Mongongo

Ricinodendron rautanenii Schinz

Drzewo mongongo, orzech mongongo lub drzewo manketti ( Schinziophyton rautanenii ) należy do rodziny Euphorbiaceae i do monotypowego rodzaju Schinziophyton . Mongongo to duże, rozłożyste drzewo, osiągające 15–20 metrów wysokości. Występuje na zalesionych wzgórzach i wśród wydm i jest związany z piaszczystymi typami gleby Kalahari. Liście mają charakterystyczny kształt dłoni, a jasnożółte drewno ma cechy podobne do balsy, jest zarówno lekkie, jak i mocne. Żółtawe kwiaty występują w smukłych, luźnych rozpryskach.

Spis treści

• 1 owoc
• 2 dystrybucja
• 3 tradycyjne zastosowania
• 4 Odżywianie
• 5 Aspekty ekonomiczne
• 6 Zobacz także
• 7 Odnośniki

Owoce

Owoce są znane jako owoce mongongo, orzechy mongongo, orzechy manketti lub nongongo. Aksamitne owoce w kształcie jajka dojrzewają i opadają między marcem a majem każdego roku i zawierają cienką warstwę jadalnego miąższu wokół grubej, twardej skorupy bez pestek. Wewnątrz tej skorupy znajduje się bardzo pożywny orzech.

Dystrybucja

Mongongo jest szeroko rozpowszechniony w subtropikalnej południowej Afryce. Istnieje kilka różnych obszarów występowania, z których największy rozciąga się od północnej Namibii do północnej Botswany, południowo-zachodniej Zambii i zachodniego Zimbabwe. Inny pas występuje we wschodnim Malawi, a jeszcze inny we wschodnim Mozambiku.

Tradycyjne zastosowania

Orzechy mongongo są podstawą diety na niektórych obszarach, zwłaszcza wśród mieszkańców San w północnej Botswanie. i Namibia. Archeologiczne dowody wykazały, że były one konsumowane przez społeczności Sanu od wieków. Ich popularność wynika po części z ich smaku, a po części z tego, że dobrze się przechowują i pozostają jadalne przez większą część roku.

Suszone owoce są najpierw gotowane na parze, aby zmiękczyć skórki. Po obraniu owoce gotuje się w wodzie, aż bordowy miąższ oddzieli się od twardych wewnętrznych orzechów. Miąższ jest zjadany, a orzechy są przechowywane do późniejszego upieczenia. Alternatywnie, orzechy są zbierane z odchodów słonia; twarde orzechy przeżywają w stanie nienaruszonym w procesie trawienia, po tym, jak słoń je zje i strawi. Po wyschnięciu zewnętrzna skorupa łatwo pęka, odsłaniając nakrętkę zamkniętą w miękkiej, wewnętrznej skorupce. Orzechy są spożywane w stanie nienaruszonym lub tłuczone jako składnik innych potraw.

Olej z orzechów był również tradycyjnie stosowany jako środek do wcierania ciała w suche zimowe miesiące w celu oczyszczenia i nawilżenia skóry. Drewno, które jest zarówno mocne, jak i lekkie, tworzy doskonałe spławiki wędkarskie, zabawki, materiał izolacyjny i deski kreślarskie.

Pożywienie

Na 100 gramów łuskanych orzechów:

• 57 g tłuszczu:
  • 44% wielonienasycone
  • 17% nasycone
  • 18% jednonienasycone
• 24 g białka
• 193 mg wapnia
• 527 mg magnezu
• 4 mg cynku
• 2,8 mg miedzi
• 565 mg witaminy E (tokoferol)

• 44% wielonienasycone
• 17% nasycone
• 18% jednonienasycone

Aspekty ekonomiczne

Richard Borshay Lee, pisze

Dieta oparta na orzechach mongongo jest w rzeczywistości bardziej niezawodna niż dieta oparta na uprawnej żywności i nie jest to zaskakujące Dlatego gdy zapytano Buszmana, dlaczego nie zajął się rolnictwem, odpowiedział: „Po co sadzić, skoro na świecie jest tak wiele orzechów mongongo?”