Corylus maxima

• Corylus arborescens G.Gaertn., B.Mey. & amp; Scherb.
• Corylus balcana P.D. Sell
• Corylus balcana f. atropurpurea P.D.Sell
• Corylus intermedia Fingerh.
• Corylus sativa Poit. & amp; Turpin
• Corylus tubulosa Willd.

Corylus maxima , leszczyna, to gatunek leszczyny w brzoza z rodziny Betulaceae, pochodząca z południowo-wschodniej Europy i południowo-zachodniej Azji, od Bałkanów po Ordu w Turcji.

Jest to krzew liściasty o wysokości 6–10 m (20–33 stóp), z łodygami do 20 cm (8 cali) grubości. Liście są zaokrąglone, 5–12 cm (2–4 3⁄4 cala) długości i 4–10 cm (1 1⁄2–4 cala) szerokości, z grubym, podwójnie ząbkowanym brzegiem. Kwiaty to zapylane wiatrem kotki, produkowane późną zimą; samce (pyłkowe) są bladożółte, mają 5–10 cm długości, podczas gdy samice są jaskrawoczerwone i mają tylko 1–3 mm (1⁄16–1⁄8 cala) długości. Owocem jest orzech produkowany w gronach po 1–5 razem; każda nakrętka ma 1,5–2,5 cm (1⁄2–1 cala) długości, jest całkowicie zamknięta w cylindrycznym inwolucorze (łusce) o długości 3–5 cm (1 1⁄4–2 cala).

leszczyna jest podobna do pokrewnej leszczyny pospolitej C. avellana , różniące się tym, że nakrętka jest pełniej otoczona przez rurkowaty bezkręgowiec. Ta cecha jest wspólna dla dziobaka leszczyna C. cornuta z Ameryki Północnej i azjatycka leszczyna dziobata C. sieboldiana wschodniej Azji.

Zastosowania

Orzech leszczyna jest jadalny i jest bardzo podobny do orzecha laskowego. Jego głównym zastosowaniem w Stanach Zjednoczonych jest duży wypełniacz (wraz z orzeszkami ziemnymi jako mały wypełniacz) w większości pojemników z mieszankami orzechów. Leszczyny są czasami uprawiane w sadach w poszukiwaniu orzechów, ale znacznie rzadziej niż leszczyna pospolita.

Odmiana o purpurowych liściach Corylus maxima 'Purpurea' to popularny krzew ozdobny w ogrodach .

Język

W Oregonie słowo „leszczyna” jest używane ogólnie w odniesieniu do handlowych orzechów laskowych. Stosowanie w ten sposób wyblakło częściowo z powodu wysiłków plantatorów orzechów laskowych w Oregonie, aby oznakować swój produkt, aby lepiej odpowiadał rynkom światowym i unikał nieporozumień.

Etymologia słowa „filbert” jest zgodna z normańskim francuskim. Święto świętego Filiberta przypada na 20 sierpnia (w starym stylu), a nazwa rośliny prawdopodobnie została zmieniona na jego imię, ponieważ tego dnia orzechy były dojrzałe.