Badanie: Dietetycy szczęśliwsi dzięki planom o niskiej zawartości tłuszczu, a nie niskowęglowodanowej

Osoby, które spędzają cały rok na ścisłej diecie niskowęglowodanowej, mogą schudnąć, ale mogą być szczęśliwsze - i stracić tyle samo kilogramów - jeśli skupią się na zmniejszeniu spożycia tłuszczów zamiast węglowodanów, sugerują nowe badania.

Strategie odchudzania, takie jak Atkins i South Beach, promują ostre ograniczenie spożycia węglowodanów, dzięki czemu organizm spala tłuszcz jako energię. Diety te znane są jako plany ketogeniczne, ponieważ przy braku węglowodanów wątroba rozkłada tłuszcz na kwasy tłuszczowe i substancje zwane ciałami ketonowymi.

Krótkoterminowe badania wykazały, że diety niskowęglowodanowe mogą powodować pozytywny i negatywny wpływ na funkcje umysłowe i nastrój, ale niewiele wiadomo o tym, jak dieta wpływa na nastrój w dłuższej perspektywie. Dr Grant D. Brinkworth z Commonwealth Scientific and Industrial Research Association w Adelajdzie w Australii wraz z kolegami losowo przypisał 106 otyłych i otyłych osobom do diety niskotłuszczowej lub niskowęglowodanowej.

Osiem tygodni po rozpoczęciu diety ograniczającej kalorie (od 1433 do 1672 kalorii dziennie) osoby na diecie czuły się szczęśliwsze niż przed dietą, niezależnie od tego, czy ograniczyły spożycie węglowodanów, czy zmniejszyły spożycie tłuszczu. Psychologiczny nastrój i samopoczucie mierzono za pomocą testów, a 24% osób na diecie niskowęglowodanowej na początku badania przyjmowało leki przeciwdepresyjne, podobnie jak 12% osób na diecie niskotłuszczowej.

Brinkworth i jego zespół nawiązali kontakt z uczestnikami rok później. Według raportu Archives of Internal Medicine ci, którzy trzymali się swojej diety - w sumie 65 osób - stracili średnio około 30 funtów.

Jednak poprawa nastroju utrzymywała się tylko w przypadku osób o niskiej zawartości tłuszczu grupa dietetyczna. Osoby stosujące dietę niskowęglowodanową zauważyły, że ich nastrój pogarszał się z biegiem czasu, ale w większości przypadków nadal czuli się lepiej niż przed rozpoczęciem diety.

Następna strona: Dieta niskowęglowodanowa surowsza niż Atkins
Dieta niskowęglowodanowa w badaniu była podobna do diety Atkinsa, ale bardziej rygorystyczna - ludzie otrzymywali zaledwie 4% kalorii z węglowodanów, 35% z białka i 61% z tłuszczu. Osoby z grupy niskotłuszczowej otrzymywały 46% kalorii z węglowodanów, 24% z białka i 30% z tłuszczu.

W przeciwieństwie do niektórych osób o niskiej zawartości węglowodanów przestrzegano również ścisłego limitu kalorii. podejścia, które pozwalają ludziom jeść tyle, ile chcą, pod warunkiem, że ograniczają spożycie węglowodanów do minimum.

Ponieważ ludzie spożywali tak dużo tłuszczy i białka o dużej zawartości kalorii, rzeczywista ilość spożywanego pokarmu był znacznie mniejszy niż to, do czego prawdopodobnie byli przyzwyczajeni, zauważa dr Kristen DAnci z Tufts University w Medford w stanie Massachusetts, który studiował dietę i nastrój, ale nie był zaangażowany w obecne badanie.

Powiązane linki:

Ten prosty fakt - a także izolacja społeczna, która może wynikać z jedzenia tylko indyka w Święto Dziękczynienia, podczas gdy inni delektują się ciastem dyniowym i farszem - w dużym stopniu wyjaśnia, dlaczego uczestnicy badania na niskim poziomie dieta węglowodanowa z czasem pogorszyła się. „Też byłbym zrzędliwy” - mówi DAnci. Tymczasem osoby z grupy niskotłuszczowej nie musiały ograniczać spożycia w tak oczywisty sposób, wyjaśnia: „Jedzą więcej, a to sprawia, że ​​ludzie są szczęśliwi. To jest rodzaj rzeczy, w których nie zakłóca to tak bardzo twojego życia.

Badanie z 2007 roku przeprowadzone przez inną grupę naukowców wykazało, że po 24 tygodniach osoby na diecie niskotłuszczowej lub niskowęglowodanowej wykazują poprawa nastroju, ale poprawa jest większa w grupie niskowęglowodanowej.

Eric C. Westman, MD, z Lifestyle Medicine Clinic w Duke University Medical Center w Durham, NC, który pomógł przeprowadzić Badania z 2007 roku pokazują, że te dwa badania mają jedną kluczową różnicę - w jego badaniu osoby na diecie niskowęglowodanowej mogły jeść tyle, ile chciały.

„Główna różnica między ich metodologią a naszym badaniem metodologia polegała na tym, że ograniczyli ilość, jaką ludzie mogli jeść, a my tego nie zrobiliśmy ”- mówi dr Westman. „To ważna rzecz, na której należy się skupić, ponieważ… jeśli powiedziano Ci, że nie możesz jeść tyle, ile chcesz, może to nieco pogorszyć nastrój”.

Mniej ekstremalne diety niskowęglowodanowe, w którym ludzie pozyskują około 30% kalorii z węglowodanów, mogą przynieść korzyści osobom z cukrzycą i zespołem metabolicznym w zakresie obniżenia poziomu cholesterolu i poprawy ich zdolności do przetwarzania glukozy w organizmie - twierdzi DAnci. Jednak wybór diety zależy od osoby. „Zawsze mówimy, że ludzie powinni używać tego, co im odpowiada” - dodaje.

Dr. Westman zgadza się. „Gdyby ktoś źle się czuł na określonej diecie, nie trzymałbym go na tej diecie” - mówi.

Christy Boling Turer, pracownik naukowy służby zdrowia w VA Medical Center w Durham, Karolina Północna, zauważa, że ​​na początku badania dwa razy więcej osób z grupy niskowęglowodanowej było leczonych z powodu depresji.

Fakt ten, jak również wysoki wskaźnik rezygnacji z udziału w badaniu, sugeruje, że „dane te należy traktować ostrożnie - mówi.