Bielactwo

Omówienie

Bielactwo nabyte (vit-ih-LIE-go) to choroba powodująca utratę koloru skóry w plamach. Odbarwione obszary zwykle z czasem powiększają się. Stan może wpływać na skórę na dowolnej części ciała. Może również wpływać na włosy i wnętrze jamy ustnej.

Zwykle kolor włosów i skóry zależy od melaniny. Bielactwo występuje, gdy komórki wytwarzające melaninę umierają lub przestają funkcjonować. Bielactwo dotyka ludzi każdego rodzaju skóry, ale może być bardziej zauważalne u osób o ciemniejszej karnacji. Stan nie zagraża życiu ani nie jest zaraźliwy. Może to być stresujące lub sprawiać, że poczujesz się źle ze sobą.

Leczenie bielactwa może przywrócić koloryt dotkniętej chorobą skórze. Ale nie zapobiega to ciągłej utracie koloru skóry lub nawrotom.

Objawy

Objawy bielactwa obejmują:

• Wyraźna utrata koloru skóry, który zwykle pojawia się najpierw na dłoniach, twarzy i obszarach wokół otworów ciała i genitaliów
• Przedwczesne wybielenie lub siwienie włosów na skórze głowy, rzęsach, brwiach lub brodzie
• Utrata zabarwienie tkanek wyściełających wnętrze ust i nosa (błony śluzowe)

Bielactwo może rozpocząć się w każdym wieku, ale zwykle pojawia się przed 30. rokiem życia.

W zależności od rodzaju bielactwa, które masz, może to wpływać na:

• Prawie wszystkie powierzchnie skóry. W przypadku tego typu, zwanego uniwersalnym bielactwem, przebarwienia dotykają prawie wszystkich powierzchni skóry.
• Wiele części ciała. W przypadku tego najczęstszego typu, zwanego uogólnionym bielactwem, odbarwione plamy często postępują podobnie na odpowiednich częściach ciała (symetrycznie).
• Tylko jedna strona lub część ciała. Ten typ, zwany bielactwem segmentarnym, występuje zwykle w młodszym wieku, rozwija się przez rok lub dwa, a następnie ustaje.
• Jedna lub tylko kilka części ciała. Ten typ nazywa się bielactwem miejscowym (ogniskowym).
• Twarz i dłonie. W przypadku tego typu, zwanego bielactwem twarzowo-twarzowym, dotknięta skóra znajduje się na twarzy i dłoniach oraz wokół otworów ciała, takich jak oczy, nos i uszy.

Trudno jest przewidzieć, jak Twoja choroba będzie postępować. Czasami plastry przestają się formować bez leczenia. W większości przypadków utrata pigmentu rozprzestrzenia się i ostatecznie obejmuje większość skóry. Czasami skóra odzyskuje kolor.

Kiedy udać się do lekarza

Jeśli obszary skóry, włosów lub błon śluzowych stracą kolor, skontaktuj się z lekarzem. Bielactwo nie ma lekarstwa. Leczenie może jednak zatrzymać lub spowolnić proces odbarwiania i przywrócić skórze nieco koloru.

Przyczyny

Bielactwo występuje, gdy komórki produkujące pigment (melanocyty) obumierają lub przestają wytwarzać melaninę - pigment który nadaje kolor Twojej skórze, włosom i oczom. Zajęte plamy skóry stają się jaśniejsze lub białe. Nie jest jasne, co dokładnie powoduje uszkodzenie lub śmierć tych komórek pigmentowych. Może to być związane z:

• zaburzeniem układu odpornościowego (stan autoimmunologiczny)
• wywiadem rodzinnym (dziedziczeniem)
• zdarzeniem wyzwalającym, takim jak jako stres, silne oparzenia słoneczne lub urazy skóry, takie jak kontakt z substancją chemiczną

Powikłania

Osoby z bielactwem mogą być narażone na zwiększone ryzyko:

• Cierpienie społeczne lub psychiczne
• Oparzenie słoneczne
• Problemy z oczami
• Utrata słuchu

Diagnoza

Twój lekarz zapyta o Twoją historię medyczną i zbada Twoją skórę, być może za pomocą specjalnej lampy. Twoja ocena może również obejmować biopsję skóry i badania krwi.

Leczenie

Wybór leczenia zależy od Twojego wieku, stopnia zajęcia skóry oraz miejsca i szybkości postępu choroby i jak to wpływa na Twoje życie.

Dostępne są leki i terapie na bazie światła, które pomagają przywrócić kolor skóry lub wyrównać koloryt skóry, chociaż wyniki są różne i nieprzewidywalne. Niektóre zabiegi mają poważne skutki uboczne. Dlatego lekarz może zasugerować, aby najpierw spróbować zmienić wygląd skóry, nakładając produkt samoopalający lub makijaż.

Jeśli wraz z lekarzem zdecydujesz się leczyć swój stan za pomocą leków, operacji lub terapii, ocena jego skuteczności może zająć wiele miesięcy. Być może będziesz musiał spróbować więcej niż jednego podejścia lub kombinacji podejść, zanim znajdziesz leczenie, które będzie dla Ciebie najlepsze.

Nawet jeśli leczenie jest skuteczne przez jakiś czas, wyniki mogą nie trwać lub nowe łaty może się pojawić. Twój lekarz może zalecić leki stosowane na skórę jako terapia podtrzymująca, aby zapobiec nawrotom.

Leki

Żaden lek nie może zatrzymać procesu bielactwa nabytego - utraty komórek barwnikowych (melanocytów) . Jednak niektóre leki, stosowane samodzielnie, w połączeniu lub z terapią światłem, mogą pomóc przywrócić pewien koloryt skóry.

• Leki kontrolujące stan zapalny. Nałożenie kremu kortykosteroidowego na zmienioną chorobowo skórę może spowodować powrót koloru. Jest to najbardziej skuteczne, gdy bielactwo jest wciąż we wczesnym stadium. Ten rodzaj kremu jest skuteczny i łatwy w użyciu, ale przez kilka miesięcy możesz nie zauważyć zmian w kolorze skóry. Możliwe skutki uboczne to przerzedzenie skóry lub pojawienie się smug lub bruzd na skórze.

  Łagodniejsze postacie leku mogą być przepisywane dzieciom i osobom z dużymi obszarami przebarwionej skóry.

  Tabletki lub zastrzyki z kortykosteroidów mogą być opcją dla osób, których stan szybko postępuje.

• Leki wpływające na układ odpornościowy. Maści z inhibitorami kalcyneuryny, takie jak takrolimus (Protopic) lub pimekrolimus (Elidel), mogą być skuteczne u osób z niewielkimi obszarami depigmentacji, zwłaszcza na twarzy i szyi. Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) ostrzegła przed możliwym związkiem między tymi lekami a chłoniakiem i rakiem skóry.

Terapie

Terapia światłem. Wykazano, że fototerapia wąskopasmowym ultrafioletem B (UVB) zatrzymuje lub spowalnia postęp aktywnego bielactwa nabytego. Może być skuteczniejszy w przypadku stosowania z kortykosteroidami lub inhibitorami kalcyneuryny. Będziesz potrzebować terapii dwa do trzech razy w tygodniu. Może minąć od jednego do trzech miesięcy, zanim zauważysz jakąkolwiek zmianę, a osiągnięcie pełnego efektu może zająć sześć miesięcy lub dłużej.

Biorąc pod uwagę ostrzeżenie FDA dotyczące możliwego ryzyka raka skóry podczas stosowania inhibitorów kalcyneuryny, porozmawiaj z lekarzem o ryzyku i korzyściach związanych ze stosowaniem tych leków w połączeniu z fototerapią.

Dla osób, które nie mogą udać się do lekarza na leczenie, dostępne są mniejsze przenośne lub ręczne urządzenia do terapii wąskopasmowej ultrafioletem B do użytku domowego. W razie potrzeby porozmawiaj z lekarzem o tej opcji.

Możliwe skutki uboczne terapii wąskim pasmem ultrafioletu B obejmują zaczerwienienie, swędzenie i pieczenie. Te działania niepożądane zwykle ustępują w ciągu kilku godzin po zabiegu.

• Łączenie psoralenu i terapii światłem. Zabieg ten łączy substancję pochodzenia roślinnego zwaną psoralenem z terapią światłem (fotochemioterapią), aby przywrócić kolor plamom światła. Po przyjęciu psoralenu doustnie lub nałożeniu go na dotkniętą skórę, jesteś narażony na światło ultrafioletowe A (UVA). To podejście, choć skuteczne, jest trudniejsze do zastosowania i zostało zastąpione w wielu praktykach wąskopasmową terapią UVB.

Usunięcie pozostałego koloru (depigmentacja). Ta terapia może być opcją, jeśli twoje bielactwo jest powszechne, a inne metody leczenia nie zadziałały. Środek depigmentujący nakłada się na nienaruszone obszary skóry. To stopniowo rozjaśnia skórę, tak że łączy się z przebarwionymi obszarami. Terapia jest wykonywana raz lub dwa razy dziennie przez dziewięć miesięcy lub dłużej.

Efekty uboczne mogą obejmować zaczerwienienie, obrzęk, swędzenie i bardzo suchą skórę. Depigmentacja jest trwała.

Chirurgia

Jeśli terapia światłem i leki nie zadziałały, niektóre osoby ze stabilną chorobą mogą być kandydatami do operacji. Poniższe techniki mają na celu wyrównanie kolorytu skóry poprzez przywrócenie koloru:

Przeszczep skóry. Podczas tej procedury lekarz przenosi bardzo małe fragmenty zdrowej, zabarwionej skóry na obszary, które utraciły pigment. Ta procedura jest czasami stosowana, jeśli masz małe plamy bielactwa nabytego.

Możliwe ryzyko obejmuje infekcję, blizny, wygląd bruku, plamisty kolor i brak ponownego zabarwienia tego obszaru.

Przeszczep pęcherzy . Podczas tej procedury lekarz tworzy pęcherze na skórze pigmentowanej, zwykle podczas odsysania, a następnie przeszczepia wierzchołki pęcherzy na przebarwioną skórę.

Możliwe ryzyko obejmuje blizny, wygląd bruku i niepowodzenie w koloruj ponownie. A uszkodzenie skóry spowodowane odsysaniem może wywołać kolejny plaster bielactwa.

Przeszczep zawiesiny komórkowej. Podczas tej procedury lekarz pobiera tkankę z pigmentowanej skóry, umieszcza komórki w roztworze, a następnie przeszczepia je na przygotowany obszar dotknięty chorobą. Wyniki tej procedury repigmentacji zaczynają się pojawiać w ciągu czterech tygodni.

Możliwe ryzyko obejmuje blizny, infekcje i nierówny koloryt skóry.

Potencjalne przyszłe zabiegi

Badane terapie obejmują:

• Lek stymulujący komórki wytwarzające kolor (melanocyty). Nazywany afamelanotydem, to potencjalne leczenie jest wszczepiane pod skórę w celu pobudzenia wzrostu melanocytów.
• Lek, który pomaga kontrolować melanocyty. Prostaglandyna E2 jest testowana jako sposób na przywrócenie koloru skóry u osób z bielactwem, które nie jest rozpowszechnione ani rozprzestrzeniające się. Nakłada się na skórę w postaci żelu.

Styl życia i domowe sposoby

Jeśli cierpisz na bielactwo, poniższe taktyki samoopieki mogą pomóc Ci w pielęgnacji skóry i poprawie jej wyglądu:

Chroń swoją skórę przed słońcem i sztucznymi źródłami światła UV. Używaj wodoodpornego kremu przeciwsłonecznego o szerokim spektrum działania i SPF co najmniej 30. Stosuj obficie krem ​​z filtrem i ponownie nakładaj co dwie godziny - lub częściej, jeśli pływasz lub się pocisz.

Możesz również szukać cienia i noś odzież, która osłania twoją skórę przed słońcem. Nie używaj solarium ani lamp opalających.

Ochrona skóry przed słońcem pomaga zapobiegać oparzeniom słonecznym przebarwionej skóry. Filtr przeciwsłoneczny minimalizuje również opaleniznę, która uwydatnia plamy bielactwa.

• Ukryj dotkniętą skórę. Produkty do makijażu i samoopalacze mogą pomóc zminimalizować różnice w kolorze skóry. Być może będziesz musiał wypróbować kilka marek makijażu lub samoopalaczy, aby znaleźć taki, który będzie dobrze pasował do Twojego normalnego odcienia skóry. Zabarwienie produktów samoopalających nie zmywa się, ale w ciągu kilku dni stopniowo zanika. Jeśli używasz samoopalacza, wybierz taki, który zawiera dihydroksyaceton, zgodnie z aprobatą Amerykańskiej Agencji ds. Żywności i Leków.
• Nie rób sobie tatuażu. Uszkodzenie skóry, na przykład spowodowane przez tatuaż, może spowodować pojawienie się nowej plamki bielactwa w ciągu dwóch tygodni.

Medycyna alternatywna

Ograniczone badania pokazują, że zioło Ginkgo biloba może przywracać kolor skóry u osób z bielactwem. Inne małe badania pokazują, że kwas alfa-liponowy, kwas foliowy, witamina C i witamina B12 oraz fototerapia mogą przywrócić kolor skóry u niektórych osób.

Jak w przypadku każdego leczenia dostępnego bez recepty (bez recepty), skonsultuj się z lekarzem przed wypróbowaniem terapii medycyny alternatywnej, aby upewnić się, że nie będą kolidować z innymi stosowanymi terapiami.

Radzenie sobie i wsparcie

Zmiana wyglądu spowodowana bielactwem może sprawić, że poczujesz się zestresowany, skrępowany lub smutny. Poniższe sposoby radzenia sobie z bielactwem mogą pomóc w radzeniu sobie z bielactwem:

• Nawiąż dobry kontakt. Znajdź lekarza, który dużo wie o chorobie. Dermatolog to lekarz specjalizujący się w pielęgnacji skóry.
• Dowiedz się o swoim stanie. Dowiedz się jak najwięcej o bielactwie nabytym i opcjach leczenia, aby móc zdecydować, jakie kroki podjąć.
• Przekaż swoje uczucia. Poinformuj swojego lekarza, jeśli czujesz się przygnębiony. Może skierować Cię do lekarza psychiatrycznego, który specjalizuje się w pomocy osobom z depresją.
• Porozmawiaj z innymi. Zapytaj swojego lekarza o psychoterapię lub grupy wsparcia dla osób z bielactwem w Twojej okolicy.
• Zwierz się bliskim. Poszukaj zrozumienia i wsparcia od rodziny i przyjaciół.

Przygotowanie do wizyty

Najprawdopodobniej zaczniesz od wizyty u lekarza pierwszego kontaktu. Następnie możesz zostać skierowany do specjalisty chorób skóry (dermatologa).

Oto kilka informacji, które pomogą Ci przygotować się do wizyty.

Co możesz zrobić

• Przejrzyj historię medyczną swojej rodziny. Dowiedz się, czy ktoś z Twojej rodziny ma bielactwo nabyte, chorobę tarczycy lub chorobę, w której układ odpornościowy atakuje zdrowe tkanki organizmu (choroba autoimmunologiczna).
• Wypisz odpowiednie dane osobowe, takie jak ostatnie poważne stresujące wydarzenia , zmiany w życiu, oparzenia słoneczne i wysypki.
• Wymień wszystkie przyjmowane leki, witaminy i suplementy, w tym dawki.
• Zanotuj pytania, które chciałbyś zadać swojemu lekarzowi, co pomoże Ci maksymalnie wykorzystać ograniczony czas spędzony razem.

Oto kilka podstawowych pytań do rozważenia:

• Jaka jest najbardziej prawdopodobna przyczyna moich objawów?
• Jakie są inne możliwe przyczyny?
• Czy potrzebne są jakieś testy?
• Czy ten stan jest przejściowy czy długotrwały?
• Jakie leczenie są dostępne i które polecasz?
• Jakich skutków ubocznych mogę spodziewać się po leczeniu?
• Czy mogę coś zrobić, aby pomóc, na przykład unikać słońca o określonych porach lub nosić konkretne słońca creen?
• Czy możesz polecić produkt do maskowania przebarwionych plam?
• Czy masz broszury lub inne materiały drukowane, które mogę zabrać do domu? Jakie strony internetowe polecasz?

Czego możesz oczekiwać od swojego lekarza

Twój lekarz prawdopodobnie zada Ci kilka pytań, takich jak:

• Kiedy zacząłeś zauważać jasne plamy na skórze?
• Czy miałeś oparzenia słoneczne lub wysypkę skórną, zanim zauważyłeś plamy?
• Czy jesteś wrażliwy na słońce?
• Czy przebarwione plamy swędzą lub powodują inne objawy?
• Czy kiedykolwiek miałeś kiedyś tego typu zmiany skórne?
• Czy ktoś z Twojej rodziny ma bielactwo , choroby tarczycy czy choroby autoimmunologicznej?
• Jaki jest Twój zawód i jakie masz hobby? Czy w którymś z nich jesteś narażony na działanie agresywnych chemikaliów?
• Czy ten stan wpływa na jakość Twojego życia?
• Czy zażywasz jakieś leki lub suplementy?

Co możesz zrobić w międzyczasie

Czekając na wizytę u lekarza, ogranicz ekspozycję na słońce i używaj kremu przeciwsłonecznego o szerokim spektrum działania z filtrem SPF co najmniej 30. Jeśli czujesz się skrępowany zmianami na skórze, użyj makijażu lub produkt samoopalający pokrywający dotknięte obszary.