Pinus cembroides

• Pinus culminicola var. johannis (M.-F.Robert) Silba
• Pinus discolor D.K. Bailey & amp; Hawksw.
• Pinus johannis M.-F.Robert
• Pinus lagunae (Robert-Passini) Passini
• Pinus llaveana Schiede ex Schltdl.
• Pinus orizabensis (DKBailey) DKBailey & amp; Hawksw.
• Pinus osteosperma Engelm.

Pinus cembroides , znany również jako sosna pinyon, pinyon meksykański, Meksykańska sosna orzechowa i meksykańska sosna kamienna to sosna z grupy sosny pinyon, pochodzącej z zachodniej części Ameryki Północnej. Rośnie na obszarach o niskim poziomie opadów, a jego zasięg rozciąga się na południe od Arizony, Teksasu i Nowego Meksyku w Stanach Zjednoczonych do Meksyku. Rośnie zazwyczaj na wysokości od 1600 do 2400 metrów (5200 do 7900 stóp). Jest to mała sosna dorastająca do około 20 m (66 stóp) i średnicy pnia do 50 cm (20 cali). Nasiona są duże i stanowią część diety meksykańskiej sójki i wiewiórki Alberta. Są również zbierane do spożycia przez ludzi, ponieważ są najczęściej używanymi orzeszkami piniowymi w Meksyku. Jest to sosna pospolita o szerokim zasięgu, a Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody oceniła jej stan ochrony jako „najmniej niepokojący”.

Spis treści

• 1 Rozmieszczenie
• 2 Opis
• 3 Historia
• 4 Uwagi
• 5 Odnośniki
• 6 Linki zewnętrzne

Dystrybucja

Zasięg rozciąga się od najbardziej wysuniętego na zachód Teksasu w Stanach Zjednoczonych (gdzie jest ograniczony do gór Chisos i Davis), na południe przez większość Meksyku, występując szeroko wzdłuż Sierra Madre Oriental i Sierra Madre Occidental, rzadziej we wschodnim pasmo Eje Volcánico Transversal. Żyje na obszarach o niewielkich opadach, które wahają się od 380 do 640 milimetrów, podgatunek orizabensis ( Pinus orizabensis ) występuje dalej na południe w stanie Veracruz. Istnieje również odrębna populacja w Sierra de la Laguna w południowej części Baja California Sur. Występuje na umiarkowanych wysokościach, głównie od 1600 metrów (5200 stóp) do 2400 metrów (7900 stóp).

Opis

Pinus cembroides jest od małego do średniej wielkości drzewo, osiągające od 8 metrów (26 stóp) do 20 metrów (66 stóp) wysokości i średnicę pnia do 50 centymetrów (20 cali). Kora jest ciemnobrązowa, gruba i głęboko spękana u podstawy pnia. Liście („igły”) są mieszane parami i trójkami, smukłe, o długości od 3 centymetrów (1,2 cala) do 6 centymetrów (2,4 cala) i matowo żółtawozielone, ze szparkami na wewnętrznej i zewnętrznej powierzchni.

Szyszki są kuliste, od 3 centymetrów (1,2 cala) do 4 centymetrów (1,6 cala) i szerokie po zamknięciu, na początku zielone, dojrzewające żółtobrązowe w wieku 18–20 miesięcy, z niewielką liczbą grubych łusek, z typowo 5-12 płodnymi łuskami. Dojrzałe szyszki otwierają się na 4 cm (1,6 cala) do 5 cm (2,0 cala) szerokości, utrzymując nasiona na łuskach po otwarciu. Nasiona mają od 10 milimetrów (0,39 cala) do 12 milimetrów (0,47 cala) długości, z grubą skorupą, różowym bielmem i szczątkowym skrzydłem o średnicy 2 milimetrów (0,079 cala); są rozpraszane przez sójkę meksykańską, która wyrywa nasiona z otwartych szyszek. Sójka, która wykorzystuje nasiona jako główne źródło pożywienia, przechowuje wiele nasion do późniejszego wykorzystania, a niektóre z tych przechowywanych nasion nie są używane i mogą wyrosnąć na nowe drzewa. Wiewiórka Alberta również odżywia się nasionami, a nie sosny ponderosa.

Historia

Pinyon meksykański był pierwszą opisaną sosną pinyon, nazwaną przez Zuccariniego w 1832 roku. Wiele innych Sosny pinyon były kiedyś traktowane jako odmiany lub podgatunki, ale badania przeprowadzone w ciągu ostatnich 10–50 lat wykazały, że większość z nich to odrębne gatunki. Niektórzy botanicy nadal zawierają pinyon Johanna i Orizaba pinyon w meksykańskim pinyonie; pierwsza z nich dotyczy zapisów „pinyon meksykański” w południowej Arizonie i Nowym Meksyku.

Pinyon meksykański jest gatunkiem stosunkowo niezmiennym, o stałej morfologii w całym zakresie, z wyjątkiem rozłącznej populacji w Sierra de lasy sosnowo-dębowe La Laguna Baja California Sur; to jest ogólnie traktowane jako podgatunek, Pinus cembroides subsp. lagunae , chociaż niektórzy botanicy traktują go jako odrębny gatunek, P. lagunae. Ten podgatunek różni się od typu tym, że ma nieco dłuższe liście, od 4 centymetrów (1,6 cala) do 7 centymetrów (2,8 cala) i dłuższe, węższe szyszki, do 5,5 centymetra (2,2 cala) długości.

Nasiona są szeroko zbierane w Meksyku i są głównymi jadalnymi orzeszkami piniowymi w regionie. Chociaż są smaczne na surowo, uważa się, że ich smak poprawia się podczas palenia.