Carya ovata

Carya ovata

Carya ovata , orzesznik shagbark, to orzesznik pospolity we wschodnich Stanach Zjednoczonych i południowo-wschodnia Kanada. Jest to duże drzewo liściaste, osiągające wysokość ponad 30 metrów i może żyć ponad 350 lat. Najwyższy mierzony shagbark, znajdujący się w Savage Gulf w stanie Tennessee, ma ponad 150 stóp (46 m) wysokości. Dojrzałe rekiny są łatwe do rozpoznania, ponieważ, jak sama nazwa wskazuje, mają kudłatą korę. Ta cecha występuje jednak tylko na dojrzałych drzewach; młode okazy mają gładką korę.

Orzeszek koziorożca jest jadalny i ma bardzo słodki smak.

Liście mają 30–60 cm długości, pierzaste, z pięcioma (rzadko trzema lub siedmioma) listkami, końcowe trzy listki są znacznie większe niż para podstawna. Orzesznik shagbark jest jednopienny. Kwiaty pręcikowe osadzane są na kotkach z długimi szypułkami na czubku starego drewna lub w kątach liści poprzedniego sezonu. Kwiaty słupkowe występują w krótkich końcowych kłosach. Owocem jest pestkowiec o długości od 2,5 do 4,0 cm (1 do 1 1⁄2 cala), jadalny orzech z twardą, kościstą skorupą, zawarty w grubej, zielonej, czteroczęściowej łusce, która ciemnieje i pęka po osiągnięciu dojrzałości w spadek. Końcowe pąki orzesznika długowłosego są duże i pokryte luźnymi łuskami. Orzechy Shagbark Hickory były znaczącym źródłem pożywienia dla Algonquins. Wiewiórki rude, wiewiórki szare, szopy, wiewiórki i myszy są konsumentami orzeszków. Inni konsumenci to niedźwiedzie czarne, lisy szare i rude, króliki i gatunki ptaków, takie jak kaczki krzyżówki, kaczki leśne, bobki i dziki indyk.

Te dwie odmiany to:

Carya ovata var. ovata (orzesznik północna) ma największe listki o długości ponad 20 cm (8 cali) i orzechy o długości 3,0–4,0 cm (1 1⁄8–1 5⁄8 cala).
Carya ovata var. australis (orzesznik amerykański lub Carolina hickory) ma największe listki o długości poniżej 20 cm (8 cali) i orzechy o długości 2,5–3,0 cm (1–1 1⁄8 cala).

Niektóre źródła uznają południową orzesznicę za odrębny gatunek Carya carolinae-septentrionalis .

Spis treści

1 Nazwa
2 dystrybucja
3 zastosowania
4 genetyka
5 galeria
6 referencje
7 Linki zewnętrzne

Imię

Słowo hickory to apetyczna forma z wcześniejszego pohickory , skrót od parzystego wcześniej pokahickory , zapożyczone z algonquiańskiego słowa z Wirginii pawcohiccora , oznaczające mięso orzesznika lub zrobiony z niego mleczny napój. Inne nazwy tego drzewa to Carolina Hickory, Scalybark Hickory, Upland Hickory i Shellbark Hickory, ze starszymi dwumianowymi nazwami Carya ovata var. fraxinifolia, Carya ovata var. nuttallii, Carya ovata var. pubescens, Hicoria alba, Hicoria borealis i Hicoria ovata.

Rozmieszczenie

Orzesznik żmijowiec występuje w większości wschodnich Stanów Zjednoczonych, ale w większości przypadków nie występuje na południowo-wschodnim wybrzeżu Zatoki równiny i dolne obszary delty Mississippi. Izolowana populacja rośnie we wschodniej Kanadzie, aż do Lavant Township, kanadyjska strefa 4b. W górach wschodniego Meksyku występują rozproszone miejsca występowania orzesznika ziemnego.

Zastosowania

Orzechy są jadalne, mają doskonały smak i są popularnym pożywieniem zarówno wśród ludzi, jak i wiewiórek. Nie nadają się do produkcji komercyjnej lub sadowniczej ze względu na długi czas potrzebny do uzyskania dużych plonów i nieprzewidywalną produkcję z roku na rok. Orzesznik shagbark może rosnąć do ogromnych rozmiarów, ale jest niewiarygodnym nosicielem. Orzechy mogą być używane jako substytut orzesznika w chłodniejszym klimacie i mają prawie taką samą funkcję kulinarną.

C. ovata zaczyna produkować nasiona w wieku około 10 lat, ale duże ilości są produkowane dopiero po 40 latach i będą kontynuowane przez co najmniej 100. Produkcja orzechów jest nieregularna, z dobrymi plonami co 3 do 5 lat, pomiędzy którymi albo żaden się nie pojawi, a całe plony mogą zostać utracone przez drapieżnictwo zwierząt.

Andrew Jackson, siódmy prezydent Stanów Zjednoczonych, był popularnie nazywany Old Hickory, co jest grą o twardości drewna orzesznika. W 1830 roku zaczął planować budowę swojego grobowca w The Hermitage, swojej plantacji w Tennessee. Miejsce grobu było otoczone różnymi drzewami, w tym sześcioma orzeszkami kudłatymi. Stali tam przez 168 lat, dopóki burza w 1998 roku nie zniszczyła ponad 1200 drzew w tym miejscu. Prace nad ich ponownym zasadzeniem pozostają projektem w toku. W dzisiejszych czasach orzesznik shagbark jest rzadko używany jako roślina ozdobna ze względu na duże rozmiary, powolny wzrost, trudność przesadzania (wszystkie gatunki Juglandaceae mają duże korzenie palowe) i ściółkę z orzechów.

Orzechy orzeszki Rdzenni Amerykanie, którzy używali mleka z ziaren do robienia ciastek kukurydzianych i hominy.

Drewno orzesznika Shagbark jest używane do wędzenia mięsa i do wyrobu łuków rdzennych Amerykanów z obszaru północnego. Drewno jest ciężkie, twarde i wytrzymałe, waży 63 funty / stopę sześcienną po wysuszeniu na powietrzu i zostało zastosowane do narzędzi i narzędzi wymagających wytrzymałości. Należą do nich osie, rączki siekiery, pługi, narty i kije perkusyjne.

Kora orzesznika jest również używana do aromatyzowania syropu klonowego.

Genetyka

Orzesznik Shagbark hybrydyzuje z orzesznikiem pekan, Carya illinoensis i orzesznikiem muszlowym, C. laciniosa ( C. x dunbarii Sarg.). Orzesznik Shagbark ma 32 chromosomy. Ogólnie rzecz biorąc, gatunki z rodzaju o tej samej liczbie chromosomów są w stanie krzyżować. Opisano liczne hybrydy wśród gatunków Carya z 32 chromosomami (pekan, bąk, skorupiak i koziorożec), chociaż większość z nich jest nieproduktywna lub ma inne wady. Kilka odmian hican jest rozmnażanych komercyjnie.