Salvia hispanica

• Kiosmina hispanica (L.) Raf.
• Salvia chia Colla
• Salvia chia Sessé & amp; Moc. nie m. nielegalnie.
• Salvia neohispanica Briq. nie m. nielegalnie.
• Salvia prysmatica Cav.
• Salvia schiedeana Stapf
• Salvia tetragona Moench

Salvia hispanica , powszechnie znana jako chia (/ ˈtʃiːə /), to gatunek rośliny kwitnącej z rodziny miętówek Lamiaceae, środkowy i południowy Meksyk i Gwatemala. Uważana jest za zboże rzekome, uprawiane ze względu na jadalne, hydrofilne nasiona chia, uprawiane i powszechnie stosowane jako żywność w kilku krajach zachodniej Ameryki Południowej, zachodnim Meksyku i południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych.

Spis treści

• 1 Etymologia
• 2 Opis
• 3 Nasiona
  • 3.1 Zawartość składników odżywczych i zastosowania w żywności
  • 3.2 Wstępne badania zdrowotne
  • 3.3 Interakcje lekowe
• 4 Mezoamerykańskie użycie
• 5 Europejskie użycie
• 6 Uprawa
  • 6.1 Klimat i długość cyklu wzrostu
  • 6.2 Plon i skład nasion
  • 6.3 Gleba, wymagania dotyczące podłoża siewnego i siew
  • 6.4 Nawożenie i nawadnianie
  • 6.5 Różnorodność genetyczna i hodowla
  • 6.6 Choroby i zarządzanie uprawami
• 7 Zastosowań dekoracyjnych i nowatorskich
• 8 Referencje

• 3.1 Zawartość składników odżywczych i zastosowania w żywności
• 3.2 Wstępne badania zdrowotne
• 3.3 Interakcje leków

• 6.1 Klimat i długość cyklu wzrostu
6.2 Plon i skład nasion
• 6.3 Gleba, wymagania dotyczące podłoża i siew
• 6.4 Nawożenie i nawadnianie
• 6.5 Różnorodność genetyczna i hodowla
• 6.6 Choroby i zarządzanie uprawami

Etymologia

Słowo „chia” pochodzi od słowa nahuatl chian , oznaczającego oleisty.

S. hispanica to jedna z dwóch roślin znanych jako „chia”, druga to Salvia columbariae , nazywana czasami „złotą chia”.

Opis

Chia to jednoroczne zioło dorastające do 1,75 m (5 stóp 9 cali) wysokości, z przeciwległymi liśćmi o 4-8 cm (1 1⁄2–3 1⁄4 cala) długości i 3-5 cm (1 1⁄4–2 cala) szerokości. Jej kwiaty są fioletowe lub białe i wytwarzane są w licznych gronach w kłosach na końcu każdej łodygi. Chia jest mrozoodporna ze stref USDA 9–12. Wiele roślin uprawianych jako S. hispanica to w rzeczywistości Salvia lavandulifolia .

Nasiona

• Jednostki
• μg = mikrogramy • mg = miligramy
• IU = jednostki międzynarodowe

Chia jest uprawiana komercyjnie ze względu na nasiona, żywność bogatą w kwasy tłuszczowe omega-3, ponieważ nasiona dają 25–30% oleju nadającego się do ekstrakcji , w tym kwas α-linolenowy. Skład tłuszczu w oleju może wynosić 55% ω-3, 18% ω-6, 6% ω-9 i 10% tłuszczów nasyconych.

Zazwyczaj nasiona chia to małe owale o średnica około 1 mm (1⁄32 cala). Są pstrokate, z brązowymi, szarymi, czarnymi i białymi. Nasiona są hydrofilowe, wchłaniają płyn do 12 razy więcej niż ich waga. Podczas namaczania nasiona tworzą śluzowatą powłokę, która nadaje napojom na bazie chia charakterystyczną galaretowatą konsystencję.

Szałwia hiszpańska jest najczęściej identyfikowana jako Salvia hispanica L. lub Salvia columbariae Benth. Obecnie chia jest uprawiana i spożywana komercyjnie w rodzimym Meksyku i Gwatemali, a także w Boliwii, Ekwadorze, Kolumbii, Nikaragui, północno-zachodniej Argentynie, częściach Australii i południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych. W Kentucky wyhodowano nowe opatentowane odmiany chia do uprawy na północnych szerokościach geograficznych Stanów Zjednoczonych.

Zawartość składników odżywczych i zastosowania w żywności

100 gramów (3 1⁄2 uncji) porcja nasion chia jest bogatym źródłem (20% lub więcej dziennej wartości DV) tiaminy i niacyny (odpowiednio 54% i 59%) oraz umiarkowanym źródłem ryboflawiny i kwasu foliowego (14% i 12% dziennej dawki, odpowiednio). Ta sama ilość nasion chia zawiera duże ilości (48–130% dziennego zapotrzebowania) minerałów pokarmowych: wapnia, żelaza, magnezu, manganu, fosforu i cynku (tabela).

Nasiona chia mogą być dodawane do innych produktów spożywczych jako dodatek lub do koktajli, płatków śniadaniowych, batonów energetycznych, batonów musli, jogurtów, tortilli i pieczywa. W 2009 roku Unia Europejska zatwierdziła nasiona chia jako nową żywność, dzięki czemu chia stanowi 5% całkowitej masy pieczywa.

Mogą być również przetwarzane na substancję podobną do żelatyny lub spożywane na surowo. Żel ze zmielonych nasion może być stosowany do zastąpienia zawartości jaj w ciastach, dostarczając jednocześnie innych składników odżywczych i jest powszechnym substytutem w wegańskich wypiekach.

Wstępne badania zdrowotne

Chociaż wstępne badania wskazują potencjalne korzyści zdrowotne wynikające ze spożywania nasion chia, praca ta pozostaje niewielka i niejednoznaczna. W systematycznym przeglądzie z 2015 roku większość badań nie wykazała statystycznie istotnego wpływu spożycia nasion chia na czynniki ryzyka sercowo-naczyniowego u ludzi.

Interakcje lekowe

Do chwili obecnej brak dowodów wskazujących, że spożywanie nasion chia ma niekorzystny wpływ na leki na receptę lub wchodzi z nimi w interakcję.

Stosowanie w mezoamerykach

S. hispanica jest opisana i przedstawiona na ilustracji w Mendoza Codex i Florentine Codex , kodeksach azteckich utworzonych w latach 1540-1585. Oba opisują i przedstawiają S. hispanica i jej użycie przez Azteków. Mendoza Codex wskazuje, że roślina była szeroko uprawiana i przekazywana jako hołd w 21 z 38 prowincjonalnych stanów Azteków. Historycy ekonomii sugerują, że był to podstawowy pokarm, który był używany tak szeroko jak kukurydza.

Azteckie zapisy hołdu z Mendoza Codex , Matrícula de Tributos , oraz Matricula de Huexotzinco (1560), wraz z raportami z upraw kolonialnych i studiami językowymi, szczegółowo opisują położenie geograficzne trybutów i zapewniają pewną geograficzną specyfikę głównym S. regiony uprawiające Hiszpanię . Roślina uprawiana była w większości prowincji, z wyjątkiem obszarów nizinnych, przybrzeżnych tropików i pustyni. Tradycyjny obszar uprawy znajdował się na odrębnym obszarze obejmującym części północno-środkowego Meksyku, na południe od Nikaragui. Drugi i odrębny obszar upraw, najwyraźniej prekolumbijski, znajdował się w południowym Hondurasie i Nikaragui.

Zastosowanie europejskie

Chia jest prawnie uważana za nową żywność w Europie, ponieważ nie ma „znacząca historia konsumpcji w Unii Europejskiej przed 15 maja 1997 r.”, według Komitetu Doradczego ds. Nowej Żywności i Procesów. W 2009 r. Zezwolono na włączenie niewielkich ilości chia do pieczywa i zaproponowano ograniczenie spożycia 15 g (1⁄2 uncji) pakowanych nasion chia dziennie.

Uprawa

Klimat i długość cyklu wegetacyjnego

Długość cyklu wegetacyjnego chia różni się w zależności od lokalizacji i ma na nią wpływ wysokość. W miejscach produkcyjnych znajdujących się w różnych ekosystemach w Boliwii, Ekwadorze i północno-zachodniej Argentynie cykle wzrostu trwają od 100 do 150 dni. W związku z tym komercyjne pola produkcyjne znajdują się na wysokości 8–2 200 m (26–7 218 stóp) w różnych ekosystemach, od tropikalnej pustyni przybrzeżnej po tropikalne lasy deszczowe i międzyandyjskie suche doliny. W północno-zachodniej Argentynie okres od sadzenia do zbioru wynosi 120-180 dni dla pól położonych na wysokości 900-1,500 m (3000-4,900 stóp).

S. hispanica to roślina kwitnąca krótko w ciągu dnia, co wskazuje na jej wrażliwość na światło i brak zmienności fotoperiodycznej w tradycyjnych odmianach, która ma ograniczone komercyjne wykorzystanie nasion chia do szerokości tropikalnych i subtropikalnych do 2012 r. Obecnie tradycyjne udomowione linie Salvia rosną naturalnie lub mogą być uprawiane w strefach umiarkowanych na wyższych szerokościach geograficznych w Stanach Zjednoczonych. W Arizonie i Kentucky dojrzewanie nasion tradycyjnych odmian chia jest zatrzymywane przez mróz przed lub po zawiązaniu kwiatów, co zapobiega zbieraniu nasion. Postępy w hodowli roślin w 2012 r. Doprowadziły jednak do powstania nowych genotypów wcześnie kwitnących chia, które zapewniają wyższe plony w Kentucky.

Plon nasion i skład nasion

Plon nasion różni się w zależności od odmiany, sposób uprawy i warunki wzrostu według regionu geograficznego. Na przykład pola uprawne w Argentynie i Kolumbii różnią się pod względem wydajności w zakresie od 450 do 1250 kilogramów na hektar (400 do 1120 funtów / akr). Badanie na małą skalę z trzema odmianami uprawianymi w międzyandyjskich dolinach Ekwadoru dało plony do 2300 kg / ha (2100 funtów / akr), co wskazuje, że sprzyjające środowisko wzrostu i odmiana współdziałały, aby uzyskać wysokie plony. Genotyp ma większy wpływ na plon niż na zawartość białka, zawartości oleju, składu kwasów tłuszczowych czy związków fenolowych, podczas gdy wysoka temperatura zmniejsza zawartość oleju i stopień nienasycenia oraz podnosi zawartość białka.

Gleba, wymagania rozsadników i siew

Uprawa S. hispanica wymaga gleb od lekkich do średnio gliniastych lub piaszczystych. Roślina preferuje dobrze przepuszczalne, średnio żyzne gleby, ale radzi sobie z kwaśnymi glebami i umiarkowaną suszą. Wysiewane nasiona chia potrzebują wilgoci do założenia sadzonek, podczas gdy dojrzewająca roślina chia nie toleruje wilgotnych gleb podczas wzrostu.

Tradycyjne techniki uprawy S. hispanica obejmują przygotowanie gleby przez rozrywanie i spulchnianie, a następnie rozsiewanie nasion. W nowoczesnej produkcji komercyjnej zwykle stosuje się typową dawkę wysiewu 6 kg / ha (5,4 funta / akr) i rozstaw rzędów 0,7–0,8 m (2 stopy 3 1⁄2 cala - 2 stopy 7 1⁄2 cala).

Nawożenie i nawadnianie

S. hispanica można uprawiać przy niewielkich ilościach nawozów, przy użyciu azotu 100 kg / ha (89 funtów / akr) lub w niektórych przypadkach bez nawozu.

Częstotliwość nawadniania na polach uprawnych chia może być różna od zera do ośmiu nawadniania na sezon wegetacyjny, w zależności od warunków klimatycznych i opadów.

Różnorodność genetyczna i hodowla

Szeroka gama dzikich i uprawnych odmian S. hispanica są oparte na wielkości nasion, pękaniu nasion i kolorze nasion. Masa i kolor nasion cechuje wysoka odziedziczalność, z jednym recesywnym genem odpowiedzialnym za białą barwę.

Choroby i zarządzanie uprawą

Obecnie na produkcję chia nie wpływają żadne poważne szkodniki ani choroby. Olejki eteryczne zawarte w liściach chia działają odstraszająco na owady, dzięki czemu nadają się do uprawy ekologicznej. Mogą jednak wystąpić infekcje wirusowe, prawdopodobnie przenoszone przez białe muchy. Chia może stanowić problem na wczesnym etapie rozwoju uprawy chia, aż do zamknięcia jej łanu, ale ponieważ chia jest wrażliwa na najczęściej stosowane herbicydy, preferowane jest mechaniczne zwalczanie chwastów.

Zastosowania dekoracyjne i nowatorskie

W latach 80. w Stanach Zjednoczonych pierwsza znacząca fala sprzedaży nasion chia była związana z Chia Pets. Te „zwierzaki” mają postać glinianych figurek, które służą jako podstawa lepkiej pasty z nasion chia; figury są następnie podlewane, a nasiona kiełkują w formę sugerującą futro dla postaci. Około 500 000 zwierząt chia rocznie jest sprzedawanych w Stanach Zjednoczonych jako nowości lub rośliny domowe.