Pinus armandii

• P. armandii var. amamiana (Koidz.) Hatus.
• P. armandii var. farjonii Silba
• P. armandii subsp. yuana Silba

Pinus armandii , sosna armand lub chińska sosna biała, to gatunek sosny pochodzący z Chin, występujący z Shanxi na zachód do południowego Gansu i na południe do Yunnan, z odległymi populacjami w Anhui. Rośnie na wysokości 2200–3000 m npm na Tajwanie, a także na niewielkich odległościach w północnej Birmie. W języku chińskim nazywana jest „sosną Mount Hua” (华山松).

Rośnie na wysokości 1 000–3300 m, przy czym niższe wysokości znajdują się głównie w północnej części pasma. Jest to drzewo osiągające 35 m (115 stóp) wysokości, z pniem o średnicy do 1 m (3 stopy 3 cale).

Spis treści

• 1 Opis
• 2 zastosowania
• 3 chińska kultura
• 4 źródła
• 5 linki zewnętrzne

Opis

Jest członkiem grupy sosny białej, podrodzaju Pinus Strobus i podobnie jak wszyscy członkowie tej grupy, liście („igły”) są w pęczkach po pięć, z powłoką liściastą. Mają 8–20 cm (3 1⁄4–7 3⁄4 cala) długości. Stożki mają 9–22 cm (3 1⁄2–8 3⁄4 cala) długości i 6–8 cm (2 1⁄4–3 1⁄4 cala) szerokości, z grubymi, grubymi łuskami. Nasiona są duże, 10–16 mm (0,39–0,63 cala) długości i mają tylko szczątkowe skrzydło; są rozpraszane przez nakrapiane dziadki do orzechów. Szyszki dojrzewają w drugim roku życia, jest to młodociana szyszka żeńska:

Gatunek ma dwie lub trzy odmiany:

• Pinus armandii var . armandii . Cały zakres z wyjątkiem poniższych populacji.
• Pinus armandii var. mastersiana . Góry środkowego Tajwanu.
• Pinus armandii var. dabeshanensis . Góry Dabie na granicy Anhui-Hubei. Alternatywnie, ta odmiana może być traktowana jako odrębny gatunek, Pinus dabeshanensis (sosna Dabie Mountains). Aby wprowadzić dalsze zamieszanie, Flora of China wymienia to jako P. fenzeliana var. dabeshanensis.

IUCN wymienił var. dabeshanensis (oceniane jako Pinus dabeshanensis ) jako wrażliwe i var. mastersiana jako zagrożony.

Pinus armandii został również odnotowany w przeszłości z Hainan u południowego wybrzeża Chin i dwóch wysp u południowej Japonii, ale te sosny różnią się wieloma cechami i są teraz traktowane jako odrębne gatunki, odpowiednio, odpowiednio sosna biała Hainan ( Pinus fenzeliana ) i sosna biała Yakushima ( Pinus amamiana ).

Zastosowania

Pinus armandii nasiona są zbierane i sprzedawane jako orzeszki piniowe. Badania wskazują, że te orzechy mogą powodować zespół jamy ustnej sosny. Drewno jest używane do ogólnych celów budowlanych; gatunek ten jest ważny na plantacjach leśnych w niektórych częściach Chin. Jest również uprawiana jako drzewo ozdobne w parkach i dużych ogrodach w Europie i Ameryce Północnej. Nazwa naukowa upamiętnia francuskiego misjonarza i przyrodnika Armanda Davida, który jako pierwszy wprowadził ją do Europy.

Kultura chińska

Drzewo, ze względu na wiecznie zielone liście, jest uważane przez Chińczyków za symbol długowieczności i nieśmiertelności. Jego żywicę uważa się za ożywioną substancję duszy, odpowiednik krwi ludzi i zwierząt. W starożytnych Chinach taoistyczni poszukiwacze nieśmiertelności spożywali większość żywicy drzewa, mając nadzieję, że w ten sposób przedłuży życie. Legenda głosi, że Qiu Sheng (仇 生), który żył w czasach króla Chengtanga z Szang (商 成汤 王) (panował w latach 1675–1646 pne), założyciel dynastii Shang, był zadłużony za swoją długowieczność żywicy sosnowej. Shouxing, chiński bóg długowieczności (寿星), jest zwykle przedstawiany stojąc u podnóża sosny, podczas gdy żuraw wróżka siada na gałęzi drzewa. W tradycyjnych obrazach „szczęścia, honoru i długowieczności” (福禄寿 三星) sosna reprezentuje długowieczność, w taki sam sposób jak nietoperz symbolizuje szczęście ze względu na jego homonimiczny związek z chińskim znakiem szczęścia (福) . Grzyb, który Chińczycy nazywają Fu Ling, rośnie na korzeniu sosny i według Chińczyków tłumi wszelkie odczucia głodu, leczy różne choroby i przedłuża życie.