Macadamia tetraphylla

Macadamia tetraphylla to drzewo z rodziny Proteaceae, pochodzące z południowego Queensland i północnego Nowego Południowa Walia w Australii. Nazwy zwyczajowe to orzech makadamia, orzech bauple, kolczasty orzech makadamia, orzech Queensland, orzech o grubej łusce i orzech Queensland o grubej łusce.

Gatunek ten ma gęste liście i dorasta do 18 metrów wysokości. Liście, które mają ząbkowane brzegi, mają od 7 do 25 cm długości. Jak sugeruje nazwa gatunku „tetraphylla”, zwykle ma on cztery liście mniej więcej równomiernie rozmieszczone wokół każdego węzła liścia, podczas gdy inne główne gatunki handlowe „integrifolia” mają zmienną liczbę liści, ale zwykle trzy. Ma długie, wiszące, białe do kremowo-różowych do fioletowych kwiaty, a następnie zdrewniałe, zaokrąglone owoce o średnicy od 2 do 3 cm i zawierające jadalne nasiona. Jak sugeruje jedna potoczna nazwa, skorupa tego gatunku jest często z wgłębieniami lub „szorstkowłuskana” w porównaniu do integrifolia, która ma gładką skorupę i zawsze białe kwiaty.

Został wprowadzony do Meksyku i dobrze sobie radzi w stanach Michoacán i Jalisco i stała się ważną rośliną eksportową na rynku meksykańskim. Hawaje są największym eksporterem tej rośliny na świecie. Oba gatunki makadamii nie radziły sobie dobrze w czystych tropikach, gdzie nie było w pełni udanych plantacji mniej niż 15 stopni od równika. Mówi się, że duże plantacje w Kostaryce, położone 10 stopni na północy, produkują znacznie mniej niż na Hawajach, na 19-22 stopniach północnych, w jednym przypadku 20% produkcji. Plantacje w Gwatemali położone 15 stopni na północ odniosły sukces. Jednak pojedyncze sadzonki dobrze się rozwijały w czystych tropikach i należy je selekcjonować. Jeden hodowca zauważył, że kwiaty integrifolia w Kostaryce nie mają aromatu, co prowadzi do niskiego i nieregularnego zapylenia. Macadamia tetraphylla ma wyższą zawartość cukru niż integrifolia, co prowadzi do problemów z przypalaniem podczas pieczenia w ciastkach i innych deserach, dlatego większość dostępnych na rynku makadamii należy do gatunku integrifolia, co zapewnia zgodność wyników pieczenia i pieczenia. Wiele tetraphylla lub mieszańców tetraphylla i integrifolia jest uprawianych w domowych sadach. Niektórzy ludzie preferują wyższą zawartość cukru w ​​tetraphylla, zwłaszcza do jedzenia na surowo.

Pierwsza nowoczesna rodzima australijska roślina spożywcza

Macadamia tetraphylla była pierwszym australijskim rodowitym roślina spożywcza uprawiana przez nie-rdzennych Australijczyków jako uprawa handlowa. Pierwsza komercyjna plantacja drzew makadamia została zasadzona na początku 1880 roku przez Charlesa Staffa w Rous Mill, 12 km na południowy wschód od Lismore w Nowej Południowej Walii, składająca się z M. tetraphylla . Sadzonki z pierwotnej plantacji były używane jako podkładki do szczepienia nowoczesnych odmian jeszcze w XX wieku. Ta oryginalna plantacja została ostatecznie oczyszczona i zastąpiona szczepionymi nowoczesnymi odmianami w latach 90-tych XX wieku.

Jak na ironię, nawet gdy makadamia rozprzestrzeniła się na całym świecie w rolnictwie komercyjnym, jest obecnie wymieniona jako gatunek wrażliwy w rodzimej Australii ze względu na utrata i degradacja siedlisk. Utrata i zubożenie jego siedlisk jest wynikiem wycinki nizinnych lasów deszczowych na potrzeby rolnictwa i rozwoju miast; inwazyjne chwasty; oraz źle zaprojektowane systemy zarządzania ogniem.

Oświadczenia zdrowotne

Podobnie jak wiele innych orzechów, a także oliwki, orzechy makadamia są bogate w jednonienasycone kwasy tłuszczowe (zawierające około 86%). Jednonienasycone kwasy tłuszczowe zostały powiązane ze zmniejszeniem poziomu cholesterolu we krwi.

FDA zatwierdziła producentom produktów makadamia stosowanie tego wyrażenia: „Wspomagające, ale nie rozstrzygające badania pokazują, że spożywanie 1,5 uncji orzechów makadamia dziennie w ramach diety o niskiej zawartości tłuszczów nasyconych i cholesterolu i nie powodując zwiększonego spożycia tłuszczów nasyconych lub kalorii, może zmniejszyć ryzyko choroby niedokrwiennej serca. Zobacz informacje żywieniowe na temat zawartości tłuszczu ”. Należy zauważyć, że jest to„ kwalifikowane oświadczenie zdrowotne ”, które nie spełnia rygorystycznych standardów„ znaczącej zgody naukowej ”.