Bouche de Betizac

Bouche de Bétizac to francuska odmiana kasztanowca wyhodowana w 1962 roku przez INRA na stacji Malemort-sur-Corrèze niedaleko Brive. Jest to kontrolowana hybryda między Castanea sativa i Castanea crenata (samica Bouche rouge × samiec Castanea crenata CA04). Ta odmiana daje duże i bardzo duże kasztany. Ma bardzo dobry smak jak na hybrydę. Marigoule jest obecnie najczęściej uprawianą odmianą we francuskich gajach kasztanowych, ponieważ jest bardzo wydajna (średnio 3 tony z hektara). Jego owoce są jasne, jasnobrązowe, szybko brązowiejące i ciemnobrązowe.

Kultura

Pionowe drzewo o średniej wysokości można sadzić ciasno w gajach kasztanowych (7 mx 7 m) , z 200 produktywnymi drzewami na hektar. Ponadto jego produktywność szybko dojrzewa. W uprawach nawadnianych kroplowo, w Bordeaux, łączna produkcja w wieku od 5 do 7 lat może wynosić od 21 do 40 kg na drzewo.

"Bouche de Bétizac" jest sterylnym pyłkiem i jest zapylany przez wiele odmian takie jak Belle Epine (kasztan), Marron de Goujounac (kasztan), Marron de Chevanceaux (kasztan) i w mniejszym stopniu Bournette (kasztan), Precoce Migoule, Maraval i Marsol. Odmiana ta jest mało podatna na zarazę kasztanowca i osę kasztanową. Jednak jako odmiana wcześnie pączkująca jest wrażliwa na wiosenne przymrozki. Bouche de Bétizac utrzymuje liście do wczesnej jesieni. Orzechy również wiszą na drzewie przez długi czas, a zbiory są czasami używane za pomocą wibratorów. W południowo-zachodniej Francji znajduje się na wysokości do 400 m npm.