CDC: autyzm, wskaźniki ADHD rosną

Według nowego raportu Centers for Disease Control and Prevention (CDC) odsetek dzieci i nastolatków w USA, u których zdiagnozowano niepełnosprawność rozwojową, taką jak autyzm, wzrósł o 17% od końca lat 90. / p>

W latach 1997-2008 liczba dzieci, u których zdiagnozowano niepełnosprawność, wzrosła z 8,2 miliona do około 10 milionów, czyli ponad 15% wszystkich dzieci w wieku od 3 do 17 lat, stwierdzili naukowcy.

Tendencja wzrostowa była spowodowana głównie wzrostem liczby dzieci, u których zdiagnozowano autyzm i zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), chociaż częstość jąkania i trudności w uczeniu się również wzrosła.

Badanie, które ukazało się w czerwcowym numerze czasopisma Pediatrics, jest pierwszym od 1988 r. Zebraniem reprezentatywnych dla kraju danych na temat niepełnosprawności rozwojowej - mówi Sheree Boulet, DrPH, jeden z autorów badania i epidemiolog z Narodowego Centrum CDC ds. Birth Def ekty i niepełnosprawności rozwojowe.

Powiązane linki:

Przyczyny wzrostu nie są jasne, ale rosnąca świadomość i rosnąca akceptacja niepełnosprawności rozwojowej prawdopodobnie odegrała dużą rolę, mówi Boulet . Na przykład, wyjaśnia, dostępność wczesnych i skutecznych metod leczenia schorzeń takich jak ADHD może zachęcić więcej rodziców do poddawania dzieci badaniom przesiewowym pod kątem tego zaburzenia.

Należy się spodziewać wyników badania, biorąc pod uwagę „ zwiększona świadomość i znacznie lepsze raportowanie ”- mówi dr Alan Hilfer, dyrektor psychologii w Maimonides Medical Center w Nowym Jorku. (Hilfer nie był zaangażowany w nowe badania.)

Jednocześnie liczba niepełnosprawności może rzeczywiście wzrastać. Zmiana w kierunku posiadania dzieci w późniejszym życiu, częstsze porody przedwczesne i coraz częstsze stosowanie terapii bezpłodności - z których wszystkie są czynnikami ryzyka zaburzeń rozwojowych - może przyczynić się do wyższych wskaźników, twierdzą naukowcy.

Wyniki „sugerują, że istnieje więcej strategii profilaktycznych, które można zastosować” - mówi Boulet.

Badanie opierało się na reprezentatywnych w skali kraju badaniach dotyczących zdrowia, które obejmowały wywiady osobiste z prawie 120 000 dzieci w całym kraju. . Podczas wywiadów badacze zapytali rodziców, czy u ich dzieci zdiagnozowano autyzm, ADHD, trudności w uczeniu się, porażenie mózgowe, napady padaczkowe, jąkanie lub jąkanie, utratę słuchu, ślepotę lub niepełnosprawność intelektualną (wcześniej zwaną upośledzeniem umysłowym).

Ogólny wskaźnik niepełnosprawności wzrósł z około 13% do nieco ponad 15% w ciągu 12-letniego okresu badania. W 2008 r. Najczęstszymi niepełnosprawnościami były ADHD (7,6%) i trudności w uczeniu się (7,2%). Około 0,75% dzieci miało zdiagnozowany autyzm, w porównaniu z 0,19% w 1997 roku.

Jedyną niepełnosprawnością, którą można było zmniejszyć, był średni do głębokiego ubytek słuchu, który spadł o 31%.

Różnice we wskaźnikach diagnozy między liniami ekonomicznymi, etnicznymi i płciowymi były uderzające, mówi Boulet.

Na przykład prawie dwa razy więcej chłopców niż dziewcząt było niepełnosprawnych. Może to wynikać z faktu, że niektóre niepełnosprawności genetyczne są bardziej podatne na dziedziczenie przez mężczyzn, chociaż może się zdarzyć, że objawy ADHD i innych niepełnosprawności są bardziej oczywiste u chłopców i dlatego prawdopodobieństwo ich zdiagnozowania jest większe.

Wskaźniki były również znacznie wyższe niż średnia wśród dzieci z rodzin o niskich dochodach i dzieci korzystających z Medicaid. Dzieci pochodzenia latynoskiego miały niższy wskaźnik niepełnosprawności niż dzieci białe lub czarne, co prawdopodobnie odzwierciedla trudności językowe i inne bariery w dostępie do usług zdrowotnych, a nie rzeczywisty wskaźnik niepełnosprawności.

Wzrost niepełnosprawności zaobserwowany w badaniu wskazuje na rosnące zapotrzebowanie na specjalistyczne usługi zdrowotne i socjalne (takie jak usługi w zakresie zdrowia psychicznego i terapeuci), mówią Boulet i jej współpracownicy. Jednak z powodu presji budżetowej w całym systemie opieki zdrowotnej dzieciom grozi utrata dokładnie tego rodzaju specjalistycznego leczenia i profilaktyki, mówi Hilfer.

„Jesteśmy bardziej świadomi, że wczesna interwencja to podstawa klucz do największego sukcesu tych dzieciaków ”, mówi,„ potrzebujemy do tego zasobów ”.