wypadaniem włosów, Skin of Colour Society (SOCS) twierdzi, że dermatolog może zazwyczaj postawić diagnozę, badając skórę głowy. Wiele osób wykona również biopsję skóry głowy - podczas której pobiera się niewielką próbkę skóry ze skóry głowy - i prześle ją do laboratorium w celu oceny i potwierdzenia diagnozy.

Dokładna przyczyna CCCA jest nieznana, ale wydaje się, że jest to nieprawidłowe zapalenie wokół mieszków włosowych. „Czynniki genetyczne, a także mikrourazy mieszków włosowych spowodowane napięciem, urazami chemicznymi lub urazami gorącymi skóry głowy związanymi z powszechnymi praktykami pielęgnacji włosów wśród czarnych kobiet przyczyniają się do patogenezy tego zaburzenia” - powiedział Andrew F. Alexis, MD, dyrektor MPH i przewodniczący Skin of Color Center w Mount Sinai West Department of Dermatology, opowiada Health. Ale chociaż badania wykazały, że praktyki pielęgnacji włosów, takie jak chemiczne środki zwiotczające, splot włosów i gorące grzebienie, są powszechne u osób z CCCA, dr Landriscina twierdzi, że trudno jest bezpośrednio powiązać te dwie rzeczy lub stworzyć między nimi związek przyczynowy.

Na szczęście nowsze badania zaczynają dostarczać bardziej potrzebnych odpowiedzi na temat głębszych przyczyn CCCA. W 2019 roku badanie opublikowane w New England Journal of Medicine zidentyfikowało potencjalny gen, który wydaje się być zmutowany u niektórych pacjentów z CCCA, zwany PADI3. „To gen ważny dla rozwoju łodygi włosa” - wyjaśnia dr Landriscina. „Badania wskazujące na genetyczny składnik choroby mają wiele sensu - z własnego doświadczenia wynika, że ​​wielu moich pacjentów z CCCA zgłosiło, że inne kobiety w ich rodzinie również cierpią na wypadanie włosów. Chociaż nie wyjaśnia to w pełni przyczyny CCCA, oznacza to, że zbliżamy się do pełnego jej zrozumienia ”.

Chociaż nie ma zatwierdzonych przez FDA metod leczenia CCCA, dermatolodzy zalecają terapie zmniejszające stan zapalny skóry głowy, takie jak sterydy podawane miejscowo lub we wstrzyknięciu do skóry głowy. Dr Alexis odniósł również sukces w stosowaniu doustnych leków przeciwzapalnych, takich jak doksycyklina, która jest najczęściej stosowana w leczeniu infekcji bakteryjnych. Ponadto Centrum Skin of Color prowadzi obecnie badania naukowe nad lekiem doustnym zwanym apremilastem, który działa poprzez zmniejszenie stanu zapalnego i jest zatwierdzony przez FDA do leczenia łuszczycy. „Wyniki tego trwającego badania mogą okazać się obiecujące jako nowa terapia dla tej cichej epidemii, która nieproporcjonalnie dotyka kolorowe kobiety” - mówi dr Alexis.

SOCS sugeruje również, że minoksydyl, dostępny bez recepty roztwór do stosowania miejscowego, powszechnie stosowany w leczeniu łysienia typu męskiego, pomaga stymulować wzrost włosów z mieszków włosowych, które nie są pokryte bliznami po CCCA. Aby zapobiec stanom zapalnym i dodatkowym uszkodzeniom włosów, SOCS zaleca również delikatne praktyki pielęgnacyjne, takie jak naturalna (tj. Bez chemii i bez użycia ciepła) stylizacja, ograniczone stosowanie środków relaksujących i ograniczone produkty do stylizacji.

Gdy stan zapalny ustąpi u pacjentów z CCCA, mogą oni zdecydować się na przeszczep włosów w celu przywrócenia włosów na dotkniętych obszarach. „Ważne jest, aby pacjenci zrozumieli, że celem leczenia jest utrzymanie ich włosów” - mówi dr Landriscina. „Zawsze mówię swoim pacjentom, aby pomyśleli o zatrzymaniu progresji CCCA jako celu, a każdy dodatkowy wzrost włosów, który mogą postrzegać jako„ bonus ”.

Ze względu na charakter łysienia bliznowaciejącego dr Landriscina Mówi, że ważne jest, aby każdy, kto uważa, że ​​doświadcza wypadania włosów, jak najszybciej zgłosił się do dermatologa. „Pamiętaj, czas to włosy” - mówi.

Dr. Landriscina ma nadzieję, że społeczność medyczna podejmie niezbędne kroki, aby zapewnić pacjentom rasy czarnej odpowiednią opiekę i leczenie dermatologiczne. „Musimy poprawić dostęp do opieki nad naszymi czarnymi pacjentami”, mówi. „Potrzebujemy również więcej czarnych dermatologów. I wreszcie, musimy uczynić naszą misją badanie chorób, które nieproporcjonalnie dotykają społeczności czarnoskórych. Przed nami długa droga, a doprowadzenie nas tam, gdzie powinniśmy, będzie wymagało wysiłku całej społeczności medycznej ”.