6 sensownych sposobów praktykowania samoopieki po przerażającej diagnozie medycznej

Zachorowanie to najgorszy koszmar super zorganizowanej osoby: nieważne, jak byś próbował, po prostu nie da się tego zaplanować. Dotyczy to wszystkich chorób, ale kiedy jest to coś poważnego, jak rak, stajesz przed wyzwaniem reorganizacji całego swojego życia, a nie tylko nadchodzącego tygodnia. Ta walka może wydawać się prawie tak przytłaczająca, jak sama choroba.

„Pomyśl o przerażającej diagnozie jak o traumie z perspektywy zdrowia psychicznego” - mówi dr Gail Saltz, redaktor ds. Zdrowia. „Jest konfrontowany ze wszystkim, od myśli o śmiertelności po chroniczne cierpienie”. To dużo do zniesienia, dlatego poświęcenie czasu na przetworzenie diagnozy i zmian w życiu, które musisz wprowadzić, ma kluczowe znaczenie dla radzenia sobie z chorobą.

Ogólnokrajowe badanie przeprowadzone przez Eli Lilly and Company w branży farmaceutycznej wykazało że dziewięć na 10 osób doświadczyło nowego lub pogorszonego stanu zdrowia emocjonalnego lub psychicznego z powodu niepokojącej diagnozy - najczęściej z lękiem (61%), bezsennością (56%) i depresją (56%). W odpowiedzi Lilly stworzyła Ruch Thriver, którego celem jest poszerzenie wiedzy na temat codziennych skutków przerzutowego raka piersi i pomoc osobom dotkniętym chorobą.

Samoopieka staje się szczególnie ważna podczas kryzysu medycznego i jeśli Niedawno postawiono diagnozę, która wywróciła twoje życie do góry nogami, zapewniamy cię. Te wskazówki mogą wydawać się niewielkim wzrostem w porównaniu z tym, przez co przechodzisz, ale mogą pomóc Ci poczuć się skoncentrowanym, pozytywnym i gotowym do walki.

Słyszałeś o korzyściach wynikających z bycia uważnym. Ale jest to szczególnie pomocna taktyka radzenia sobie, gdy pojawia się przerażająca diagnoza - a mózg automatycznie przełącza się na przyszłość i nie możesz przestać wyobrażać sobie przerażających najgorszych scenariuszy. Kiedy jednak myślisz tylko o tym, co może się wydarzyć w dalszej części drogi, przegapisz wszystko, co dzieje się tuż przed Tobą. W rezultacie Twój niepokój i bezsenność mogą wzrosnąć, a podejmowanie mądrych codziennych decyzji może być trudniejsze.

„Uważność dotyczy tego, jak rzeczy wyglądają, brzmią, pachną, smakują i odczuwają ciebie teraz ”- mówi dr Saltz. Potrzeba czasu, aby opanować sztukę bycia chwilą, ale przyzwyczajenie odkładać 15 lub 20 minut na bycie uważnym każdego dnia. Wkrótce zastąpisz toksyczne myśli „co, jeśli”, produktywnymi i realistycznymi - dodaje.

Aby rozpocząć, pobierz na telefon aplikację do medytacji, taką jak Headspace, Calm lub Inscape. Programy te mogą poprowadzić Cię przez medytacje dostosowane do Twojej sytuacji, na przykład radzenia sobie z lękiem lub bólem. Możesz także wybrać czas trwania, co pozwoli ci ćwiczyć tylko przez trzy lub pięć minut w ruchliwe dni i 15 lub 20 minut w inne.

Niektóre diagnozy wymagają leczenia, które może nie nadążać za zwykłym codziennym życiem , Mówi dr Saltz. Ale jeśli możesz zachować kilka elementów swojego typowego harmonogramu, może to ogromnie pomóc - utrzymując Cię w kontakcie z ludźmi i miejscami, które zapewniają komfort i bezpieczeństwo.

Rozumiemy to , czasami może się wydawać, że wszystko byłoby łatwiejsze, gdybyś mógł po prostu zostać w łóżku i prześledzić w głowie najgorsze scenariusze. Ale staraj się jak najlepiej angażować się w codzienne życie, takie jak praca przy biurku lub zajęcia spinningowe, nawet jeśli musisz ograniczyć codzienne chodzenie do kilku razy w tygodniu.

„Ważne jest, aby pamiętać że diagnoza raka cię nie definiuje ”- mówi Marleen Meyers, onkolog z NYU Langone Medical Center. „To tylko część tego, kim teraz jesteś”.

Zachowywanie przy sobie potężnych emocji wywołanych przez przerażającą diagnozę jest samozniszczeniem; w którymś momencie, kiedy będziesz radzić sobie z chorobą, nie będziesz już w stanie ich utrzymać. „Nie bój się płakać” - mówi dr Meyers. „Żal z powodu zmiany w twoim zdrowiu kiedyś wyjdzie, a im szybciej, tym lepiej.”

Nie jest łatwo doświadczyć tak intensywnych uczuć i być może będziesz musiał eksperymentować z różnymi sposobami, aby pozwolić im na zewnątrz. Jeśli płacz nie jest twoją rzeczą, spróbuj omówić swoje obawy i obawy z rodziną lub przyjaciółmi albo zapisz rzeczy w dzienniku. Jeśli to cię przytłacza, spróbuj wypisać swoje zmartwienia, a następnie schować kartkę papieru poza zasięgiem wzroku, mówi dr Saltz. Może to pomóc przerwać i uspokoić niespokojne myśli.

To, jak reagujesz i radzisz sobie z poważną diagnozą, może być bardzo zależne od twoich przeszłych doświadczeń, mówi dr Saltz. Aby upewnić się, że zajmujesz się sprawami w sposób produktywny, dobrze jest skontaktować się z terapeutą lub doradcą, który leczy osoby przechodzące kryzys medyczny. Spotkanie z profesjonalistą może pomóc ci lepiej zrozumieć, dlaczego czujesz się tak, jak się czujesz, i może ułatwić stawienie czoła problemom.

Terapia to bezpieczna przestrzeń, w której można zająć się innymi problemami wynikającymi z diagnozy - na przykład obawami dotyczącymi obrazu ciała, jeśli grozi Ci mastektomia. „W takich sytuacjach można czasami pomóc terapią, ponieważ możesz nie zdawać sobie sprawy z tego, jak wiele z twoich reakcji wynika z indywidualnych problemów” - mówi dr Saltz.

„Rozmowa z innymi osobami, które są w podobna łódź może pozwolić ci poczuć się zrozumianym w sposób, w jaki inni mogą cię nie czuć ”- mówi dr Saltz. Świadomość, że nie jesteś jedyną osobą, która była w tak przytłaczającej sytuacji, może być bardzo pocieszająca, a osoby, które są dalej w tym procesie, mogą udzielić Ci rady, jak zarządzać początkiem.

Z drugiej strony , niektórym osobom może być trudno usłyszeć historie o doświadczeniach innych z chorobą; może to spotęgować twoje obawy. Dr Saltz mówi, że każdy jest inny, a jeśli idziesz na sesje grupowe tylko po to, by przekonać się, że nie pracują dla Ciebie, nie ma absolutnie nic złego w wycofywaniu się. Jednak wiele osób uważa tego rodzaju dyskusje za niezwykle pomocne i możesz o tym nie wiedzieć, chyba że spróbujesz.

To jest czas, aby otoczyć się członkami rodziny i przyjaciółmi, którym ufasz i wiesz, że będą Cię wspierać. Dr Saltz mówi, że pacjenci czasami myślą, że obciążają innych ludzi swoją sytuacją - ale to nieprawda. Twoi bliscy chcą Ci pomóc tak bardzo, jak mogą, i wiesz, że gdyby role zostały odwrócone, byłbyś tam, zapewniając ich, że masz ich wsparcie.

Dr. Saltz sugeruje planowanie regularnych wizyt u osób z Twojej sieci wsparcia. Może co drugi poniedziałek idź na jogę z najlepszą przyjaciółką, a co drugi czwartek napij się kawy z siostrą. Mówi, że w tym rozdziale twojego życia poczucie więzi jest ważniejsze niż kiedykolwiek. Wykorzystaj to doświadczenie jako pretekst do odwiedzenia tych, którzy są dla Ciebie najważniejsi - i hej, wizyty nie muszą zwalniać, gdy jesteś uzdrowiony.