Alergia na nikiel

Omówienie

Alergia na nikiel jest częstą przyczyną alergicznego kontaktowego zapalenia skóry - swędzącej wysypki, która pojawia się, gdy skóra dotyka zwykle nieszkodliwej substancji.

Alergia na nikiel jest często związana z kolczykami i inną biżuterię. Ale nikiel można znaleźć w wielu przedmiotach codziennego użytku, takich jak monety, zamki błyskawiczne, telefony komórkowe i oprawki okularów.

Aby rozwinąć się alergia na nikiel, może być konieczne wielokrotne lub długotrwałe narażenie na przedmioty zawierające nikiel. Zabiegi mogą zmniejszyć objawy alergii na nikiel. Jednak gdy rozwinie się alergia na nikiel, zawsze będziesz wrażliwy na metal i będziesz musiał unikać kontaktu.

Objawy

Reakcja alergiczna (kontaktowe zapalenie skóry) zwykle rozpoczyna się w ciągu kilku godzin do dni po ekspozycji na nikiel. Reakcja może trwać od dwóch do czterech tygodni. Reakcja zwykle występuje tylko wtedy, gdy skóra miała kontakt z niklem, ale czasami może pojawić się w innych miejscach na ciele.

Oznaki i objawy alergii na nikiel obejmują:

• Wysypka lub guzki na skórze
• Swędzenie, które może być silne
• Zaczerwienienie lub zmiany koloru skóry
• Suche plamy na skórze, które mogą przypominać oparzenia
• Pęcherze i odprowadzający płyn w ciężkich przypadkach

Kiedy iść do lekarza

Jeśli masz wysypkę skórną i nie wiesz, skąd ją masz , porozmawiaj z lekarzem. Jeśli zdiagnozowano już u Ciebie alergię na nikiel i masz pewność, że reagujesz na ekspozycję na nikiel, zastosuj dostępne bez recepty leki i domowe środki zaradcze, które wcześniej zalecił lekarz.

Jeśli jednak te metody leczenia nie pomagaj, zadzwoń do lekarza. Jeśli podejrzewasz, że obszar mógł zostać zainfekowany, natychmiast skontaktuj się z lekarzem. Oznaki i objawy, które mogą wskazywać na infekcję, obejmują:

• Zwiększone zaczerwienienie
• Ciepło
• Ropa w dotkniętym obszarze
• Ból

Przyczyna

Dokładna przyczyna alergii na nikiel nie jest znana. Podobnie jak w przypadku innych alergii, alergia na nikiel rozwija się, gdy układ odpornościowy postrzega nikiel jako substancję szkodliwą, a nie nieszkodliwą. Zwykle układ odpornościowy reaguje tylko w celu ochrony organizmu przed bakteriami, wirusami lub substancjami toksycznymi.

Gdy organizm zareaguje na konkretny czynnik (alergen) - w tym przypadku nikiel - układ odpornościowy zawsze będzie na to wrażliwy. Oznacza to, że za każdym razem, gdy zetkniesz się z niklem, Twój układ odpornościowy zareaguje i wywoła reakcję alergiczną.

Wrażliwość układu odpornościowego na nikiel może rozwinąć się po pierwszej ekspozycji lub po wielokrotnym lub długotrwałym narażeniu. Wrażliwość na nikiel może być częściowo dziedziczona.

Źródła narażenia na nikiel

Typowe przedmioty, które mogą narazić Cię na kontakt z niklem to:

• Biżuteria do piercingu ciała
• Inna biżuteria, w tym pierścionki, bransoletki, naszyjniki i zapięcia jubilerskie
• Paski do zegarków
• Zapięcia do odzieży, takie jak zamki błyskawiczne, napy i haczyki do biustonosza
• Sprzączki do pasków
• Oprawki okularów
• Monety
• Narzędzia metalowe
• Telefony komórkowe
• Klawisze
• Nieśmiertelnik wojskowy
• Kreda
• Urządzenia medyczne
• Laptopy lub tablety komputerowe
• E-papierosy

Czynniki ryzyka

Niektóre czynniki mogą zwiększać ryzyko wystąpienia alergii na nikiel, w tym:

• Posiadanie kolczyków w uszach lub w ciele. Ponieważ nikiel występuje powszechnie w biżuterii, alergia na nikiel jest najczęściej kojarzona z kolczykami i inną biżuterią do przekłuwania ciała zawierającą nikiel.

• Praca z metalem. Jeśli pracujesz w zawodzie, w którym stale jesteś narażony na nikiel, ryzyko wystąpienia alergii może być większe niż w przypadku osoby, która nie pracuje z metalem.

  Ponadto osoby, które regularnie narażenie na nikiel podczas pracy na mokro - w wyniku potu lub częstego kontaktu z wodą - może być bardziej podatne na alergię na nikiel. Mogą to być barmani, osoby pracujące w niektórych branżach spożywczych i domowe środki czystości.

  Inne osoby, które mogą być bardziej narażone na alergię na nikiel, to metalowcy, krawcy i fryzjerzy.

• Bycie kobietą. Kobiety są bardziej podatne na alergię na nikiel niż mężczyźni. Może to być spowodowane tym, że kobiety mają zwykle więcej kolczyków. Niedawne badania wykazały, że kobiety z nadwagą mają jeszcze większe ryzyko alergii na nikiel.
• Posiadanie rodzinnej historii alergii na nikiel. Być może odziedziczyłeś skłonność do alergii na nikiel, jeśli inne osoby w Twojej rodzinie są wrażliwe na nikiel.
• Uczulenie na inne metale. Osoby wrażliwe na inne metale również mogą być uczulone na nikiel.

Zapobieganie

Najlepszą strategią zapobiegania rozwojowi alergii na nikiel jest unikanie długotrwałej ekspozycji na przedmioty zawierające nikiel. Jeśli masz już alergię na nikiel, najlepszym sposobem zapobiegania reakcji alergicznej jest unikanie kontaktu z metalem.

Jednak uniknięcie niklu nie zawsze jest łatwe, ponieważ jest on obecny w tak wielu produktach. Dostępne są domowe zestawy testowe do sprawdzania zawartości niklu w metalowych przedmiotach.

Poniższe wskazówki mogą pomóc w uniknięciu ekspozycji na nikiel:

Noś hipoalergiczną biżuterię

Unikaj biżuterii, która zawiera nikiel. Kupuj biżuterię wykonaną z materiałów, które prawdopodobnie nie wywołują reakcji alergicznych. Poszukaj biżuterii wykonanej z takich metali, jak stal nierdzewna bez niklu, stal chirurgiczna, tytan, 18-karatowe żółte złoto lub bezniklowe żółte złoto i srebro.

Chirurgiczna stal nierdzewna może zawierać nikiel, ale dla większości ludzi jest uważany za hipoalergiczny. Upewnij się, że podkładki do kolczyków również są wykonane z materiałów hipoalergicznych.

Ostrożnie wybierz studio piercingu

Skontaktuj się ze stanowym lub lokalnym wydziałem zdrowia, aby dowiedzieć się, jakie zasady obowiązują w Twojej okolicy i wybierz studio, które przestrzega tych zasad. Przed wykonaniem piercingu odwiedź studio, aby upewnić się, że piercer zapewnia czyste, profesjonalne środowisko.

Sprawdź także, czy studio używa sterylnych, niezawierających niklu lub chirurgicznych igieł ze stali nierdzewnej w szczelnie zamkniętych pakiety. Jeśli studio używa pistoletu do przekłuwania, sprawdź, czy część, która dotyka przebijanej osoby, nie jest używana na innych klientach. Sprawdź, czy studio sprzedaje wyłącznie biżuterię hipoalergiczną i może dostarczyć dokumentację dotyczącą zawartości metalu w sprzedawanych produktach.

Użyj materiałów zastępczych

Poszukaj bezpieczniejszych zamienników zwykłych przedmiotów zawierających nikiel:

• Paski do zegarków wykonane ze skóry, tkaniny lub tworzywa sztucznego
• Zamki błyskawiczne lub zapięcia do odzieży wykonane z tworzywa sztucznego lub powlekanych metali
• Plastikowe lub tytanowe oprawki okularów

Stwórz barierę

Jeśli musisz być narażony na działanie niklu w pracy, może pomóc stworzenie bariery między tobą a niklem. Jeśli Twoje ręce muszą dotykać niklu, pomocne mogą być rękawiczki.

Spróbuj zakryć guziki, zatrzaski, zamki błyskawiczne lub uchwyty narzędzi taśmą klejącą lub przezroczystą barierą, taką jak Nickel Guard. Wyczyść lakier do paznokci na biżuterii może pomóc, ale może być konieczne częste ponowne nakładanie.

Diagnoza

Twój lekarz może zwykle diagnozuje alergię na nikiel na podstawie wyglądu skóry i niedawnej ekspozycji na produkty, które mogą zawierać nikiel.

Jeśli jednak przyczyna wysypki nie jest oczywista, lekarz może zalecić wykonanie testu płatkowego (kontakt test alergiczny nadwrażliwości). Może skierować Cię do specjalisty alergologa (alergologa) lub specjalisty dermatologa (dermatologa) na wykonanie tego testu.

Test płatkowy

Podczas testu płatkowego bardzo małe ilości potencjalnych alergeny (w tym nikiel) są nakładane na skórę i pokryte małymi plamami. Plastry pozostają na skórze przez dwa dni, zanim lekarz je usunie. Jeśli masz alergię na nikiel, skóra pod plastrem niklu będzie zaogniona po usunięciu plastra lub w kilka dni po zdjęciu plastra.

Ze względu na niskie stężenia stosowanych alergenów testy płatkowe są bezpieczny nawet dla osób z poważnymi alergiami.

Leczenie

Nie ma lekarstwa na alergię na nikiel. Gdy rozwiniesz wrażliwość na nikiel, za każdym razem, gdy wejdziesz w kontakt z metalem, pojawi się wysypka (kontaktowe zapalenie skóry).

Leki

Twój lekarz może przepisać jeden z poniższych leki zmniejszające podrażnienia i poprawiające stan wysypki wywołanej reakcją alergiczną na nikiel:

• Krem kortykosteroidowy, taki jak klobetazol (Clobex, Cormax, inne) i dipropionian betametazonu (diprolen). Długotrwałe ich stosowanie może prowadzić do ścieńczenia skóry.
• Niesteroidowe kremy, takie jak pimekrolimus (Elidel) i takrolimus (Protopic). Najczęstszym działaniem niepożądanym jest tymczasowe pieczenie w miejscu podania.
• Doustny kortykosteroid, taki jak prednizon, jeśli reakcja jest ciężka lub wysypka obejmuje duży obszar. Leki te mogą powodować szereg skutków ubocznych, w tym przyrost masy ciała, wahania nastroju i podwyższone ciśnienie krwi.
• Doustne leki przeciwhistaminowe, takie jak feksofenadyna (Allegra) i cetyryzyna (Zyrtec), łagodzą swędzenie. Jednak mogą one nie być zbyt skuteczne w przypadku swędzenia skóry.

Fototerapia

Zabieg ten polega na wystawieniu skóry na kontrolowane ilości sztucznego światła ultrafioletowego. Zwykle jest zarezerwowany dla osób, które nie poprawiły się dzięki miejscowym lub doustnym steroidom. Zanim fototerapia wpłynie na reakcję alergiczną na nikiel, może zająć miesiące.

Styl życia i domowe sposoby

Niektóre z poniższych metod leczenia możesz zastosować w domu w leczeniu kontaktowego zapalenia skóry spowodowanego alergią na nikiel. Jeśli te zabiegi nie pomogą lub wysypka się pogorszy, skontaktuj się z lekarzem. Do domowych środków zaradczych należą:

• Używaj kojących balsamów, takich jak balsam galmanowy, który może złagodzić swędzenie.
• Nawilżaj regularnie. Twoja skóra ma naturalną barierę, która zostaje przerwana, gdy reaguje na nikiel i inne alergeny. Stosowanie kremów lub balsamów zmiękczających, takich jak wazelina lub olej mineralny, może zmniejszyć zapotrzebowanie na miejscowe kortykosteroidy.
• Stosuj mokre kompresy, które mogą pomóc wysuszyć pęcherze i złagodzić swędzenie. Namocz czystą szmatkę w wodzie z kranu lub roztworze Burowa, leku dostępnego bez recepty zawierającego octan glinu.

Unikaj niektórych maści dostępnych bez recepty, takich jak kremy z antybiotykami, które mogą zawierać składników - zwłaszcza neomycyny - które mogą pogorszyć reakcję alergiczną.

Przygotowanie do wizyty

Prawdopodobnie najpierw udasz się do lekarza rodzinnego, jeśli odczuwasz swędzącą wysypkę, która może mieć związek z alergią na nikiel. Przygotowanie do wizyty może pomóc Ci maksymalnie wykorzystać czas spędzony z lekarzem.

Co możesz zrobić

• Zapisz opis swoich objawów, kiedy pojawiły się po raz pierwszy i czy występują we wzorcu.
• Sporządź listę wszystkich przyjmowanych leków, w tym witamin i suplementów diety.
• Przygotuj listę pytań.

Pytania, które możesz chcieć zadać swojemu lekarzowi, obejmują:

• Jaka jest najbardziej prawdopodobna przyczyna mojej wysypki?
• Co jeszcze może ją powodować?
• Czy istnieje test, który może potwierdzić alergię na nikiel? Czy muszę się przygotowywać do tego testu?
• Jakie metody leczenia alergii na nikiel są dostępne i które Pan poleca?
• Jakich skutków ubocznych mogę się spodziewać po tych zabiegach?
• Czy mogę stosować leki dostępne bez recepty w celu leczenia tego schorzenia?

Czego można oczekiwać od swojego lekarza

Twój lekarz może Cię zapytać kilka pytań:

• Kiedy zaczęły się objawy?
• Czy objawy zmieniały się w czasie?
• Jakie terapie domowe stosowałeś ?
• Jaki efekt przyniosły te zabiegi?
• Co, jeśli w ogóle, wydaje się pogorszyć twoje objawy?