Anacardium excelsum

Anacardium rhinocarpus (Kunth) de Candolle

Anacardium excelsum , dziki nerkowiec lub espavé , to drzewo z rodziny Anacardiaceae. Drzewo jest pospolite w tropikalnych i subtropikalnych suchych lasach liściastych w wododziałach Pacyfiku i Atlantyku w Ameryce Środkowej i Południowej, rozciągające się na północ aż do Gwatemali i na południe do Ekwadoru.

Spis treści

• 1 Opis
• 2 Taksonomia
• 3 Ekologia
• 4 Zastosowania
• 5 Referencje

Opis

To duże, wiecznie zielone drzewo rośnie wzdłuż brzegów rzek, osiągając wysokość do 48 m (157 stóp), z prostym, różowawym pniem o średnicy 3 m (9,8 stopy). Liście są proste, naprzemienne, owalne, o długości 15–30 cm i szerokości 5–12 cm (2,0–4,7 cala). Kwiaty są wytwarzane w wiechach o długości do 35 cm (14 cali), każdy kwiat jest mały, bladozielony do białego. Starsze kwiaty stają się różowe i mają silny goździkowy zapach.

Owocem jest pestkowiec o długości 2–3 cm (0,79–1,18 cala) w kształcie nerki. Dojrzewanie następuje w marcu, kwietniu i maju.

Taksonomia

Dziki nerkowiec jest gatunkiem blisko spokrewnionym w ramach tego samego rodzaju co nerkowiec ( Anacardium occidentale ).

Ekologia

Owocożerne nietoperze zbierają owoce dzikich nerkowców i transportują je do miejsc ich żerowania, gdzie zjadają tylko mięsistą część. Orzechy są upuszczane na ściółkę liściową poszycia leśnego, gdzie później kiełkują.

Zastosowania

Niegotowane owoce (zarówno orzechy, jak i otaczająca je mięsista część) są bardzo toksyczny dla ludzi. Można go jednak spożyć po upieczeniu.