5 rzeczy, które mogą powodować bielactwo

Kolor skóry, włosów i oczu pochodzi od pigmentu zwanego melaniną, który jest wytwarzany przez komórki zwane melanocytami. Bielactwo skóry, charakteryzujące się białymi plamami skóry, pojawia się, gdy melanocyty przestają działać.

„Bielactwo to utrata pigmentu w skórze w wyniku zniszczenia komórek tworzących pigment, zwanych melanocytami” - mówi Michele S. Green, MD, dermatolog ze szpitala Lenox Hill w Nowym Jorku.

Rezultatem są poplamione, nierówne plamy białej skóry w miejscu zniszczenia melanocytów. Bielactwo może wpływać nie tylko na skórę, ale także na włosy (w tym brwi i rzęsy), wnętrze ust i nosa oraz siatkówki.

Nikt nie wie dokładnie, co powoduje bielactwo i nie ma lekarstwa na stan skóry też, ale zabiegi są coraz lepsze. Im więcej dowiemy się o przyczynach bielactwa nabytego, tym lepsze będą metody leczenia. Oto, co do tej pory wiemy o przyczynach bielactwa nabytego.

Naukowcy uważają, że autoimmunizacja odgrywa rolę w bielactwie nabytym. Wtedy twój układ odpornościowy błędnie identyfikuje część twojego ciała - w tym przypadku komórki zwane melanocytami - jako obcą i zaczyna je atakować. Osoby z innymi chorobami autoimmunologicznymi, w szczególności chorobą Hashimoto (która atakuje tarczycę) i łysieniem (powodującym wypadanie włosów), są również bardziej narażone na bielactwo nabyte. powodując uszkodzenie i ostatecznie zabicie tych komórek ”- mówi dr Henry W. Lim, były kierownik dermatologii w Henry Ford Hospital w Detroit.

W szczególności eksperci uważają, że typ bielactwa zwany bielactwem niesegmentalnym może mieć podłoże autoimmunologiczne. Bielactwo niesegmentalne uszkadza tylko melanocyty po jednej stronie ciała.

Jak dotąd jednak, powiązania między bielactwem a innymi chorobami autoimmunologicznymi są tylko skojarzeniem. Nie możemy powiedzieć, że jedno powoduje drugie. Leczenie innej choroby autoimmunologicznej zwykle nie pomaga na bielactwo.

„Rutynowo sprawdzamy czynność tarczycy u osób z bielactwem” - mówi dr Lim. „Ale leczenie Hashimoto nie wpłynęłoby na bielactwo nabyte”.

Bielactwo może występować w rodzinach, ale w rzeczywistości nie jest tak powszechne, jak mogłoby się wydawać. „W zdecydowanej większości przypadków bielactwa nabytego nie ma historii rodzinnej” - mówi dr Lim, który jest także byłym prezesem Amerykańskiej Akademii Dermatologii. Podczas gdy wiele osób zastanawia się, czy bielactwo nabyte jest dziedziczne, nie można jeszcze przewidzieć, czy wystąpi bielactwo u członków rodziny z tą chorobą.

Jednak ogólnie choroby autoimmunologiczne wydają się mieć element genetyczny.

U niektórych osób uraz fizyczny lub stres skóry, taki jak oparzenie słoneczne lub ekspozycja na chemikalia przemysłowe, wydaje się wywoływać bielactwo lub przynajmniej je poprzedza.

Bielactwo może pojawić się dokładnie na witryny, w których doszło do urazów. „Nie wiadomo dokładnie, dlaczego tak jest” - mówi dr Lim.

Podobnie jak stres fizyczny, stres psychiczny również wydaje się odgrywać rolę w zaostrzeniu bielactwa nabytego, podobnie jak w przypadku wielu innych chorób skóry, takich jak dobrze. Ponownie, ten związek nie jest do końca zrozumiały.

Wiadomo, że bielactwo, choć nie jest zaraźliwe ani zagrażające życiu, powoduje również znaczny ból emocjonalny. „Efekt jest zauważalny i dość oszpecający oraz, jak dobrze rozumiesz, jest bardzo niepokojący psychicznie” - mówi dr Lim.

Stres oksydacyjny to zaburzenie równowagi niektórych typów związków - wolnych rodników i przeciwutleniaczy —Zaangażowany w różne procesy fizjologiczne. Brak równowagi może być spowodowany ekspozycją na promienie UV, zanieczyszczenia lub inne czynniki środowiskowe. Obszary twojego ciała, które są dotknięte bielactwem, są znane jako najbardziej podatne na stres oksydacyjny.

`` Wszyscy doświadczamy stresu oksydacyjnego w naszej skórze, ale osoby z bielactwem są znacznie bardziej podatne '' - mówi dr. , Lim. „To największy postęp w naszym zrozumieniu bielactwa nabytego. Mamy znacznie lepsze zrozumienie szlaków molekularnych bielactwa nabytego i dlaczego te komórki są zabijane. ”

Może to utorować drogę do przełomów w leczeniu, gdy naukowcy pracują nad opracowaniem cząsteczek, które zablokują ten szlak. „W ciągu najbliższych kilku lat nastąpi znacząca poprawa” - mówi dr Lim.