Marigoule

Marigoule to nazwa francuskiej hybrydy kasztanowca (synonim M.15 lub CA 15), będącej skrzyżowaniem kasztana europejskiego (Castanea sativa) i japońskiego (Castanea crenata). W 1986 r. Pochodzi z sadu Migoule w Ussac w Corrèze. Marigoule (skurcz Marrona z Migoule) to bardzo smaczny kasztan. Powinien być sadzony na stosunkowo niewielkiej wysokości w miejscach bardzo nasłonecznionych i chroniony przed wiatrem (do 300 m npm przy orientacji sadu południowo-zachodniego lub do 400 m npm przy orientacji sadu południowo-wschodniego). W przeciwnym razie jego produktywność pozostaje niewielka. We Francji jest uprawiany głównie na południe od Dordogne i Lot-et-Garonne do produkcji świeżej na rynku ze względu na piękny wygląd orzechów.

Kultura

Jako podkładka jest niezgodna z wieloma odmianami, ale kompatybilny z Precoce Migoule, Maridonne, Bournette, Fertil, Sauvage Marron, Precoce Monteil i Sucquette. Wzrost drzew jest energiczny, ale bardzo wymagający pod względem jakości gleby, która musi być bogata w materię organiczną. Jej szybki wzrost i jakość drewna sprawiają, że jest interesująca do ponownego zalesiania.

Marigoule ma pyłek średniej jakości. Może mieć trudności z zapylaniem się, jeśli pod koniec wiosny jest deszczowa pogoda. Dlatego wymaga obecności zapylaczy (1 rząd na 3 posadzone Precoce Migoule). W klimacie suchym i przy dobrych zapylaczach jest umiarkowanie produktywny. Kasztany dojrzewają średnio wcześnie. Orzechy wpadają w zadziory. Orzechy są duże i mają jasno czerwono-brązowy kolor, który dobrze się zachowuje.

Jest to hybryda, która jest najbardziej odporna na phytophthora. Jest również odporny na raka, ale jest wrażliwy na zimno i asfiksję korzeni. Drzewa owocują dość długo, co należy wziąć pod uwagę podczas sadzenia sadu.