Ból szczęki? Oto wszystko, co musisz wiedzieć o TMJ

Kiedy byłem w ostatniej klasie liceum, poczułem nagły, uporczywy ból w lewej szczęce. Na początku pomyślałem, że pochodzi z czegoś, co zjadłem - pizza była podstawą mojej nastoletniej diety, więc może zbyt mocno nadgryzłem jakąś skórkę? Ale kiedy ból się pogorszył, zamiast ustąpić, zacząłem się martwić, zwłaszcza, że ​​ruchliwość w ustach stawała się coraz bardziej ograniczona. Powiedziałem ojcu, że myślę, że zraniłem sobie szczękę, ale był niewzruszony. „To prawdopodobnie tylko TMJ” - powiedział. „Też to mam”.

Wyszukiwanie w Google potwierdziło moje objawy: tkliwość w stawie szczękowym i w pobliżu ucha, ból podczas żucia lub ziewania, a nawet zablokowana lub klikająca szczęka. Wziąłem ibuprofen i nałożyłem na to miejsce ciepły kompres, co nieco pomogło. Kilka tygodni później moje objawy zniknęły tak przypadkowo, jak się zaczęły, i na chwilę zapomniałem o TMJ.

Potem, 10 lat później, mój TMJ powrócił. Nagle miałem długą listę produktów, które były zbyt chrupiące, gryzące lub ogólnie trudne do spożycia: kanapki, orzechy, banany, bajgle, guma, twarde cukierki, a nawet sushi (szloch). Rozmawiałem z lekarzem i dentystą, a teraz domowe sposoby łagodzą objawy. Po kilku tygodniach mój TMJ znika - ale zawsze zaognia się ponownie kilka miesięcy później.

Technicznie ten stan nazywa się TMD (zaburzenie stawu skroniowo-żuchwowego), termin skupiający się na wielu stanach, które występują w twarzy, od stawów do mięśni i więzadeł. Ale termin TMJ jest częściej używany i odnosi się konkretnie do bólu stawów szczęki (znanych również jako stawy skroniowo-żuchwowe), mówi Nojan Bakhtiari, DDS, certyfikowany przez komisję TMJ i specjalista od bólu twarzy z siedzibą w Nowym Jorku.

„Nie wystarczy nazywać go po prostu TMD, ponieważ jest to bardzo szerokie - to jak powiedzenie„ ból brzucha ”” - wyjaśnia. „Czy boli cię brzuch z powodu choroby Leśniowskiego-Crohna, wrzodu lub czegoś innego?”

Jakkolwiek to nazwiesz, TMJ jest skomplikowanym stanem. National Institute of Dental and Craniofacial Research (NIDCR) szacuje, że ponad 10 milionów Amerykanów cierpi na ten zespół, ale naukowcy nie mają jeszcze prawdziwych odpowiedzi na temat przyczyn tego zespołu. Potrzebne są również dalsze badania dotyczące najlepszych opcji leczenia (więcej o tym później). Jeszcze trudniejsze jest to, że ludzie czasami zakładają, że to „tylko TMJ”, ale później zdają sobie sprawę, że ich objawy są czymś zupełnie innym; Dr Bakhtiari widział na przykład pacjentów, u których faktycznie wystąpił błędnie zdiagnozowany guz, stwardnienie rozsiane lub inne uszkodzenia mózgu.

Jeśli powiesz swojemu lekarzowi ogólnemu, że myślisz, że masz TMJ, istnieje duża szansa, że ​​on lub ona zasugeruje rozmowę ze swoim dentystą. Twój dentysta może dopasować Cię do ochraniacza lub aparatu ustnego, jeśli zgrzytasz zębami w nocy, ale to nie wyjaśnia wszystkich przypadków TMJ, mówi dr Bakhtiari. Z tego powodu, chociaż wykluczenie jakichkolwiek problemów z zębami u dentysty jest dobrym pierwszym krokiem, NIDCR zaleca poszukiwanie kogoś, kto specjalizuje się w leczeniu zaburzeń mięśniowo-szkieletowych i przewlekłych dolegliwości bólowych, jeśli masz ciężki, uporczywy TMJ, który nie poprawia się dzięki domowym środkom. .

Potrzeba więcej badań na temat tego, co dokładnie powoduje TMJ. Ale naukowcy wiedzą, że większość ludzi doświadcza początku objawów w wieku nastoletnim. W tym czasie „Twoja szczęka rozwija się w innym tempie niż czaszka i wszystko się kończy” - wyjaśnia dr Bakhtiari. Statystyki wskazują na wyższą częstość występowania TMJ u kobiet, ale dr Bakhtiari uważa, że ​​te dane mogą być mylące. „Obecna teoria głosi, że kobiety lepiej niż mężczyźni szukają opieki w przypadku przewlekłych schorzeń” - mówi.

Grupy, które wydają się być bardziej narażone, obejmują osoby z osteoporozą lub osteopenią (lub innymi chorobami w których kości lub chrząstka ulegają zmianom), problemy reumatologiczne, bóle głowy, takie jak migreny i inne bóle (takie jak ból krzyża lub fibromialgia). Dr Bakhtiari dodaje, że niektóre kobiety również doświadczają nawrotu objawów TMJ, gdy wchodzą w menopauzę.

Steven Syrop, DDS, dyplomowany w American Board of Orofacial Pain i szef sekcji TMD w Weill. Cornell Medical Center dodaje, że inne możliwe czynniki wyzwalające to stres, ziewanie (`` Przekroczenie pewnego momentu pogorszy wszystko, więc zawsze radzę złagodzić ziewanie ''), jedzenie bardzo chrupkich lub nadających się do żucia potraw, a nawet pogoda. „Zimne, wietrzne dni mogą stymulować ból mięśni” - mówi.

Zgrzytanie zębami jest często wymieniane jako główna przyczyna TMJ. „Dużo o tym rozmawiamy, ale jest to zbyt mocno podkreślane” - mówi dr Bakhtiari. Zwraca uwagę, że wiele nocnych szlifierek zębów nie ma TMJ; w międzyczasie wiele innych osób z tą chorobą nie zgrzyta zębami. W badaniu przeprowadzonym w 2013 roku przez New York University College of Dentistry, Weill Cornell Medical College i University of Montreal, naukowcy odkryli, że bruksizm podczas snu (znany również jako zgrzytanie zębami w nocy) nie był przyczyną objawów TMJ u uczestników. W rzeczywistości mniej niż 10% osób ze stawem skroniowo-żuchwowym wykazywało bruksizm w badaniach snu, mniej więcej tyle samo, co w grupie kontrolnej.

„Zdrowi pacjenci zgrzytają zębami w tym samym stopniu, po prostu zgłaszają to pacjenci ze stawami skroniowo-żuchwowymi częściej ”- mówi dr Bakhtiari. „Wygląda więc na to, że może pacjenci z TMD również nie śpią lub coś innego, co sprawia, że ​​są bardziej świadomi, że zgrzytają”.

Zgrzytanie zębami nie jest jedynym nawykiem, który może zaostrzyć objawy TMJ. Inne częste to obgryzanie paznokci, obgryzanie policzków, żucie długopisów, obgryzanie skórek lub ogólnie zaciskanie zębów w ciągu dnia, mówi dr Syrop. „Jeśli jesteś po prostu zrelaksowany i nic nie robisz, Twoje zęby nie powinny się dotykać” - podkreśla.

Dobra wiadomość? U większości osób TMJ „ustępuje i samoogranicza się, co oznacza, że ​​ustępuje i nie pogarsza się” - mówi dr Bakhtiari. Istnieje jednak mniejsza grupa osób, u których objawy nasilają się przez całe życie. „To one wymagają jakiejś interwencji”.

Ponieważ opcje chirurgiczne są nieodwracalne i nie zawsze skuteczne, NIDCR podkreśla znaczenie poszukiwania najpierw konserwatywnych, odwracalnych metod leczenia. Na początku wypróbuj domowe środki, takie jak okład z lodu lub ciepły kompres, dostępne bez recepty leki przeciwbólowe, techniki redukcji stresu (dr Syrop jest wielkim zwolennikiem medytacji rozluźniającej mięśnie szczęki), a jeśli Winne jest zgrzytanie zębami, płytka gryząca lub ochraniacz na zęby, aby oddzielić górne i dolne zęby podczas snu. Niektórym osobom ulgą są nawet dostępne bez recepty produkty do stosowania miejscowego, takie jak mentol i arnika, stosowane wokół stawu szczękowego.

Dobrym pomysłem jest również zmiana diety na głównie miękkie, łatwe do- żuć pokarmy, szczególnie podczas zaostrzenia stawów skroniowo-żuchwowych. „Jedzenie bardzo gęstych potraw, takich jak kanapka bohatera, byłoby poza listą i nie jadłbym bajgli” - mówi dr Syrop. „Żywność do żucia ogólnie go pogorszy. Tak więc ryba jest lepsza niż stek, papkowate płatki zbożowe są lepsze niż chrupiące płatki, a potrawy krojone częściej niż zwykle.

Jeśli leczenie pierwszego rzutu nie pomaga, umów się na wizytę u specjalisty, który może pomóc w ustaleniu, czy ból, którego doświadczasz, pochodzi z mięśnia czy stawu. W przypadku problemu z mięśniami lekarz może zdecydować o zastosowaniu środka zwiotczającego mięśnie lub wstrzyknięć do mięśnia w punktach spustowych. Botox jest czasami zalecany osobom z powiększonymi mięśniami w okolicy powodującej ból lub osobom, które mają również chroniczne bóle głowy; ale dr Bakhtiari zauważa, że ​​ma on skutki uboczne i nie powinien być leczeniem pierwszego rzutu. Problemy ze stawami można leczyć za pomocą wstrzykiwanych środków znieczulających lub steroidów.

Czasami leczenie chirurgiczne lub implanty są zalecane dla pacjentów z TMJ, na przykład jeśli dana osoba ma problem ze stawem, a leczenie zachowawcze zawiodło. Ale operacja TMJ jest czasami kontrowersyjna, po części dlatego, że jest trwała i istnieją ograniczone badania dotyczące jej skuteczności. „Należy podkreślić, że opcje chirurgiczne powinny być absolutnie ostatecznością” - mówi dr Bakhtiari. „Zabiegi odwracalne to standard opieki”.

Dr. Syrop zgadza się. „Muszę cały czas ostrzegać pacjentów, aby nie robili niczego inwazyjnego, co jest nieodwracalne” - mówi. „Przytłaczająca większość tych problemów jest leczona technikami odwracalnymi”.

Ważna uwaga: chociaż strategie samoopieki w domu są pierwszą linią obrony przed bólem TMJ, jeśli twoja szczęka pozostaje zablokowana lub ograniczona w ruchu dłużej niż dwa lub trzy dni, należy natychmiast udać się do lekarza w celu wykonania zdjęcia rentgenowskiego. „Zaciśnięta szczęka, która się utrzymuje, może być bardzo niebezpieczna” - mówi dr Bakhtiari. „To jeden z obszarów, w którym ludzie zdecydowanie skorzystają na lepszej opiece na wcześniejszym etapie”.

Aby otrzymywać najważniejsze artykuły na swoją skrzynkę odbiorczą, zapisz się na biuletyn Zdrowy tryb życia

Nie jestem jedyną osobą, u której objawy TMJ zwykle ustępują i odpływają przez całe życie. „TMJ pojawia się i znika dla wielu ludzi z różnych powodów” - mówi dr Syrop. „Te problemy w zasadzie goją się, a potem mija pewien czas i można je ponownie zranić”. Te same czynniki wywołujące - stres, trudne do spożycia pokarmy, zmiany pogody, zgrzytanie zębami lub inne nawyki - mogą być winne.

Ale chociaż TMJ może pojawiać się i znikać, dr Bakhtiari dodaje, że nigdy nie powinno być chroniczne ani ciągłe - powinieneś być w stanie uzyskać pewną ulgę między zaostrzeniami. Jeśli tego nie zrobisz, może to być czerwona flaga, że coś poważniejszego jest przyczyną twojego bólu. Miejmy jednak nadzieję, że strategie samoopieki pomogą Ci poradzić sobie z chorobą, a po pewnym czasie zidentyfikować konkretne czynniki wyzwalające, które nasilają objawy. „Prawdopodobnie się powtórzy” - mówi. „Ale miejmy nadzieję, że za drugim razem będziesz miał plan gry”.