Chłoniak nieziarniczy

Omówienie

Chłoniak nieziarniczy to rak wywodzący się z układu limfatycznego, którego sieć zwalczająca choroby rozprzestrzenia się po całym organizmie. W chłoniaku nieziarniczym guzy rozwijają się z limfocytów - rodzaju białych krwinek.

Chłoniak nieziarniczy występuje częściej niż inny typ chłoniaka - chłoniak Hodgkina. Istnieje wiele różnych podtypów chłoniaków nieziarniczych. Rozlany chłoniak z dużych komórek B i chłoniak grudkowy należą do najczęstszych podtypów.

Postępy w diagnostyce i leczeniu chłoniaków nieziarniczych pomogły poprawić rokowanie u osób z tą chorobą.

Typy

1. Przewlekła białaczka limfocytowa
Chłoniak skórny z komórek B Chłoniak skórny T-komórkowy Chłoniak grudkowy Chłoniak grudkowy Makroglobulinemia Waldenstroma

Objawy

Objawy i objawy chłoniaka nieziarniczego mogą obejmować:

• Bezbolesne, obrzęk węzłów chłonnych szyi, pach lub pachwiny
• Ból brzucha lub obrzęk
• Klatka piersiowa ból, kaszel lub trudności w oddychaniu
• Trwałe zmęczenie
• Gorączka
• Nocne poty
• Niewyjaśniona utrata masy ciała

Kiedy iść do lekarza

Umów się na wizytę Skontaktuj się z lekarzem, jeśli masz jakiekolwiek uporczywe oznaki i objawy, które Cię niepokoją.

Przyczyny

W większości przypadków lekarze nie wiedzą, co powoduje chłoniaka nieziarniczego. W niektórych przypadkach jest to spowodowane osłabieniem układu odpornościowego. Ale zaczyna się, gdy organizm wytwarza zbyt wiele nieprawidłowych limfocytów - rodzaj białych krwinek.

Normalnie limfocyty przechodzą przez przewidywalny cykl życiowy. Stare limfocyty umierają, a organizm tworzy nowe, aby je zastąpić. W chłoniaku nieziarniczym Twoje limfocyty nie umierają, ale nadal rosną i dzielą się. Ta nadmierna podaż limfocytów gromadzi się w węzłach chłonnych, powodując ich puchnięcie.

Limfocyty B i T

Chłoniak nieziarniczy może rozpocząć się w:

• komórki B. Komórki B zwalczają infekcję, wytwarzając przeciwciała neutralizujące obcych najeźdźców. Większość chłoniaków nieziarniczych powstaje z komórek B. Podtypy chłoniaków nieziarniczych, które obejmują komórki B, obejmują rozlany chłoniak z dużych komórek B, chłoniak grudkowy, chłoniak z komórek płaszcza i chłoniak Burkitta.
• limfocyty T. Komórki T biorą udział w bezpośrednim zabijaniu obcych najeźdźców. Chłoniak nieziarniczy występuje rzadziej w limfocytach T. Podtypy chłoniaków nieziarniczych, które obejmują limfocyty T, obejmują chłoniaka z obwodowych komórek T i chłoniaka skóry z limfocytów T.

określ opcje leczenia.

Gdzie pojawia się chłoniak nieziarniczy

Chłoniak nieziarniczy generalnie wiąże się z obecnością nowotworowych limfocytów w węzłach chłonnych. Ale choroba może również rozprzestrzeniać się na inne części układu limfatycznego. Należą do nich naczynia limfatyczne, migdałki, migdałki, śledziona, grasica i szpik kostny. Czasami chłoniak nieziarniczy obejmuje narządy poza układem limfatycznym.

Czynniki ryzyka

W większości przypadków osoby, u których zdiagnozowano chłoniaka nieziarniczego, nie mają żadnych oczywistych czynników ryzyka. Wiele osób, u których występują czynniki ryzyka choroby, nigdy jej nie rozwija.

Niektóre czynniki, które mogą zwiększać ryzyko chłoniaka nieziarniczego, obejmują:

• Leki obniżające odporność system. Jeśli miałeś przeszczep narządu, jesteś bardziej podatny, ponieważ terapia immunosupresyjna zmniejszyła zdolność twojego organizmu do zwalczania nowych chorób.
• Zakażenie niektórymi wirusami i bakteriami. Wydaje się, że niektóre infekcje wirusowe i bakteryjne zwiększają ryzyko wystąpienia chłoniaka nieziarniczego. Wirusy związane ze zwiększonym ryzykiem chłoniaka nieziarniczego obejmują zakażenie HIV i Epstein-Barr. Bakterie związane ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia chłoniaka nieziarniczego obejmują wywołujący wrzody Helicobacter pylori.
• Chemikalia. Niektóre substancje chemiczne, takie jak te stosowane do zabijania owadów i chwastów, mogą zwiększać ryzyko zachorowania na chłoniaka nieziarniczego. Potrzebne są dalsze badania, aby zrozumieć możliwy związek między pestycydami a rozwojem chłoniaka nieziarniczego.
• Starszy wiek. Chłoniak nieziarniczy może wystąpić w każdym wieku, ale ryzyko wzrasta wraz z wiekiem. Najczęściej występuje u osób powyżej 60 roku życia.

treść:

Diagnoza

Twój lekarz prawdopodobnie zapyta Cię o Twoją osobistą i rodzinną historię medyczną. Może wtedy zlecić wykonanie testów i procedur stosowanych do rozpoznania chłoniaka nieziarniczego, w tym:

• Badanie fizyczne. Twój lekarz sprawdza obrzęk węzłów chłonnych, w tym szyi, pach i pachwiny, a także obrzęk śledziony lub wątroby.
• Badania krwi i moczu. Badania krwi i moczu mogą pomóc wykluczyć infekcję lub inną chorobę.
• Testy obrazowe. Twój lekarz może zalecić badania obrazowe w celu wykrycia guzów w twoim ciele. Testy mogą obejmować RTG, CT, MRI i pozytonową tomografię emisyjną (PET).
• Test węzłów chłonnych. Lekarz może zalecić wykonanie biopsji węzłów chłonnych w celu usunięcia całości lub części węzła chłonnego do badań laboratoryjnych. Analiza tkanki węzłów chłonnych w laboratorium może ujawnić, czy masz chłoniaka nieziarniczego, a jeśli tak, to jakiego typu.
• Test szpiku kostnego. Biopsja szpiku kostnego i procedura aspiracji polega na wprowadzeniu igły do ​​kości biodrowej w celu pobrania próbki szpiku kostnego. Próbka jest analizowana pod kątem komórek chłoniaka nieziarniczego.

W zależności od sytuacji można zastosować inne testy i procedury.

Stopniowanie chłoniaka nieziarniczego

Po określeniu przez lekarza stopnia zaawansowania chłoniaka nieziarniczego, rakowi zostanie przypisane stadium. Znajomość stadium raka pomaga lekarzowi określić rokowanie i opcje leczenia.

Etapy chłoniaka nieziarniczego obejmują:

• Stadium I. Rak jest ograniczony do jednego węzła chłonnego region lub grupa pobliskich węzłów.
• Etap II. Na tym etapie rak znajduje się w dwóch obszarach węzłów chłonnych lub rak zajął jeden narząd i pobliskie węzły chłonne. Ale rak jest nadal ograniczony do części ciała znajdującej się powyżej lub poniżej przepony.
• Stadium III. Kiedy rak przenosi się do węzłów chłonnych zarówno powyżej, jak i poniżej przepony, uważa się, że jest to stadium III. Rak można również znaleźć w węzłach chłonnych nad przeponą i w śledzionie.
• Stadium IV. Jest to najbardziej zaawansowany etap chłoniaka nieziarniczego. Komórki rakowe znajdują się w kilku częściach jednego lub więcej organów i tkanek. Chłoniak nieziarniczy IV stopnia może również wpływać na inne części ciała, takie jak wątroba, płuca lub kości.

Dodatkowo lekarz używa liter A i B, aby wskazać, czy ponownie doświadczasz objawów chłoniaka nieziarniczego:

• A oznacza, że ​​nie masz żadnych znaczących objawów w wyniku raka.
• B oznacza, że ​​możesz mieć znaczące oznaki i objawy, takie jak utrzymująca się gorączka, niezamierzona utrata masy ciała lub silne nocne poty.

Istnieje wiele typów chłoniaków nieziarniczych, w tym rzadkie postacie, które są trudne do zidentyfikowania przez niedoświadczonych patologów . Dokładna diagnoza i ocena stopnia zaawansowania są kluczem do opracowania planu leczenia. Badania pokazują, że przegląd testów biopsyjnych przez patologów, którzy nie mają doświadczenia z chłoniakiem, prowadzi do znacznej liczby błędnych rozpoznań. W razie potrzeby uzyskaj drugą opinię od specjalisty.

Leczenie

To, które metody leczenia chłoniaka nieziarniczego są dla Ciebie odpowiednie, zależy od rodzaju i stadium choroby, ogólnego stanu zdrowia i Twoje preferencje.

Leczenie nie zawsze jest konieczne

Jeśli Twój chłoniak wydaje się powoli rosnąć (leniwy), rozwiązaniem może być podejście „poczekaj i zobacz”. Wolne chłoniaki, które nie powodują objawów przedmiotowych i podmiotowych, mogą nie wymagać leczenia przez lata.

Opóźnianie leczenia nie oznacza, że ​​będziesz sam. Twój lekarz prawdopodobnie zaplanuje regularne badania kontrolne co kilka miesięcy, aby monitorować Twój stan i upewnić się, że rak nie postępuje.

Leczenie chłoniaka, który powoduje objawy przedmiotowe i podmiotowe

Jeśli nie Chłoniak Hodgkina jest agresywny lub powoduje oznaki i objawy, lekarz może zalecić leczenie. Opcje mogą obejmować:

Chemioterapia

Chemioterapia to lekarstwo - podawane doustnie lub we wstrzyknięciach - zabijające komórki rakowe. Leki chemioterapeutyczne można podawać samodzielnie, w połączeniu z innymi lekami chemioterapeutycznymi lub w połączeniu z innymi metodami leczenia.

Skutki uboczne chemioterapii zależą od podawanych leków. Częste działania niepożądane to nudności i wypadanie włosów. Mogą wystąpić poważne długoterminowe komplikacje, takie jak uszkodzenie serca, płuc, problemy z płodnością i inne nowotwory, takie jak białaczka.

Radioterapia

Radioterapia wykorzystuje wiązki energii o dużej mocy, takie jak promieniowanie rentgenowskie i protony, aby zabić komórki rakowe. Podczas radioterapii siedzisz na stole, a duża maszyna kieruje promieniowanie w precyzyjne punkty na ciele. Radioterapię można stosować samodzielnie lub w połączeniu z innymi metodami leczenia raka.

Podczas radioterapii leżysz na stole, a wokół ciebie porusza się duża maszyna, kierując wiązki energii do określonych punktów ciała. Promieniowanie może być skierowane na chore węzły chłonne i pobliskie obszary węzłów, w których choroba może się rozwijać. Czas trwania radioterapii jest różny w zależności od stadium choroby. Typowy plan leczenia może przewidywać chodzenie do szpitala lub kliniki pięć dni w tygodniu przez kilka tygodni, gdzie podczas każdej wizyty poddaje się 30-minutowej radioterapii.

Radioterapia może powodować zaczerwienienie skóry i wypadanie włosów w miejscu, na które skierowane jest promieniowanie. Wiele osób odczuwa zmęczenie podczas radioterapii. Poważniejsze zagrożenia obejmują choroby serca, udar, problemy z tarczycą, bezpłodność i inne nowotwory, takie jak rak piersi lub płuc.

Przeszczep szpiku kostnego

Przeszczep szpiku kostnego, znany również jako przeszczep komórek macierzystych, obejmuje użycie wysokie dawki chemioterapii i radioterapii w celu zahamowania czynności szpiku kostnego. Następnie zdrowe komórki macierzyste szpiku kostnego z twojego ciała lub od dawcy są podawane do krwi, gdzie podróżują do kości i odbudowują szpik kostny.

Osoby poddawane przeszczepowi szpiku kostnego mogą być narażone na zwiększone ryzyko infekcji .

Inne leki

​​Leki do terapii biologicznej pomagają układowi odpornościowemu organizmu w walce z rakiem.

Na przykład jedna terapia biologiczna zwana rytuksymabem (Rituxan) jest rodzajem przeciwciała monoklonalnego, które przyłącza się do B komórki i sprawia, że ​​są bardziej widoczne dla układu odpornościowego, który może następnie zaatakować. Rytuksymab obniża liczbę komórek B, w tym zdrowych komórek B, ale organizm wytwarza nowe zdrowe komórki B, które je zastępują. Rakotwórcze limfocyty B są mniej podatne na nawrót.

Ponadto, lek o nazwie ibrutinib (Imbruvica) został zatwierdzony przez Food and Drug Administration (FDA) dla niektórych osób poddawanych leczeniu z powodu chłoniaka nieziarniczego.

Leki radioimmunoterapeutyczne są wytwarzane z przeciwciał monoklonalnych, które niosą izotopy radioaktywne. Dzięki temu przeciwciało może przyczepiać się do komórek rakowych i dostarczać promieniowanie bezpośrednio do komórek. Przykładem leku do radioimmunoterapii stosowanego w leczeniu chłoniaka nieziarniczego jest ibritumomab tiuxetan (Zevalin).

Badania kliniczne

Badania kliniczne (badania kliniczne) mogą być opcją dla osób, których choroba nie była kontrolowana przez inne możliwości leczenia. Zapytaj swojego lekarza o możliwe badania kliniczne dotyczące Twojego typu chłoniaka nieziarniczego.

Badania kliniczne

Medycyna alternatywna

Nie znaleziono alternatywnych leków -Chłoniak Hodgkina. Ale medycyna alternatywna może pomóc w radzeniu sobie ze stresem związanym z diagnozą raka i skutkami ubocznymi leczenia raka. Porozmawiaj z lekarzem o dostępnych opcjach, takich jak:

• Terapia sztuką
• Ćwiczenia
• Medytacja
• Muzykoterapia
• Ćwiczenia relaksacyjne
• Duchowość

Radzenie sobie i wsparcie

Diagnoza chłoniaka nieziarniczego może być przytłaczająca. Poniższe strategie i zasoby mogą pomóc w radzeniu sobie z rakiem:

• Dowiedz się więcej o chłoniaku nieziarniczym. Dowiedz się wystarczająco dużo o swoim raku, aby móc swobodnie podejmować decyzje dotyczące leczenia i opieki. Oprócz rozmowy z lekarzem poszukaj informacji w lokalnej bibliotece i Internecie. Rozpocznij wyszukiwanie informacji w National Cancer Institute i Leukemia & amp; Lymphoma Society.

• Utrzymuj silny system wsparcia. Utrzymywanie silnych bliskich relacji pomoże ci radzić sobie z chłoniakiem nieziarniczym. Przyjaciele i rodzina mogą zapewnić praktyczne wsparcie, którego będziesz potrzebować, na przykład pomoc w utrzymaniu domu, jeśli jesteś w szpitalu. Mogą też służyć jako wsparcie emocjonalne, gdy czujesz się przytłoczony rakiem.

  Chociaż przyjaciele i rodzina mogą być Twoimi najlepszymi sprzymierzeńcami, czasami mogą mieć problemy z radzeniem sobie z Twoją chorobą. Jeśli tak, szczególnie pomocne może być zainteresowanie i zrozumienie formalnej grupy wsparcia lub innych osób zmagających się z rakiem.

• Wyznacz rozsądne cele. Posiadanie celów pomaga ci poczuć kontrolę i może dać ci poczucie celu. Ale unikaj wyznaczania celów, których nie możesz osiągnąć. Na przykład możesz nie być w stanie pracować przez 40 godzin tygodniowo, ale możesz być w stanie pracować przynajmniej w niepełnym wymiarze godzin. W rzeczywistości wiele osób uważa, że ​​kontynuowanie pracy może być pomocne.
• Poświęć trochę czasu dla siebie. Dobre odżywianie, relaks i wystarczająca ilość odpoczynku mogą pomóc w walce ze stresem i zmęczeniem związanym z rakiem. Zaplanuj również przestoje, w których możesz potrzebować więcej odpoczynku lub ograniczyć to, co robisz.
• Pozostań aktywny. Otrzymanie diagnozy raka nie oznacza, że ​​musisz przestać robić rzeczy, które lubisz lub zwykle robisz. W większości przypadków, jeśli czujesz się wystarczająco dobrze, aby coś zrobić, zrób to. Ważne jest, aby pozostać aktywnym i zaangażowanym tak bardzo, jak to tylko możliwe.

Przygotowanie do spotkania

Jeśli masz jakiekolwiek niepokojące oznaki lub objawy, umów się na wizytę u lekarza rodzinnego. Jeśli Twój lekarz podejrzewa, że ​​masz chłoniaka, może skierować Cię do lekarza specjalizującego się w chorobach wpływających na komórki krwi (hematolog).

Ponieważ wizyty mogą być krótkie, a ponieważ często dużo ziemi do pokonania, warto być dobrze przygotowanym. Oto kilka informacji, które pomogą Ci się przygotować i czego możesz oczekiwać od swojego lekarza.

Co możesz zrobić

• Pamiętaj o wszelkich ograniczeniach przed wizytą. Podczas umawiania się na wizytę pamiętaj, aby zapytać, czy jest coś, co musisz zrobić z wyprzedzeniem, na przykład ograniczyć dietę przed badaniem.
• Zapisz wszelkie objawy, których doświadczasz, w tym te, które mogą wydają się niezwiązane z powodem, dla którego umówiłeś się na wizytę.
• Zapisz kluczowe dane osobowe, w tym wszelkie poważne stresy lub ostatnie zmiany w życiu.
• Sporządź listę wszystkich leków, witamin lub suplementy, które bierzesz.
• Rozważ zabranie ze sobą członka rodziny lub przyjaciela. Czasami przyswojenie wszystkich informacji podanych podczas wizyty może być trudne. Ktoś, kto ci towarzyszy, może pamiętać o czymś, co przeoczyłeś lub o czym zapomniałeś.
• Zapisz pytania do lekarza.

Twój czas spędzony z lekarzem jest ograniczony, więc lista pytań pomoże Ci maksymalnie wykorzystać wspólny czas. Wypisz swoje pytania od najważniejszych do najmniej ważnych na wypadek, gdyby czas się skończył. W przypadku chłoniaka nieziarniczego kilka podstawowych pytań, które należy zadać lekarzowi, to:

• Czy mam chłoniaka nieziarniczego?
• Jaki mam typ chłoniaka nieziarniczego ?
• Na jakim etapie jest mój stan?
• Czy mój stan jest agresywny czy wolno rośnie?
• Czy będę potrzebować więcej testów?
• Czy Potrzebuję leczenia?
• Jakie mam możliwości leczenia?
• Jakie są potencjalne skutki uboczne każdego leczenia?
• Jak leczenie wpłynie na moje codzienne życie? Czy mogę dalej pracować?
• Jak długo potrwa leczenie?
• Czy jest jakiś zabieg, który według Ciebie jest dla mnie najlepszy?
• Gdybyś miał przyjaciela lub kochany jeden w mojej sytuacji, jaką radę dałbyś tej osobie?
• Czy powinienem udać się do specjalisty? Ile to będzie kosztować i czy pokryje to moje ubezpieczenie?
• Czy masz broszury lub inne materiały drukowane, które mogę zabrać ze sobą? Jakie strony internetowe polecasz?

Oprócz pytań, które przygotowałeś do zadania lekarzowi, nie wahaj się zadawać dodatkowych pytań.

Co zrobić oczekujesz od swojego lekarza

Twój lekarz prawdopodobnie zada Ci kilka pytań. Gotowość do udzielenia odpowiedzi może zarezerwować czas na przejrzenie punktów, nad którymi chcesz poświęcić więcej czasu. Twój lekarz może zapytać:

• Kiedy zaczęły się pojawiać objawy?
• Czy objawy były ciągłe lub sporadyczne?
• Jak poważne są Twoje objawy? ?
• Co wydaje się poprawiać objawy?
• Co, jeśli w ogóle, wydaje się nasilać objawy?
• Czy miałeś infekcje w przeszłość?
• Czy Ty lub Twoja rodzina byliście narażeni na działanie toksyn?