Chiny ostrzegają przed dżumą dymieniczą - oto, co musisz wiedzieć o tej śmiertelnej chorobie

Podczas gdy świat wciąż walczy z nowym koronawirusem, starożytna choroba wychowała głowę w Chinach. 5 lipca u pasterza w Mongolii Wewnętrznej (część Chin) zdiagnozowano dżumę dymieniczą i jest on leczony w szpitalu, potwierdzili władze miasta Bayannur. Tak, to ta sama choroba, co „czarna śmierć”, która spowodowała najbardziej śmiertelną pandemię odnotowaną w historii ludzkości, niszcząc 30–50% populacji Europy w XIV wieku.

5 lipca komisja miejska wydała alert trzeciego poziomu (drugi najniższy w systemie czteropoziomowym), który ostrzega ludzi przed polowaniem, jedzeniem lub transportowaniem potencjalnie zarażonych zwierząt, zwłaszcza świstaków (dużych wiewiórki ziemne). Ostrzeżenie stanowi, że należy zgłaszać martwe lub chore gryzonie, pacjentów z podejrzeniem dżumy oraz pacjentów z wysoką gorączką i niewyjaśnioną śmiercią.

Dziś sąsiedni kraj Mongolia ogłosił, że zniósł ograniczenia w prowincji Khovd po tydzień temu odnotowano dwa przypadki dżumy dymieniczej związanej ze spożyciem mięsa świstaka. Urzędnicy ds. Zdrowia stwierdzili, że stan pacjentów poprawił się, poinformował serwis informacyjny Xinhuanet 1 lipca.

Doniesienia o ludziach, u których zdiagnozowano dżumę dymieniczą, są rzadkie, ale nie są niespotykane. W listopadzie Xinhuanet doniósł o zdiagnozowaniu dżumy dymieniczej u mieszkańca Mongolii Wewnętrznej, który polował i zjadł zająca. Był leczony w szpitalu, a 28 osób, które miały z nim bliski kontakt, zostało poddanych kwarantannie medycznej. W tym samym tygodniu w Pekinie zdiagnozowano dżumę płucną u dwóch pacjentów, ale według urzędników nie stwierdzono związku epidemiologicznego między tymi dwoma przypadkami.

Według Centers for Disease Control and Prevention (CDC), badanie W ostatnich dziesięcioleciach w USA odnotowano średnio siedem przypadków dżumy. Rozproszone przypadki występują zwykle na obszarach wiejskich - głównie w północnym Nowym Meksyku, północnej Arizonie i południowym Kolorado lub Kalifornii, południowym Oregonie i daleko zachodniej Nevadzie.

Nie było epidemii dżumy miejskiej od prawie 100 lat, kiedy dżuma rozprzestrzeniła się ze szczurów w Los Angeles na wiejskie gatunki gryzoni od 1924 do 1925 roku. Ale nowy koronawirus pokazał nam, jak szybko choroba mogą być przenoszone na cały świat, więc jak bardzo powinniśmy się martwić? Oto fakty dotyczące dżumy dymieniczej i jej zagrożenia w Stanach Zjednoczonych.

Dżuma to poważna choroba wywoływana przez bakterię Yersinia pestis. Bakterie przenoszone są przez gryzonie, króliki, kojoty, kozy, owce i koty. W rzeczywistości ponad 200 gatunków zwierząt może zostać zarażonych dżumą, mówi Centrum Bezpieczeństwa Żywności i Zdrowia Publicznego na Iowa State University.

Trzy formy dżumy to dżuma dymienicza, dżuma posocznicowa i dżuma płuc. Dżuma dymienicza jest zdecydowanie najczęstszą u ludzi i odpowiada za ponad 80% przypadków dżumy w Stanach Zjednoczonych, według CDC.

Ludzie mogą zarazić się dżumą poprzez ugryzienie pcheł, bezpośredni kontakt z zakażonym zwierzęciem lub wdychanie bakterii. Ukąszenie pcheł jest najczęstszą formą przenoszenia, mówi CDC.

W przypadkach dżumy dymieniczej bakterie namnażają się w węźle chłonnym najbliżej miejsca, w którym bakteria dostała się do organizmu. Dżuma posocznicowa jest również wynikiem ukąszeń pcheł, które zostały wcześniej zakażone bakteriami dżumy, lub w wyniku bezpośredniego kontaktu z zakażoną tkanką lub płynami zakażonego zwierzęcia. Czasami rozwija się z nieleczonej dżumy dymieniczej.

Dżuma płucna to jedyna postać, która może przenosić się z jednej osoby na drugą poprzez wdychanie zakażonych kropelek z dróg oddechowych. Jednak CDC twierdzi, że przenoszenie się z człowieka na człowieka jest rzadkie. Dżuma płucna może również rozwinąć się z nieleczonej dżumy dymieniczej lub posocznicy, która rozprzestrzenia się do płuc.

Jeśli zarazisz się dżumą dymieniczą, prawdopodobnie wystąpi nagły początek gorączki, bólu głowy, dreszczy i osłabienia, a także obrzęk i tkliwość węzłów chłonnych. Pacjenci z dżumą posocznicową mają również gorączkę, dreszcze i osłabienie, a także ból brzucha, wstrząs i prawdopodobnie krwawienie wewnętrzne. W ciężkich przypadkach dżumy posocznicowej skóra i inne tkanki mogą czernieć i obumrzeć, szczególnie na kończynach (palcach u rąk i nóg i nosie).

Dżuma płucna jest najmniej rozpowszechnioną, ale najbardziej śmiertelną postacią. Pacjenci mają gorączkę, ból głowy, osłabienie i szybko rozwijające się zapalenie płuc z dusznością, bólem w klatce piersiowej, kaszlem, a czasem krwawym lub wodnistym śluzem. Zapalenie płuc może prowadzić do niewydolności oddechowej.

Wszystkie formy dżumy są uleczalne, ale wczesna diagnoza i antybiotyki są niezbędne. Jeśli dżuma dymienicza nie zostanie szybko wyleczona, bakterie mogą rozprzestrzenić się na inne części ciała i spowodować poważniejsze formy choroby. CDC zaleca, aby po zdiagnozowaniu u pacjenta podejrzenia dżumy, pacjent był hospitalizowany (i izolowany medycznie w przypadku podejrzenia dżumy płucnej). Aby zapobiec śmierci z powodu dżumy płucnej, antybiotyki należy podać w ciągu 24 godzin od wystąpienia objawów.

Nie. Pamiętaj, dżuma jest rzadka - szczególnie na obszarach miejskich. A eksperci ds. Zdrowia twierdzą, że nie ma dziś szans na globalną pandemię dżumy, ponieważ można jej łatwo zapobiec i można ją wyleczyć.

Ponieważ najczęstszą przyczyną dżumy jest ukąszenie pcheł, kontrola pcheł i kontrola zwierząt są ważne. Jeśli masz koty lub psy, nie pozwól im wędrować na wolności ani polować na dzikie zwierzęta, takie jak szczury, wiewiórki czy króliki. Niezależna organizacja non-profit ds. Pasożytów zwierząt towarzyszących zaleca podawanie wszystkim psom i kotom produktów do zwalczania pcheł przez cały rok przez całe ich życie.

Aby pozbyć się gryzoni wokół swojej posesji, zastosuj środki kontroli zalecane przez lokalny wydział zdrowia środowiskowego. Możesz też chronić się przed ukąszeniami pcheł, wsuwając spodnie do skarpet, gdy jesteś na zewnątrz i zakładając rękawiczki, jeśli chcesz poradzić sobie ze zwierzęciem z otwartą raną.