6 rzeczy, których nigdy nie powinieneś mówić osobie zakażonej wirusem HIV

Zadanie niewłaściwego pytania lub powiedzenie niewłaściwych rzeczy może sprawić, że rozmowa stanie się niezręczna i nieprzyjemna, zwłaszcza jeśli dotyczy czyjegoś zdrowia osobistego.

W ciągu ostatnich 5 lat otwartego życia z HIV przeprowadziłem wiele rozmów na temat mojej podróży z przyjaciółmi, rodziną i znajomymi. Dzięki tym rozmowom zyskałem wgląd w to, co najmniej pomocne jest powiedzenie osobie żyjącej z HIV.

Zanim powiesz jedno z poniższych stwierdzeń lub pytań, poświęć chwilę, aby rozważyć, jaki wpływ może mieć na osobę, z którą rozmawiasz. Prawdopodobnie lepiej zostawić te słowa niewypowiedziane.

Kiedy pytasz mnie, czy jestem „czysty” w odniesieniu do mojego zakażenia wirusem HIV, jesteś brudny.

Jasne , to tylko fraza, która oszczędza kilka sekund na wypowiedzeniu (lub wpisaniu) dodatkowych słów, ale dla niektórych z nas żyjących z HIV jest to obraźliwe. Może to również negatywnie wpłynąć na naszą pewność siebie, niezależnie od tego, czy taki jest Twój zamiar, czy nie.

Jak to ujął Stigma Project, „czyste” i „brudne” są przeznaczone do prania, a nie do opisania twojego statusu HIV. Lepszym sposobem, aby zapytać o czyjeś zakażenie wirusem HIV, jest po prostu zapytać, kiedy przeszedł ostatni test przesiewowy i jaki był wynik.

Zadawanie pytań na temat HIV i ciekawość codziennego życia z chorobą przewlekłą jest całkowicie zrozumiałe. Jednak to, w jaki sposób byłem narażony na HIV, nie jest czymś, o czym masz prawo wiedzieć.

Istnieje wiele powodów, dla których ktoś może zarazić się wirusem HIV, w tym narażenie na seks, przenoszenie się z matki na dziecko, dzielenie się igły z osobą z rozpoznaniem HIV, transfuzją krwi i nie tylko.

Jeśli ci z nas, którzy żyją z wirusem, chcieliby, abyś poznał nasze dane osobowe i metodę transmisji, rozpoczęliśmy rozmowę

Najlepszym sposobem na zademonstrowanie braku umiejętności społecznych jest spytanie osoby żyjącej z HIV, czy wie, kto ją wystawił na działanie wirusa.

Zadanie takiego osobistego pytania może wywołać bolesne emocje. Być może ich ujawnienie jest powiązane z traumatycznym wydarzeniem, takim jak napaść na tle seksualnym. Może są tym zakłopotani. A może po prostu nie wiedzą.

Ostatecznie nie ma znaczenia, czy wiem, kto naraził mnie na HIV, więc przestań pytać.

Złapanie się przeziębienia, grypy lub żołądka nie jest zabawne, a czasami nawet alergie mogą nas spowolnić. Podczas tych epizodów wszyscy czujemy się chorzy i być może będziemy musieli wziąć dzień choroby, aby wyzdrowieć.

Ale mimo że mam przewlekłą chorobę, nie jestem kimś, kogo należy uważać za chorego ani cierpiącego.

Osoby żyjące z HIV, które regularnie przychodzą na wizyty lekarskie i przyjmują leki przeciwretrowirusowe w celu zwalczania wirusa, mają prawie typową długość życia.

Powiedzenie „Przepraszam” po usłyszeniu o czyjegoś HIV diagnoza może wydawać się wspierająca, ale dla wielu z nas tak nie jest. Często oznacza to, że zrobiliśmy coś złego, a te słowa są potencjalnie zawstydzające.

Gdy ktoś podzieli się szczegółami swojej podróży z wirusem HIV, nie warto słyszeć frazy „Przepraszam . ” Zamiast tego okaż wdzięczność osobie, która powierzyła Ci prywatne informacje zdrowotne i zapytaj, czy możesz w jakikolwiek sposób pomóc.

Najlepiej nie zakładać ani nawet nie kwestionować, czy obecny partner osoby żyjącej z HIV jest również pozytywny.

Przede wszystkim, gdy osoba żyjąca z HIV ma trwale stłumiony wiremia (nazywana niewykrywalnym wiremią) przez 6 miesięcy, w ich systemie nie ma wirusa i nie było go od kilku miesięcy.

Oznacza to, że szansa na zarażenie się wirusem HIV od tej osoby jest zerowa. (Może ci się przydać wywiad z dr. Carlem Dieffenbachem z National Institutes of Health). Dlatego związki mogą istnieć bez ryzyka przeniesienia wirusa HIV.

Poza nauką, pytanie o zakażenie HIV mojego partnera jest po prostu niewłaściwe. Nie pozwól, aby ciekawość sprawiła, że stracisz z oczu czyjeś prawo do prywatności.

Co zamiast tego zrobić

Najlepszym sposobem odpowiedzi, gdy ktoś opowiada swoją historię życia z HIV polega po prostu na słuchaniu.

Jeśli chcesz zaoferować zachętę i wsparcie lub zadać pytanie, pomyśl o efekcie, jaki mogą mieć twoje słowa. Zastanów się, na co napotkasz, i zadaj sobie pytanie, czy powiedzenie cokolwiek to Twoja sprawa.