„Przeżuwaj i pluj” to zaskakująco powszechne zaburzenie odżywiania, o którym prawdopodobnie nigdy nie słyszałeś

Na początku jedna z pierwszych scen drugiego odcinka nowego serialu USA Network Dare Me wydaje się dość typowa: dwie licealistki - główne bohaterki Beth i Addy - jedzą ciasteczka na ławce przed lokalnym targowiskiem. Oboje żują i rozmawiają przez kilka sekund, po czym oboje sięgają po serwetki i wypluwają kęs ciasteczka - i to nie jest jednorazowa rzecz. Dziewczyny dalej rozmawiają ... przeżuwają i plują przez całą scenę.

To co najmniej wstrząsające, ale co dokładnie robią - i dlaczego? Metoda, którą modelują, jest trafnie nazywana `` żuć i pluć '', nazywana również CHSP, i jest to zachowanie związane z zaburzeniami odżywiania, które obejmuje żucie i wypluwanie jedzenia przed jego połknięciem.

Do niedawna, Uważano, że CHSP występuje niezwykle rzadko, z tym zachowaniem identyfikuje się mniej niż pół procent dorosłych. Jednak zgodnie z niedawnym badaniem opublikowanym w Eating Disorders: The Journal of Treatment & amp; Prevention, częstość zachowań związanych z żuciem i pluciem jest znacznie wyższa niż u ekspertów, chociaż w wcześniej nie zbadanej grupie demograficznej: młodzież.

W zakrojonym na szeroką skalę badaniu, przeprowadzonym przez australijskich naukowców, wzięło udział ponad 5000 uczniów w wieku od 11 do 19 lat z 13 szkół w Nowej Południowej Walii w Australii. Wyniki pokazały, że aż 12,2% (10,2% mężczyzn i 15,1% kobiet) zgłosiło co najmniej jeden tygodniowy epizod gryzienia i plucia w ciągu 28 dni przed badaniem.

Ale to nie wszystko . Główny autor badania, dr Phillip Aouad, dr School of Psychology na Uniwersytecie w Sydney, mówi zdrowiu, że wielu z tych, którzy zajmowali się żuciem i pluciem, angażowało się również w inne zaburzone zachowania żywieniowe.

„Na podstawie naszego badania byliśmy w stanie dostrzec związki między częstotliwością CHSP a innymi zaburzonymi zachowaniami żywieniowymi, w tym subiektywnym napadowym objadaniem się, nadużywaniem środków przeczyszczających, wymiotami i postem” - mówi Aouad. „Zauważono również, że osoby z CHSP mogą mieć niższą jakość życia związaną ze zdrowiem i większe cierpienie psychiczne.”

Zasadniczo CHSP to próba utraty lub kontrolowania wagi poprzez monitorowanie (i ograniczanie) spożycia żywności, Dr Marney A. White, profesor nadzwyczajny nauk społecznych i behawioralnych oraz profesor nadzwyczajny psychiatrii w Yale School of Medicine, mówi Zdrowie. „Ludzie angażują się w takie zachowanie, aby posmakować określonego jedzenia, ale potem wypluwają je, starając się uniknąć spożywania kalorii”.

W pewnym momencie gryzienie i plucie zostały uznane przez Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne za objaw. Jednak w 2013 roku usunęli go z DSM-5 ze względu na pozornie niską częstość występowania. Wcześniejsze badania wykazały, że występuje tylko 0,4% - mniej niż inne formy zaburzeń odżywiania, takie jak zaburzenia z napadami objadania się, które są bliskie 3%, anoreksja na poziomie 0,6% i bulimia, która dotyka około 1% populacji.

Jednak niska częstość występowania CHSP może być spowodowana brakiem badań na ten temat. „Jest to obszar badań, który dopiero w ostatnim czasie znalazł się w czołówce medycznej, społecznej i akademickiej uwagi” - mówi dr Auoad. Dodaje, że wciąż jest wiele pytań, na które trzeba odpowiedzieć. Na przykład: w jaki sposób najlepiej sprawdzać pod kątem CHSP, aby określić poziom wpływu, jaki ma na kogoś? Jak pomagamy komuś, kto może borykać się z CHSP? W jaki sposób CHSP wpisuje się w nasze rozumienie zaburzeń odżywiania? ”

Jeśli chodzi o wykorzystanie tych niepokojących nowych badań, dr Auoad ma nadzieję, że pomoże to otworzyć rozmowę, zmniejszyć otaczające ją „tabu” i omówić je tak, jak robimy to z jadłowstrętem psychicznym lub bulimią . Ponadto ostrzega przed „zniechęcaniem” do zachowania, ponieważ wielu, którzy się w nie angażują lub w inne nieuporządkowane zachowanie, toczy się walka o kontrolę. „Uważam, że najważniejszą rzeczą jest zmniejszenie stygmatyzacji, zwrócenie uwagi na CHSP i edukowanie ludzi (w tym klinicystów) na ten temat” - mówi.

Jeśli chodzi o leczenie, obecnie nie ma konkretnego leczenia CHSP jako podstawowego zachowania, „dlatego spodziewałbym się, że wielu klinicystów podejdzie do tego w taki sam sposób, jak w przypadku innych zaburzeń odżywiania” - mówi. „Niezwykle ważne jest, abyśmy wspierali każdego, kto zmaga się z CHSP i próbowali szukać profesjonalnego leczenia zaburzeń odżywiania w celu zmniejszenia częstotliwości CHSP i zrozumienia, w jaki sposób i dlaczego mogło się to objawiać przede wszystkim jako zachowanie. . ”