Chemikalia w produktach gospodarstwa domowego kosztują 340 miliardów dolarów rocznie w kosztach zdrowotnych, mówi badanie

Według nowego badania narażenie na chemikalia uwalniane przez tworzywa sztuczne, metalowe puszki, meble, detergenty, kosmetyki i pestycydy ma wpływ na nasze zdrowie i gospodarkę. Możemy nie zauważyć tych chemikaliów na co dzień - lub nigdy, jeśli o to chodzi - ale naukowcy z NYU Langone Medical Center twierdzą, że kosztują one Stany Zjednoczone 340 miliardów dolarów rocznie w kosztach opieki zdrowotnej i utraconych zarobkach.

Te oszałamiające szacunki uwzględniają ponad 15 schorzeń związanych z chemikaliami zaburzającymi funkcjonowanie układu hormonalnego, w tym zwiększone wskaźniki zaburzeń neurologicznych i behawioralnych, niepłodność męską, wady wrodzone, endometriozę, otyłość, cukrzycę i niektóre nowotwory, a także niższe Wyniki IQ.

Analiza oszacowała również, że narażenie na te chemikalia przyczynia się do 1500 szacowanych przypadków autyzmu i ponad 4400 przypadków zespołu z deficytem uwagi / nadpobudliwością (ADHD) rocznie.

Te chemikalia obejmują bisfenol-A (BPA), powszechnie stosowany w wyściółce puszek; ftalany, występujące w tworzywach sztucznych i kosmetykach; polibromowane etery difenylowe (PBDE), stosowane w produktach zmniejszających palność, takich jak meble; oraz pestycydy, takie jak chlorofiryfos i fosforany organiczne.

Specyficzne zagrożenia dla zdrowia związane z tymi substancjami chemicznymi są różne, ale wszystkie są znane jako substancje zaburzające gospodarkę hormonalną - co oznacza, że ​​mogą uszkodzić układ hormonalny organizmu, który reguluje hormony związane z wieloma innymi narządami i procesy fizjologiczne.

Obejmują one „wszystko, od tego, jak rozwija się nasz mózg, po utrzymywanie właściwej równowagi tkanki tłuszczowej, od zapobiegania cukrzycy po podstawowe funkcje rozrodcze” - mówi główny badacz, dr med. Leonardo Trasande, profesor nadzwyczajny epidemiologii.

Te chemikalia znajdują się „w naszym codziennym życiu”, mówi dr Trasande, a wiele osób nie zdaje sobie sprawy, że spożywają je regularnie. Mogą przenikać do żywności sprzedawanej w puszkach lub podgrzanej w plastiku; moczyć w skórze po nałożeniu balsamu, perfum i makijażu; i wdychane jako drobne cząsteczki kurzu, takie jak meble, elektronika i zabawki dziecięce, są używane i rozkładają się.

Dr. Trasande i jego koledzy twierdzą, że ich badania są pierwszą amerykańską oceną kosztów związanych z niskim, ale codziennym narażeniem na te chemikalia. Ogromne żniwo to ponad 2,3 procent produktu krajowego brutto kraju, napisali w The Lancet Diabetes & amp; Endokrynologia.

Aby uzyskać te liczby, szukali obecności tych substancji chemicznych w próbkach krwi i moczu u 5000 ochotników biorących udział w długoterminowych badaniach ogólnokrajowych. Następnie wykorzystano modele komputerowe do oszacowania, ile i jakie rodzaje problemów zdrowotnych można przypisać narażeniu na chemikalia oraz do obliczenia szacunkowych kosztów zdrowotnych i utraconych dochodów w przypadku każdej choroby.

Podczas gdy analiza wykazała, że ​​wszystkie endokrynologiczne- szkodliwe chemikalia były niebezpieczne, naprawdę wyróżniały się dwa typy: wysoce toksyczne pestycydy i uniepalniające chemikalia PBDE stanowiły prawie dwie trzecie całkowitego obciążenia chorobami, głównie z powodu uszkodzeń neurologicznych nienarodzonych dzieci.

W szczególności corocznie Szacuje się, że narażenie na PBDE odpowiada za 11 milionów utraconych punktów IQ u dzieci, dodatkowe 43 000 przypadków „niepełnosprawności intelektualnej” i związane z tym obciążenie chorobami w wysokości około 266 miliardów dolarów. Szacuje się, że narażenie na pestycydy kosztowało 1,8 miliona utraconych punktów IQ i każdego roku prowadziło do 7500 przypadków niepełnosprawności, a łączne koszty zdrowotne wyniosły 44,7 miliarda dolarów.

Oszacowano, że ekspozycja na ftalany znacząco przyczynia się do problemów zdrowotnych, w tym 5900 przypadki otyłości, 1300 przypadków cukrzycy, 86 000 przypadków endometriozy i 10700 przedwczesnych zgonów z powodu chorób serca i innych chorób naczyniowych, takich jak udar.

Wiele z tych chemikaliów jest szerzej dostępnych w USA niż w Europie , mówi dr Trasande. Jednak nawet w Unii Europejskiej wpływ chemikaliów na choroby szacuje się na ponad 200 miliardów dolarów, zgodnie z badaniem przeprowadzonym w zeszłym roku przez zespół NYU.

„Na podstawie naszych analiz, silniejszy nadzór regulacyjny nad chemikalia zaburzające gospodarkę hormonalną są potrzebne nie tylko w Europie, ale w Stanach Zjednoczonych ”- powiedział dr Trasande w komunikacie prasowym. „Nadzór ten powinien obejmować nie tylko testy bezpieczeństwa stosowania chemikaliów w produkcji produktów handlowych, zanim chemikalia otrzymają aprobatę rządu, ale także badania ich wpływu na zdrowie w czasie po ich zastosowaniu w produktach konsumenckich”.

Do czasu wprowadzenia przepisów rządowych i branżowych dr Trasande mówi, że konsumenci mogą podjąć kilka prostych kroków, aby ograniczyć narażenie.

„Możemy obniżyć poziom ftalanów i bisfenolu-A, unikając podgrzewanie plastiku w kuchence mikrofalowej, sprawdzanie numeru recyklingu na dnie pojemników, unikanie cyfr 3, 6 i 7 ”- mówi. „A jeśli plastik jest wyraźnie wytrawiony lub porysowany, to dobry moment, aby go wyrzucić”.

Konsumpcja konserw to najprostszy sposób, w jaki spożywamy BPA, kontynuuje, więc kupowanie żywności pakowanej w szkło zamiast metalu również pomoże.

„Ponadto możemy jeść organiczne i możemy po prostu wietrzyć nasze domy ”- mówi. Dodaje, że toksyczne cząsteczki kurzu zawierające środki zmniejszające palność i inne chemikalia mogą gromadzić się w domach przez miesiące lub lata po ich uwolnieniu z produktów konsumenckich. „Po prostu otwieraj nasze okna co kilka dni - co pozwala na wypłukanie tych chemicznych pyłów do szerszego środowiska zewnętrznego”.

Współautorka i naukowiec z NYU, dr Teresa M. Attina, zaleca również ręczne mycie plastikowych pojemników na żywność zamiast wkładania ich do zmywarki oraz przejście na kosmetyki całkowicie naturalne lub bezzapachowe.

Chociaż 340 miliardów dolarów może wydawać się wysoką ceną do zapłacenia, dr Trasende mówi, że rzeczywisty wpływ chemikaliów jest prawdopodobnie nawet większy. Analiza zespołu znacząco zdyskontowała liczby chorób, aby uwzględnić „prawdopodobną” w przeciwieństwie do „rzeczywistej” liczby osób z jakimkolwiek szczególnym schorzeniem, wyjaśnia, umieszczając ich obliczenia na „najniższym końcu skali”.