Cukrzyca typu 2

Omówienie

Cukrzyca typu 2 to choroba przewlekła, która wpływa na sposób, w jaki organizm metabolizuje cukier (glukozę) - ważne źródło paliwa dla organizmu.

Z cukrzycą typu 2 organizm albo opiera się działaniu insuliny - hormonu, który reguluje przepływ cukru do komórek - albo nie wytwarza wystarczającej ilości insuliny, aby utrzymać prawidłowy poziom glukozy.

Cukrzyca typu 2 była kiedyś znana jako cukrzyca pojawiająca się w wieku dorosłym, ale obecnie u większej liczby dzieci rozpoznaje się tę chorobę, prawdopodobnie z powodu wzrostu otyłości u dzieci. Nie ma lekarstwa na cukrzycę typu 2, ale utrata wagi, dobre odżywianie i ćwiczenia mogą pomóc w radzeniu sobie z chorobą. Jeśli dieta i ćwiczenia nie wystarczają, aby dobrze kontrolować poziom cukru we krwi, możesz również potrzebować leków przeciwcukrzycowych lub insulinoterapii.

Objawy

Oznaki i objawy cukrzycy typu 2 często rozwijają się powoli . W rzeczywistości możesz mieć cukrzycę typu 2 przez lata i nie wiedzieć o tym. Poszukaj:

• Zwiększone pragnienie
• Częste oddawanie moczu
• Zwiększony głód
• Niezamierzona utrata wagi
• Zmęczenie
• Niewyraźne widzenie
• Wolno gojące się rany
• Częste infekcje
• Obszary ciemnej skóry, zwykle pod pachami i szyi

Kiedy iść do lekarza

Jeśli zauważysz objawy cukrzycy typu 2, skontaktuj się z lekarzem.

Przyczyny

Cukrzyca typu 2 rozwija się, gdy organizm staje się oporny na insulinę lub gdy trzustka nie jest w stanie wytworzyć wystarczającej ilości insuliny. Nie wiadomo dokładnie, dlaczego tak się dzieje, chociaż wydaje się, że czynniki genetyczne i środowiskowe, takie jak nadwaga i brak aktywności fizycznej, są czynnikami.

Jak działa insulina

Insulina jest hormonem, który pochodzi z gruczoł znajdujący się za i poniżej żołądka (trzustka).

• Trzustka wydziela insulinę do krwiobiegu.
• Insulina krąży, umożliwiając cukrowi przedostanie się do komórek.
• Insulina obniża ilość cukru we krwi.
• Wraz ze spadkiem poziomu cukru we krwi spada wydzielanie insuliny z trzustki.

Rola glukozy

Glukoza - cukier - jest głównym źródłem energii dla komórek tworzących mięśnie i inne tkanki.

• Glukoza pochodzi z dwóch głównych źródeł: jedzenie i wątroba.
• Cukier jest wchłaniany do krwiobiegu, gdzie dostaje się do komórek za pomocą insuliny.
• Twoja wątroba magazynuje i wytwarza glukozę.
• Kiedy Twój poziom glukozy osiągnie poziom Niski poziom, na przykład gdy nie jadłeś od dłuższego czasu, wątroba rozkłada zmagazynowany glikogen na glukozę, aby utrzymać poziom glukozy w normalnym zakresie.

W cukrzycy typu 2 proces nie działa dobrze. Zamiast przemieszczać się do komórek, cukier gromadzi się we krwi. Wraz ze wzrostem poziomu cukru we krwi komórki beta produkujące insulinę w trzustce uwalniają więcej insuliny, ale ostatecznie te komórki stają się upośledzone i nie mogą wytwarzać wystarczającej ilości insuliny, aby zaspokoić zapotrzebowanie organizmu.

W znacznie mniej powszechnych przypadkach cukrzyca typu 1, układ odpornościowy omyłkowo niszczy komórki beta, pozostawiając organizmowi niewiele insuliny lub jej brak.

Czynniki ryzyka

Czynniki, które mogą zwiększać ryzyko cukrzycy typu 2 to:

• Waga. Nadwaga jest głównym czynnikiem ryzyka cukrzycy typu 2. Jednak nie musisz mieć nadwagi, aby rozwinąć cukrzycę typu 2.
• Dystrybucja tłuszczu. Jeśli gromadzisz tłuszcz głównie w jamie brzusznej, masz większe ryzyko cukrzycy typu 2 niż w przypadku gromadzenia tłuszczu gdzie indziej, na przykład w biodrach i udach. Ryzyko cukrzycy typu 2 wzrasta, jeśli jesteś mężczyzną o obwodzie talii powyżej 40 cali (101,6 cm) lub kobietą z talią powyżej 35 cali (88,9 cm).
• Brak aktywności. Im mniej jesteś aktywny, tym większe jest ryzyko cukrzycy typu 2. Aktywność fizyczna pomaga kontrolować wagę, zużywa glukozę jako energię i zwiększa wrażliwość komórek na insulinę.
• Historia rodziny. Ryzyko cukrzycy typu 2 wzrasta, jeśli Twój rodzic lub rodzeństwo ma cukrzycę typu 2.
• Rasa lub pochodzenie etniczne. Chociaż nie jest jasne, dlaczego niektóre osoby - w tym osoby rasy czarnej, Latynosów, Indian i Azjatów - są bardziej zagrożone.
• Wiek. Ryzyko cukrzycy typu 2 wzrasta wraz z wiekiem, zwłaszcza po 45 roku życia. Jest to prawdopodobnie spowodowane tym, że ludzie mają tendencję do mniejszego wysiłku fizycznego, utraty masy mięśniowej i przyrostu masy ciała wraz z wiekiem. Ale cukrzyca typu 2 wzrasta również dramatycznie wśród dzieci, młodzieży i młodszych dorosłych.
• Stan przedcukrzycowy. Stan przedcukrzycowy to stan, w którym poziom cukru we krwi jest wyższy niż normalnie, ale nie na tyle wysoki, aby można go było zaklasyfikować jako cukrzycę. Nieleczona stan przedcukrzycowy często prowadzi do cukrzycy typu 2.
• Cukrzyca ciążowa. Jeśli w ciąży rozwinęła się cukrzyca ciążowa, zwiększa się ryzyko wystąpienia cukrzycy typu 2. Jeśli urodziłaś dziecko ważące ponad 9 funtów (4 kilogramy), jesteś również narażony na cukrzycę typu 2.
• Zespół policystycznych jajników. U kobiet z zespołem policystycznych jajników - częstym stanem charakteryzującym się nieregularnymi miesiączkami, nadmiernym porostem włosów i otyłością - zwiększa się ryzyko cukrzycy.
• Obszary zaciemnionej skóry, zwykle pod pachami i na szyi. Ten stan często wskazuje na insulinooporność.

Powikłania

Cukrzycę typu 2 można łatwo zignorować, szczególnie we wczesnych stadiach, kiedy czujesz się dobrze. Ale cukrzyca wpływa na wiele głównych narządów, w tym serce, naczynia krwionośne, nerwy, oczy i nerki. Kontrolowanie poziomu cukru we krwi może pomóc w zapobieganiu tym powikłaniom.

Chociaż długoterminowe powikłania cukrzycy rozwijają się stopniowo, mogą ostatecznie prowadzić do kalectwa lub nawet zagrażać życiu. Niektóre z potencjalnych powikłań cukrzycy obejmują:

• Choroby serca i naczyń krwionośnych. Cukrzyca dramatycznie zwiększa ryzyko chorób serca, udaru, wysokiego ciśnienia krwi i zwężenia naczyń krwionośnych (miażdżycy).

• Uszkodzenie nerwów (neuropatia). Nadmiar cukru może powodować mrowienie, drętwienie, pieczenie lub ból, który zwykle zaczyna się na czubkach palców u nóg lub palców i stopniowo rozprzestrzenia się w górę. W końcu możesz stracić czucie w dotkniętych chorobą kończynach.

  Uszkodzenie nerwów kontrolujących trawienie może powodować nudności, wymioty, biegunkę lub zaparcia. W przypadku mężczyzn zaburzenia erekcji mogą stanowić problem.

• Uszkodzenie nerek. Cukrzyca może czasami prowadzić do niewydolności nerek lub nieodwracalnej końcowej choroby nerek, która może wymagać dializy lub przeszczepu nerki.
• Uszkodzenie oka. Cukrzyca zwiększa ryzyko poważnych chorób oczu, takich jak zaćma i jaskra, i może uszkodzić naczynia krwionośne siatkówki, potencjalnie prowadząc do ślepoty.
• Powolne gojenie. Nieleczone skaleczenia i pęcherze mogą stać się poważnymi infekcjami, które mogą źle się goić. Poważne uszkodzenie może wymagać amputacji palca, stopy lub nogi.
• Uszkodzenie słuchu. Problemy ze słuchem występują częściej u osób z cukrzycą.
• Choroby skóry. Cukrzyca może zwiększać podatność na problemy skórne, w tym infekcje bakteryjne i grzybicze.
• Bezdech senny. U osób z cukrzycą typu 2 często występuje obturacyjny bezdech senny. Otyłość może być głównym czynnikiem przyczyniającym się do obu schorzeń. Leczenie bezdechu sennego może obniżyć ciśnienie krwi i sprawić, że poczujesz się bardziej wypoczęty, ale nie jest jasne, czy pomaga to poprawić kontrolę poziomu cukru we krwi.
• Choroba Alzheimera. Wydaje się, że cukrzyca typu 2 zwiększa ryzyko choroby Alzheimera, chociaż nie jest jasne, dlaczego. Im gorsza jest kontrola poziomu cukru we krwi, tym większe wydaje się ryzyko.

Zapobieganie

Zdrowy styl życia może pomóc w zapobieganiu cukrzycy typu 2. masz cukrzycę w swojej rodzinie. Jeśli otrzymałeś już diagnozę cukrzycy, możesz wybrać zdrowy tryb życia, aby zapobiec powikłaniom. Jeśli masz stan przedcukrzycowy, zmiany stylu życia mogą spowolnić lub zatrzymać rozwój cukrzycy.

Zdrowy styl życia obejmuje:

• Zdrowe jedzenie. Wybieraj pokarmy o mniejszej zawartości tłuszczu i kalorii, a bogatsze w błonnik. Skoncentruj się na owocach, warzywach i produktach pełnoziarnistych.
• Aktywność. Staraj się przez co najmniej 30 do 60 minut umiarkowanej aktywności fizycznej - lub 15 do 30 minut energicznej aktywności aerobowej - przez większość dni. Wybierz się na energiczny codzienny spacer. Jeździć na rowerze. Okrążenia. Jeśli nie możesz zmieścić się w długim treningu, rozłóż aktywność w ciągu dnia.
• Utrata wagi. Jeśli masz nadwagę, utrata 5 do 10 procent masy ciała może zmniejszyć ryzyko cukrzycy. Aby utrzymać wagę w zdrowym zakresie, skup się na trwałych zmianach nawyków żywieniowych i ćwiczeń. Zmotywuj się, pamiętając o korzyściach płynących z utraty wagi, takich jak zdrowsze serce, więcej energii i lepsza samoocena.
• Unikanie siedzącego trybu życia przez dłuższy czas. Siedzenie w bezruchu przez długi czas może zwiększyć ryzyko cukrzycy typu 2. Postaraj się wstawać co 30 minut i poruszać się przez co najmniej kilka minut.

Czasami lekarstwa też są opcją. Metformina (Glucophage, Glumetza, inne), doustny lek przeciwcukrzycowy, może zmniejszać ryzyko cukrzycy typu 2. Ale nawet jeśli zażywasz leki, zdrowy styl życia pozostaje niezbędny do zapobiegania cukrzycy lub leczenia cukrzycy.

Diagnoza

Typ 2 Cukrzycę zazwyczaj rozpoznaje się za pomocą:

• testu na hemoglobinę glikowaną (A1C). To badanie krwi wskazuje twój średni poziom cukru we krwi z ostatnich dwóch do trzech miesięcy. Normalne poziomy są poniżej 5,7%, a wynik między 5,7 a 6,4% jest uważany za stan przedcukrzycowy. Poziom HbA1c wynoszący 6,5% lub wyższy w dwóch oddzielnych testach oznacza, że ​​masz cukrzycę.

Jeśli test HbA1c nie jest dostępny lub masz określone schorzenia - takie jak rzadka postać hemoglobina (znana jako odmiana hemoglobiny) - która zakłóca badanie HbA1c, lekarz może zastosować następujące testy do zdiagnozowania cukrzycy:

• Losowy test cukru we krwi. Wartości cukru we krwi wyrażane są w miligramach na decylitr (mg / dl) lub milimolach na litr (mmol / l). Niezależnie od tego, kiedy ostatnio jadłeś, próbka krwi wykazująca, że ​​poziom cukru we krwi wynosi 200 mg / dl (11,1 mmol / l) lub więcej, sugeruje cukrzycę, zwłaszcza jeśli masz również objawy cukrzycy, takie jak częste oddawanie moczu i silne pragnienie .

Badanie poziomu cukru we krwi na czczo. Próbkę krwi pobiera się po całonocnym poście. Odczyt poniżej 100 mg / dl (5,6 mmol / l) jest normalny. Poziom od 100 do 125 mg / dl (5,6 do 6,9 mmol / l) jest uważany za stan przedcukrzycowy.

Jeśli poziom cukru we krwi na czczo wynosi 126 mg / dl (7 mmol / l) lub więcej w dwóch oddzielnych testach , masz cukrzycę.

Doustny test tolerancji glukozy. Ten test jest rzadziej stosowany niż inne, z wyjątkiem ciąży. Będziesz musiał pościć przez noc, a następnie wypić słodki płyn w gabinecie lekarskim. Poziom cukru we krwi jest badany okresowo przez następne dwie godziny.

Poziom cukru we krwi poniżej 140 mg / dl (7,8 mmol / l) jest normalny. Odczyt między 140 a 199 mg / dl (7,8 mmol / l do 11,0 mmol / l) wskazuje na stan przedcukrzycowy. Odczyt 200 mg / dl (11,1 mmol / l) lub więcej po dwóch godzinach sugeruje cukrzycę.

American Diabetes Association zaleca rutynowe badania przesiewowe w kierunku cukrzycy typu 2, rozpoczynające się w wieku 45 lat, zwłaszcza jeśli masz nadwagę. Jeśli wyniki są normalne, powtarzaj test co trzy lata. Jeśli wyniki są graniczne, zapytaj lekarza, kiedy przyjść na kolejny test.

Badania przesiewowe są również zalecane dla osób poniżej 45 roku życia i nadwagi, jeśli występują inne choroby serca lub czynniki ryzyka cukrzycy, takie jak siedzący tryb życia, rodzinna historia cukrzycy typu 2, osobista historia cukrzycy ciążowej lub ciśnienie krwi powyżej 140/90 milimetrów słupa rtęci (mm Hg).

Jeśli masz zdiagnozowaną cukrzycę, lekarz może wykonywać inne testy w celu rozróżnienia cukrzycy typu 1 i 2 - ponieważ te dwa schorzenia często wymagają innego leczenia.

Po rozpoznaniu

Poziom HbA1C należy sprawdzić między dwoma a czterema razy w roku. Omów docelowy cel HbA1c z lekarzem, ponieważ może się on różnić w zależności od wieku i innych czynników. Dla większości ludzi American Diabetes Association zaleca poziom HbA1c poniżej 7 procent.

Podwyższony poziom HbA1c może sygnalizować potrzebę zmiany leków, planu posiłków lub poziomu aktywności.

Oprócz badania HbA1c lekarz będzie mierzył ciśnienie krwi oraz okresowo pobierał próbki krwi i moczu, aby sprawdzić poziom cholesterolu, czynność tarczycy, wątroby i nerek. Ważne są również regularne badania oczu i stóp.

Leczenie

Leczenie cukrzycy typu 2 obejmuje:

• Utrata masy ciała
• Zdrowe odżywianie
• Regularne ćwiczenia
• Prawdopodobnie leki przeciwcukrzycowe lub terapia insulinowa
• Monitorowanie poziomu cukru we krwi

Te kroki pomogą utrzymać poziom cukru we krwi bliżej normy, co może opóźnić lub zapobiec powikłaniom.

Utrata masy ciała

Utrata wagi może obniżyć poziom cukru we krwi. Utrata zaledwie 5 do 10 procent masy ciała może mieć znaczenie, chociaż trwała utrata masy ciała o 7 lub więcej procent początkowej wagi wydaje się idealna. Oznacza to, że ktoś, kto waży 180 funtów (82 kilogramy), musiałby stracić nieco mniej niż 13 funtów (5,9 kg), aby wpłynąć na poziom cukru we krwi.

Kontrolowanie porcji i zdrowe odżywianie to proste sposoby aby zacząć odchudzać.

Zdrowe odżywianie

Wbrew powszechnemu przekonaniu nie ma określonej diety cukrzycowej. Jednak ważne jest, aby skoncentrować swoją dietę na:

• Mniej kalorii
• Mniej rafinowanych węglowodanów, zwłaszcza słodyczy
• Mniej produktów zawierających tłuszcze nasycone
• Więcej warzyw i owoców
• Więcej pokarmów z błonnikiem

Zarejestrowany dietetyk może pomóc Ci ułożyć plan posiłków dopasowany do Twoich celów zdrowotnych, preferencji żywieniowych i styl życia. Może również nauczyć Cię, jak monitorować spożycie węglowodanów i poinformować, ile węglowodanów musisz spożywać podczas posiłków i przekąsek, aby utrzymać stabilny poziom cukru we krwi.

Aktywność fizyczna

Każdy potrzebuje regularnych ćwiczeń aerobowych, a osoby z cukrzycą typu 2 nie są wyjątkiem. Przed rozpoczęciem programu ćwiczeń uzyskaj zgodę lekarza. Wybierz czynności, które lubisz, takie jak spacery, pływanie i jazda na rowerze, aby uczynić je częścią swojej codziennej rutyny.

Celuj w co najmniej 30 do 60 minut umiarkowanych (lub 15 do 30 minut energicznych ) ćwiczenia aerobowe przez większość dni w tygodniu. Połączenie ćwiczeń - ćwiczenia aerobowe, takie jak chodzenie lub taniec przez większość dni, połączone z treningiem oporowym, takim jak podnoszenie ciężarów lub joga dwa razy w tygodniu - daje więcej korzyści niż każdy rodzaj ćwiczeń samodzielnie.

Pamiętaj, że aktywność fizyczna obniża poziom cukru we krwi. Sprawdź poziom cukru we krwi przed jakąkolwiek aktywnością. Być może będziesz musiał zjeść przekąskę przed ćwiczeniami, aby zapobiec niskim stężeniom cukru we krwi, jeśli zażywasz leki przeciwcukrzycowe obniżające poziom cukru we krwi.

Ważne jest również, aby zmniejszyć ilość czasu spędzanego na nieaktywnych czynnościach, takich jak oglądanie telewizji. Spróbuj trochę się poruszać co 30 minut.

Monitorowanie poziomu cukru we krwi

W zależności od planu leczenia może być konieczne sprawdzanie i rejestrowanie poziomu cukru we krwi od czasu do czasu lub , jeśli przyjmujesz insulinę, kilka razy dziennie. Zapytaj swojego lekarza, jak często chce, abyś sprawdzał poziom cukru we krwi. Dokładne monitorowanie to jedyny sposób, aby upewnić się, że poziom cukru we krwi pozostaje w docelowym zakresie.

Leki przeciwcukrzycowe i terapia insulinowa

Niektóre osoby z cukrzycą typu 2 mogą osiągnąć swój cel poziom cukru we krwi przy zastosowaniu samej diety i ćwiczeń, ale wiele z nich wymaga również leków przeciwcukrzycowych lub insulinoterapii. Decyzja o tym, które leki są najlepsze, zależy od wielu czynników, w tym od poziomu cukru we krwi i innych problemów zdrowotnych. Twój lekarz może łączyć leki z różnych klas, aby pomóc Ci kontrolować poziom cukru we krwi na kilka różnych sposobów.

Przykłady możliwych metod leczenia cukrzycy typu 2 obejmują:

Metformina (Glucophage , Glumetza, inne). Zasadniczo metformina jest pierwszym lekiem przepisywanym na cukrzycę typu 2. Działa poprzez obniżenie produkcji glukozy w wątrobie i poprawę wrażliwości organizmu na insulinę, dzięki czemu organizm efektywniej wykorzystuje insulinę.

Nudności i biegunka to możliwe skutki uboczne metforminy. Te działania niepożądane mogą ustąpić, gdy organizm przyzwyczai się do leku lub jeśli pacjent przyjmie lek podczas posiłku. Jeśli metformina i zmiany stylu życia nie wystarczają do kontrolowania poziomu cukru we krwi, można dodać inne leki doustne lub wstrzykiwane.

• Pochodne sulfonylomocznika. Te leki pomagają organizmowi wydzielać więcej insuliny. Przykłady obejmują gliburyd (DiaBeta, Glynase), glipizyd (Glucotrol) i glimepiryd (Amaryl). Możliwe skutki uboczne to niski poziom cukru we krwi i przyrost masy ciała.
• Meglitinidy. Leki te - takie jak repaglinid (Prandin) i nateglinid (Starlix) - działają jak pochodne sulfonylomocznika, stymulując trzustkę do wydzielania większej ilości insuliny, ale działają szybciej, a czas ich działania w organizmie jest krótszy. Istnieje również ryzyko obniżenia poziomu cukru we krwi i zwiększenia masy ciała.
• Tiazolidynodiony. Podobnie jak metformina, leki te - w tym rozyglitazon (Avandia) i pioglitazon (Actos) - zwiększają wrażliwość tkanek organizmu na insulinę. Leki te są powiązane z przyrostem masy ciała i innymi poważniejszymi skutkami ubocznymi, takimi jak zwiększone ryzyko niewydolności serca i anemii. Z powodu tych zagrożeń leki te na ogół nie są lekami pierwszego wyboru.
• Inhibitory DPP-4. Leki te - sitagliptyna (Januvia), saksagliptyna (Onglyza) i linagliptyna (Tradjenta) - pomagają obniżyć poziom cukru we krwi, ale mają zwykle bardzo skromne działanie. Nie powodują przyrostu masy ciała, ale mogą powodować bóle stawów i zwiększać ryzyko zapalenia trzustki.

Agoniści receptora GLP-1. Te wstrzykiwane leki spowalniają trawienie i pomagają obniżyć poziom cukru we krwi. Ich stosowanie często wiąże się z utratą wagi. Możliwe skutki uboczne to nudności i zwiększone ryzyko zapalenia trzustki.

Przykładami agonistów receptora GLP-1 są eksenatyd (Byetta, Bydureon), liraglutyd (Victoza) i semaglutyd (Ozempic). Ostatnie badania wykazały, że liraglutyd i semaglutyd mogą zmniejszać ryzyko zawału serca i udaru mózgu u osób z wysokim ryzykiem tych chorób.

Inhibitory SGLT2. Leki te zapobiegają ponownemu wchłanianiu cukru do krwi przez nerki. Zamiast tego cukier jest wydalany z moczem. Przykłady obejmują kanagliflozynę (Invokana), dapagliflozynę (Farxiga) i empagliflozynę (Jardiance).

Leki z tej grupy leków mogą zmniejszać ryzyko zawału serca i udaru mózgu u osób z wysokim ryzykiem tych schorzeń. Skutki uboczne mogą obejmować infekcje drożdżakowe pochwy, infekcje dróg moczowych, niskie ciśnienie krwi i większe ryzyko cukrzycowej kwasicy ketonowej. Kanagliflozyna, ale nie inne leki z tej klasy, jest związana ze zwiększonym ryzykiem amputacji kończyny dolnej.

Insulina. Niektóre osoby z cukrzycą typu 2 wymagają terapii insulinowej. W przeszłości terapia insulinowa była stosowana jako ostatnia deska ratunku, ale obecnie jest często przepisywana wcześniej ze względu na korzyści. Niski poziom cukru we krwi (hipoglikemia) jest możliwym efektem ubocznym insuliny.

Normalne trawienie zaburza insulinę przyjmowaną doustnie, dlatego insulinę należy wstrzyknąć. W zależności od potrzeb, lekarz może przepisać mieszankę różnych rodzajów insuliny do stosowania w ciągu dnia i nocy. Istnieje wiele rodzajów insuliny, a każdy z nich działa w inny sposób.

Często osoby z cukrzycą typu 2 zaczynają przyjmować insulinę od jednego długo działającego zastrzyku w nocy, na przykład insuliny glargine (Lantus) lub insulina detemir (Levemir). Porozmawiaj z lekarzem o zaletach i wadach różnych leków. Wspólnie możecie zdecydować, który lek jest dla Ciebie najlepszy, biorąc pod uwagę wiele czynników, w tym koszty i inne aspekty Twojego zdrowia.

Oprócz leków przeciwcukrzycowych, Twój lekarz może przepisać terapię aspiryną w małych dawkach a także leki obniżające ciśnienie krwi i obniżające poziom cholesterolu, zapobiegające chorobom serca i naczyń krwionośnych.

Chirurgia bariatryczna

Jeśli masz cukrzycę typu 2, a Twój wskaźnik masy ciała (BMI) jest powyżej 35 lat, możesz być kandydatem do operacji odchudzającej (chirurgia bariatryczna). U osób z cukrzycą typu 2 po operacji bariatrycznej często obserwuje się radykalną poprawę poziomu cukru we krwi, w zależności od wykonywanego zabiegu. Zabiegi chirurgiczne z pominięciem części jelita cienkiego mają większy wpływ na poziom cukru we krwi niż inne operacje odchudzające.

Wady operacji obejmują wysokie koszty i ryzyko, w tym niewielkie ryzyko śmierci. Wymaga również drastycznych zmian w stylu życia. Długotrwałe komplikacje mogą obejmować niedobory żywieniowe i osteoporozę.

Ciąża

Kobiety z cukrzycą typu 2 mogą wymagać zmiany sposobu leczenia w czasie ciąży. Wiele kobiet w ciąży będzie wymagało leczenia insuliną. Leki obniżające poziom cholesterolu, aspiryna i niektóre leki na ciśnienie krwi nie mogą być stosowane w czasie ciąży.

Jeśli masz retinopatię cukrzycową, może się ona pogorszyć w czasie ciąży. Odwiedź okulistę w pierwszym trymestrze ciąży i po roku po porodzie.

Oznaki kłopotów

Ponieważ tak wiele czynników może wpływać na poziom cukru we krwi, czasami pojawiają się problemy wymagające natychmiastowej pomocy , takie jak:

• Wysoki poziom cukru we krwi (hiperglikemia). Wiele rzeczy może spowodować wzrost poziomu cukru we krwi, w tym nadmierne jedzenie, wymioty lub niewystarczające przyjmowanie leków obniżających poziom glukozy. Uważaj na oznaki i objawy wysokiego poziomu cukru we krwi - częste oddawanie moczu, zwiększone pragnienie, suchość w ustach, niewyraźne widzenie, zmęczenie i nudności - iw razie potrzeby sprawdzaj poziom cukru we krwi.

Hiperglikemiczny hiperosmolarny zespół nieketotyczny (HHNS). Ten stan zagrażający życiu obejmuje odczyt poziomu cukru we krwi powyżej 600 mg / dl (33,3 mmol / l). Twój glukometr może nie zapewniać dokładnych odczytów na tym poziomie lub po prostu odczytywać wysoko. HHNS może powodować suchość w ustach, skrajne pragnienie, senność, dezorientację, ciemny mocz i drgawki.

HHNS jest wywoływany przez bardzo wysoki poziom cukru we krwi, który powoduje, że krew staje się gęstsza i syropowata. Zwykle występuje częściej u starszych osób z cukrzycą typu 2 i często poprzedza ją choroba lub infekcja. Zadzwoń do swojego lekarza lub poszukaj natychmiastowej pomocy medycznej, jeśli masz objawy przedmiotowe lub podmiotowe tego stanu.

Zwiększone stężenie ketonów w moczu (cukrzycowa kwasica ketonowa). Jeśli twoje komórki są głodne energii, twoje ciało może zacząć rozkładać tłuszcz. Powoduje to wytwarzanie toksycznych kwasów zwanych ketonami, które występują częściej u osób z cukrzycą typu 1.

Uważaj na pragnienie lub bardzo suchość w ustach, częste oddawanie moczu, wymioty, duszność, zmęczenie i zapach owocowy , a jeśli zauważysz te oznaki i objawy, natychmiast skonsultuj się z lekarzem lub poszukaj pomocy w nagłych wypadkach.

Niski poziom cukru we krwi (hipoglikemia). Jeśli poziom cukru we krwi spadnie poniżej docelowego zakresu, jest to tzw. Niski poziom cukru we krwi (hipoglikemia). Twój poziom cukru we krwi może spaść z wielu powodów, takich jak pominięcie posiłku, nieumyślne przyjęcie większej ilości leków niż zwykle lub zwiększenie aktywności fizycznej niż zwykle.

Uważaj na oznaki i objawy niskiego poziomu cukru we krwi - pocenie się, drżenie, osłabienie, głód, drażliwość, zawroty głowy, ból głowy, niewyraźne widzenie, kołatanie serca, niewyraźna mowa, senność i dezorientacja.

Jeśli masz oznaki lub objawy niskiego poziomu cukru we krwi, wypij lub zjedz coś, co szybko podniesie poziom cukru we krwi - soki owocowe, tabletki z glukozą, cukierki, napoje gazowane (nie dietetyczne) lub inne źródło cukru. Ponownie przeprowadź badanie krwi po 15 minutach, aby upewnić się, że poziom glukozy we krwi uległ normalizacji.

Jeśli tak się nie stanie, powtórz test i powtórz test za kolejne 15 minut. Jeśli stracisz przytomność, członek rodziny lub bliski kontakt może potrzebować awaryjnego wstrzyknięcia glukagonu, hormonu stymulującego uwalnianie cukru do krwi.

Badania kliniczne

Styl życia i domowe sposoby

Ostrożne leczenie cukrzycy typu 2 może zmniejszyć ryzyko poważnych - a nawet zagrażających życiu - powikłań. Rozważ następujące wskazówki:

• Zaangażuj się w leczenie cukrzycy. Dowiedz się wszystkiego o cukrzycy typu 2. Niech zdrowe odżywianie i aktywność fizyczna będą częścią codziennej rutyny. Nawiąż kontakt z edukatorem diabetologicznym i poproś zespół diabetologiczny o pomoc, gdy jej potrzebujesz.
• Identyfikacja siebie. Noś naszyjnik lub bransoletkę z napisem, że chorujesz na cukrzycę, zwłaszcza jeśli bierzesz insulinę lub inne leki obniżające poziom cukru we krwi.
• Umów się na coroczne badanie fizykalne i regularne badania wzroku. Twoje regularne kontrole cukrzycy nie zastępują regularnych badań fizycznych ani rutynowych badań wzroku.

Dbaj o aktualność swoich szczepień. Wysoki poziom cukru we krwi może osłabić układ odpornościowy. Każdego roku zaszczep się przeciwko grypie. Twój lekarz prawdopodobnie zaleci również szczepionkę przeciwko zapaleniu płuc.

Centers for Disease Control and Prevention (CDC) również zaleca szczepienie przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, jeśli wcześniej nie otrzymałeś tej szczepionki i jesteś osobą dorosłą w ​​wieku od 19 do 59 lat z cukrzycą typu 1 lub 2. CDC zaleca jak najszybsze szczepienie po rozpoznaniu cukrzycy typu 1 lub 2. Jeśli masz 60 lat lub więcej, masz cukrzycę i wcześniej nie otrzymałeś szczepionki, porozmawiaj ze swoim lekarzem o tym, czy jest ona odpowiednia dla Ciebie.

• Dbaj o zęby. Cukrzyca może powodować bardziej poważne infekcje dziąseł. Regularnie szczotkuj i nitkuj ​​zęby oraz planuj zalecane badania stomatologiczne. Jeśli dziąsła krwawią, są zaczerwienione lub opuchnięte, natychmiast skonsultuj się ze swoim dentystą.
• Zwróć uwagę na swoje stopy. Codziennie myj stopy w letniej wodzie, delikatnie osusz je, szczególnie między palcami, i nawilżaj balsamem. Codziennie sprawdzaj swoje stopy pod kątem pęcherzy, skaleczeń, owrzodzeń, zaczerwienień i obrzęków. Skonsultuj się z lekarzem, jeśli masz ból lub inny problem ze stopami, który się nie goi.
• Kontroluj ciśnienie krwi i poziom cholesterolu. Spożywanie zdrowej żywności i regularne ćwiczenia mogą znacznie przyczynić się do kontrolowania wysokiego ciśnienia krwi i cholesterolu. Mogą być również potrzebne leki.
• Jeśli palisz lub używasz innych rodzajów tytoniu, poproś lekarza o pomoc w rzuceniu palenia. Palenie zwiększa ryzyko różnych powikłań cukrzycy. Porozmawiaj ze swoim lekarzem o sposobach rzucenia palenia lub używania innych rodzajów tytoniu.

Jeśli pijesz alkohol, rób to odpowiedzialnie. Alkohol, podobnie jak miksery, może powodować wysoki lub niski poziom cukru we krwi, w zależności od tego, ile pijesz i czy jesz w tym samym czasie. Jeśli zdecydujesz się pić, rób to z umiarem i zawsze z posiłkiem.

Zaleca się, aby nie więcej niż jeden drink dziennie dla kobiet, nie więcej niż dwa drinki dziennie dla mężczyzn w wieku 65 lat i młodszych oraz jeden pić dziennie mężczyznom powyżej 65. roku życia. Jeśli przyjmujesz insulinę lub inne leki obniżające poziom cukru we krwi, sprawdź poziom cukru we krwi przed snem, aby upewnić się, że jest na bezpiecznym poziomie.

Medycyna alternatywna

Wiele leków alternatywnych pomaga chorym na cukrzycę. Badania nie dostarczyły wystarczających dowodów, aby zalecić jakiekolwiek alternatywne metody kontroli poziomu cukru we krwi.

Jeśli zdecydujesz się wypróbować alternatywną terapię, nie przestawaj zażywać leków przepisanych przez lekarza. Pamiętaj, aby przedyskutować stosowanie którejkolwiek z tych terapii z lekarzem, aby upewnić się, że nie spowodują one działań niepożądanych ani nie będą wchodzić w interakcje z lekami.

Żadne leczenie - alternatywne lub konwencjonalne - nie wyleczy cukrzycy. Dlatego niezwykle ważne jest, aby osoby, które stosują terapię insulinową w leczeniu cukrzycy, nie przerywały jej stosowania, chyba że zaleci to lekarz.

Radzenie sobie i wsparcie

Cukrzyca typu 2 to poważna choroba choroby, a przestrzeganie planu leczenia cukrzycy wymaga całodobowego zaangażowania. Ale twoje wysiłki są warte zachodu, ponieważ przestrzeganie planu leczenia może zmniejszyć ryzyko powikłań.

Lęk i depresja występują częściej u osób z cukrzycą. Rozmowa z doradcą lub terapeutą może pomóc w radzeniu sobie ze zmianami stylu życia związanymi z rozpoznaniem cukrzycy typu 2. Możesz znaleźć zachętę i zrozumienie w grupie wsparcia dla diabetyków typu 2.

Chociaż grupy wsparcia nie są dla wszystkich, mogą być dobrym źródłem informacji. Członkowie grupy często wiedzą o najnowszych metodach leczenia i mają tendencję do dzielenia się własnymi doświadczeniami lub pomocnymi informacjami, na przykład gdzie znaleźć liczbę węglowodanów w ulubionej restauracji na wynos. Jeśli jesteś zainteresowany, Twój lekarz może polecić grupę w Twojej okolicy.

Możesz też odwiedzić stronę internetową American Diabetes Association, aby sprawdzić lokalne działania i grupy wsparcia dla osób z cukrzycą typu 2 . American Diabetes Association oferuje również informacje i fora internetowe, na których można rozmawiać z innymi chorymi na cukrzycę. Możesz także zadzwonić do organizacji pod numer 800-DIABETES (800-342-2383).

Przygotowanie do wizyty

Twój lekarz pierwszego kontaktu prawdopodobnie zdiagnozuje Twoją cukrzycę typu 2. Może on nadal leczyć Twoją cukrzycę lub skierować Cię do lekarza specjalizującego się w zaburzeniach hormonalnych (endokrynolog). Twój zespół medyczny może również obejmować następujących specjalistów:

• Dietetyk
• Certyfikowany instruktor diabetologiczny
• Lekarz pediatryczny (podiatra)
• Lekarz specjalizujący się w okulistyce (okulista)

Jeśli Twój poziom cukru we krwi jest bardzo wysoki, lekarz może wysłać Cię do szpitala na leczenie.

W miarę możliwości dobrze jest przygotowywać się do wizyt w zespole opieki zdrowotnej. Oto kilka informacji, które pomogą Ci przygotować się do wizyty i dowiedzieć się, czego możesz się spodziewać od lekarza.

Co możesz zrobić

• Pamiętaj o wszelkich ograniczeniach przed wizytą. Być może będziesz musiał unikać jedzenia lub picia czegokolwiek poza wodą przez osiem godzin w przypadku testu glukozy na czczo lub przez cztery godziny w przypadku testu przed posiłkiem. Kiedy umawiasz się na wizytę, zapytaj, czy powinieneś pościć.
• Zapisz wszelkie objawy, których doświadczasz, w tym te, które mogą wydawać się niezwiązane z cukrzycą.
• Weź ze sobą notatnik i długopis lub ołówek (lub laptop lub tablet), aby śledzić ważne informacje.
• Zapisz pytania, które zostaną zadane lekarzowi.

Przygotowanie listy pytania mogą pomóc Ci maksymalnie wykorzystać czas spędzony z lekarzem. W przypadku cukrzycy typu 2 należy zadać kilka podstawowych pytań:

• Jak często muszę monitorować poziom cukru we krwi i jaki jest mój zakres docelowy?
• Jakie zmiany moja dieta pomogłaby mi kontrolować poziom cukru we krwi?
• Czy powinienem udać się do dietetyka, który pomoże mi w planowaniu posiłków?
• Ile ćwiczeń powinienem codziennie wykonywać?
• Czy muszę przyjmować leki lub zastrzyki insuliny? Jak często?
• Czy muszę przyjmować lek o określonej porze dnia?
• Mam inne problemy zdrowotne. Jak najlepiej radzić sobie z tymi schorzeniami razem?
• Skąd będę wiedzieć, czy dobrze radzę sobie z cukrzycą?
• Jak często należy monitorować pod kątem powikłań cukrzycy? Z jakimi specjalistami muszę się spotkać?
• Czy są dostępne zasoby, jeśli mam problemy z opłaceniem materiałów dla diabetyków?
• Czy istnieją broszury lub inne materiały drukowane, które mogę zabrać ze sobą ? Jakie strony internetowe polecasz?

Czego można oczekiwać od swojego lekarza

Lekarz prawdopodobnie zada Ci szereg pytań, w tym:

• Czy rozumiesz swój plan leczenia i czujesz, że możesz go przestrzegać?
• Jak radzisz sobie z cukrzycą?
• Czy wystąpił u Ciebie niski poziom cukru we krwi?
• Czy wiesz, co zrobić, jeśli poziom cukru we krwi jest za niski lub za wysoki?
• Jak wygląda typowa codzienna dieta?
• Czy ćwiczysz? Jeśli tak, jakiego rodzaju ćwiczenia? Jak często?
• Czy siedzisz przez dłuższy czas?
• Jakie trudności napotykasz w leczeniu cukrzycy?

Co możesz zrób w międzyczasie

Jeśli Twój poziom cukru we krwi stale wykracza poza docelowy zakres lub jeśli nie jesteś pewien, co zrobić w określonej sytuacji, skontaktuj się z lekarzem lub edukatorem diabetologicznym.