Pinus nelsonii

Pinus nelsonii , pinyon Nelsona, to gatunek sosny występującej w górach północno-wschodnich Meksyk, w Nuevo León, San Luis Potosí i Tamaulipas na wysokości 1800–3200 m. Ma bardzo szczególne cechy i nie jest blisko spokrewniony z żadną inną sosną ani pod względem morfologii, ani genetyki. Jest umieszczony w podrodzaju Strobus w swojej własnej sekcji Nelsonia lub podsekcji Nelsoniae.

" Pinus nelsonii jest wyjątkowy. Dowody z trzech genów jądrowych (Syring et al., 2005) i cpDNA (Gernandt et al., 2005) uznają P. nelsonii za siostrzaną linię pozostałych członków sekty . Parrya . Dla kontrastu, locus podobne do LEA użyte w tym badaniu umieszcza P. nelsonii w unikalnej, umiarkowanie wspieranej (71% BS) pozycji siostrzanej sekty. Quinquefoliae , gdy stosuje się ukorzenienie w punkcie środkowym. ”

Jest to małe drzewo dorastające do 10 m wysokości z pniem o średnicy do 20–30 cm. Korona jest zaokrąglona i gęsta i przypomina tę niespokrewnioną Pinus pinea z zachodniej części Morza Śródziemnego. Igły są produkowane w pęczkach po trzy (czasami cztery), ale są „zapinane” razem na ich drobno ząbkowanych brzegach, dzięki czemu wyglądają jak pojedyncza igła; można je oddzielić tylko siłą. Mają 4–8 (rzadziej 10) cm długości i 0,7–1 mm grubości, półbłyszczący ciemnozielony kolor, z trwałą szarą podstawową osłonką o długości 7–9 mm. Szyszki są cylindryczne, o długości 6–12 cm i szerokości 4–5 cm, koloru od pomarańczowo-brązowego do czerwono-brązowego, z 60–100 łuskami z dużymi, ale niewyraźnymi baldaszkami, noszone na grubej, zakrzywionej szypułce o długości 3–6 cm. W przeciwieństwie do wszystkich innych sosen, ich wzrost, gdy są niedojrzałe, nie zatrzymuje się podczas pierwszej zimy. Nasiona są duże, 12–15 mm, czerwono-brązowe. Szyszki dojrzewają w listopadzie po porze deszczowej. Rośnie w półpustynnym klimacie umiarkowanym z letnimi opadami deszczu i jest bardzo odporna na suszę.

Nasiona są jadalne i smaczne i są bardzo cenione przez mieszkańców regionu. Są tak cenne, że są transportowane na rynki Mexico City. Ze względu na swoje nasiona została bardzo zniszczona przez ludzi. Dopiero niedawno był uprawiany poza swoim rodzimym zasięgiem, uprawiany bardziej ze względu na ciekawość botaniczną niż walory ozdobne.

Czasami nazwa naukowa jest błędnie cytowana jako Pinus nelsoni ; poprawne zakończenie to - ii .